Μάνα! Α, τι όνομα γλυκό…

Καλοί μου φίλοι!
´Μάνα κράζει το παιδάκι/ Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος/ Μάνα ακούς σε κάθε μέρος/ α! τι όνομα γλυκό!´. Στην κεντρική θέση του σημερινού «Παιδότοπου» το γνωστό σε παλιά αναγνωστικά ποίημα του Γεωργίου Μαρτινέλη ´Μάνα´. Γύρω απ’ αυτό διάφορες εργασίες και ζωγραφιές των παιδιών της Δ’ τάξης του Δημ. Σχ. Νεροκούρου. Εργασίες και ζωγραφιές που επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο, πόσο γλυκό είναι το όνομα ´Μάνα´ στα χείλη των παιδιών, στους αιώνες των αιώνων. Η Ημέρα της Μητέρας αύριο, δεύτερη Κυριακή του Μαΐου και να ’ναι καλά τα Τεταρτάκια απ’ τα Νεροκούρου που ανέλαβαν έχοντας σε ρόλο εμψυχώτριας τη δασκάλα τους, την κυρία Εύα Τούλια, ύστερα από προτροπή του διευθυντή του σχολείου τους (και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας, αλλά και συνιδρυτή με τη σύζυγό του Μαρία Δρακάκη του Μουσείου Σχολικής Ζωής, μην ξεχνιόμαστε) Δημήτρη Καρτσάκη, να μας το θυμίσουν. Ιδιαίτερα σε μας που οι μανάδες μας βρίσκονται στο άλλο ημισφαίριο της ζωής…
Σας χαιρετώ με αγάπη!
Β.Θ.Κ.

Αν ήσουν χάδι, θα ήσουν το πιο τρυφερό.
Αν ήσουν χαμόγελο, θα ήσουν το πιο γλυκό.
Αν ήσουν αστέρι, θα ήσουν το πιο φωτεινό.
Αν ήσουν άγγελος, θα ήσουν ο φύλακάς μου και
αν ήσουν μονοπάτι, θα ήσουν αυτό που θα με οδηγούσε στον σωστό δρόμο.
Χρόνια πολλά μανούλα και ευχαριστώ που είσαι για εμένα όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη.
Γιάννης Κατσουλάκης

Γεώργιος Μαρτινέλης
Μάνα
Μάνα κράζει το παιδάκι,
Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος,
Μάνα ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Οπου τρέχεις, πάντα η μάνα
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει
μ’ ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει
Ο καημός είναι μεγάλος
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος
εις τον κόσμο Θησαυρός.

Κι όποιος μάνα πια δεν έχει,
Μάνα κράζει στ’ όνειρό του
πάντα Μάνα στον καημό του
ειν’ ο μόνος στεναγμός!

Μοναδική
Ηρεμη
Τρυφερή
Ευγενική
Ρομαντική
Αγαπημένη
Γιάννης
Πολυχρόνης,
Δ’ τάξη

Η Γιορτή
της Μητέρας

Μαμά σ’ αγαπώ πολύ. Ο,τι μου κάνεις και ό,τι επιθυμείς. Να έχεις την υγεία σου και κάτι ακόμη: χρόνια πολλά!
ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ!!!
Αντώνης Παπαδομανωλάκης

Σ’ ολόκληρο τον κόσμο γιορτάζεται η γιορτή της μητέρας. Νομίζω ότι δεν θα υπάρχει άλλη γιορτή την οποία όλοι οι άνθρωποι να αισθανόμαστε τόσο βαθιά στην ψυχή μας, όπως τη γιορτή της μητέρας. Ολοι χωρίς εξαίρεση οι άνθρωποι, ό,τι κι αν είμαστε: κίτρινοι, μαύροι ή λευκοί. Γιατί σ’ όλων τα χείλια μια λέξη ανθίζει μόνη της, στη χαρά και στη λύπη μας, στην ευτυχία μας ή στην απελπισία μας: Μάνα!
Θέλω να βρω τις πιο ωραίες λέξεις για να γράψω όλα όσα μου έρχονται στον νου για τη γιορτή της μητέρας. Οταν είμαι άρρωστη η μητέρα ξαγρυπνά για να με προσέχει, όταν κλαίω η μητέρα ξέρει πάντα να σταματά τα δάκρυά μου. Αν μπορούσα θα πήγαινα στα τέσσερα άκρη του κόσμου. Θα ζητούσα να βρω τα σπανιότερα διαμάντια και τον λαμπερότερο χρυσό και θα της τα χάριζα.
Μαρία Αγγελάκη

Στις δυσκολίες σκέφτομαι
μανούλα μου γλυκιά,
το χάδι σου το τρυφερό
σαν μ’ έχεις αγκαλιά.

Σαν καίγομαι στον πυρετό
ζητώ τη γιατρειά
κοντά μου είσαι άγρυπνη
μανούλα μου γλυκιά.

Τα χέρια σου ακούραστα
στο σπίτι, στη δουλειά
Μου δίνεις γενναιόδωρα
φροντίδα και φιλιά.

Οι στόχοι μου και οι βαθμοί
όλα είναι για σένα.
Θέλω να είσαι πάντοτε
περήφανη για μένα.

Μαρία Αγγελάκη
Σοφία Αγγελάκη

Η μάνα ναι, τολμώ να πω, μια ιερή ’ναι λέξη,
αρκεί να ξέρει η μάνα αυτή τον ρόλο της να παίξει.
Η μάνα αγχώνεται πολύ κι ίσως το παρακάνει,
πάντα ο νους της το κακό θέλει δε θέλει κάνει.
Παναγιώτης Καλομοιράκης