Κύμα φυγής προς το Εξωτερικό

Αύξηση έως και 70% καταγράφεται τα τελευταία 5 χρόνια στους Eλληνες επιστήμονες που καταφεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας εργασία, ενώ την ίδια στιγμή παρατηρείται ´αποψίλωση´ του καθηγητικού δυναμικού των Ελληνικών Πανεπιστημίων καθώς λόγω της δραματικής μείωσης των μισθών και της έλλειψης παροχής κινήτρων από μέρους της πολιτείας, όλο και περισσότεροι ακαδημαϊκοί φεύγουν σε άλλες χώρες για να επιβιώσουν και να εργαστούν.
Τα παραπάνω επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης Βασίλης Διγαλάκης μιλώντας χθες σε συνεδρία με θέμα τη μετανάστευση της εκπαίδευσης που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συνεδρίου Κρητών, που διοργανώνουν στα Χανιά, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών και η Περιφέρεια Κρήτης.    
Ειδικότερα, όπως ανέφερε ο κ. Διγαλάκης, σύμφωνα με στοιχεία του 2011 το 10% του επιστημονικού δυναμικού της Ελλάδας, δηλαδή 139.000 άτομα, δουλεύει στο εξωτερικό εκ των οποίων το 75% είναι κάτοχοι μεταπτυχιακού διπλώματος και το 50% διδακτορικού, ενώ είναι αξιοσημείωτο ότι το 61% από τους συγκεκριμένους επιστήμονες δεν αναζήτησαν καν δουλειά στην Ελλάδα θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο δεν θα είχε νόημα.
Το κύμα φυγής των Ελλήνων στο εξωτερικό επιβεβαιώνουν και τα επίσημα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας της Γερμανίας σύμφωνα με τα οποία το 2012 αναζήτησαν την τύχη τους στη συγκεκριμένη χώρα 34.000 Ελληνες μετανάστες, ενώ συγκριτικά με το 2011 καταγράφηκε αύξηση του ποσοστού τους κατά 43%.
Μάλιστα, όπως επεσήμανε ο κ. Διγαλάκης, ο αριθμός των Ελλήνων που μετανάστευσαν στη Γερμανία το 2012 είναι περίπου ο ίδιος ή και μεγαλύτερος με τους αντίστοιχους αριθμούς μεταναστών από χώρες κατά πολύ μεγαλύτερες πληθυσμιακά από την Ελλάδα, όπως η Ισπανία (29.000) και η Ιταλία (42.000).
«Τα στοιχεία που έδωσε ο κ. Διγαλάκης είναι πολύ γλαφυρά και δείχνουν ότι γυρίζουμε πίσω», σχολίασε μιλώντας στα ´Χ.Ν.´ ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης Ευριπίδης Στεφάνου και πρόσθεσε ότι ο ισχυρισμός ότι «η κρίση μπορεί να ιδωθεί ως ευκαιρία» δεν επιβεβαιώνεται καθώς τα εμπόδια για τους νέους επιστήμονες ώστε αυτοί να μπορέσουν να εργαστούν και να ζήσουν εδώ αντί να μειώνονται, αυξάνονται.
Ο πρόεδρος του Τ.Ε.Ι. Κρήτης Ευάγγελος Καπετανάκης πρόεδρος επεσήμανε ότι η φυγή του επιστημονικού προσωπικού της Ελλάδας για το εξωτερικό είναι κάτι απευκταίο, ωστόσο, «αν αυτό είναι αναπόφευκτο εμείς προσπαθούμε να τους εξοπλίσουμε ώστε να είναι ανταγωνιστικοί στον προορισμό τους και βεβαίως να μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα μας και να είναι ανταγωνιστικοί και πάλι».  Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η τοποθέτηση του γενικού διευθυντή του Μεσογειακού Αγρονομικού Ινστιτούτου (ΜΑΙΧ) Γιώργου Μπαουράκη όταν ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αν η επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας στην οποία αναφέρονται οι πολιτικοί μπορεί να γίνει πραγματικότητα τη στιγμή που η χώρα ´αιμορραγεί´ από υψηλά καταρτισμένους επιστήμονες: «Επανεκκίνηση χωρίς εγχώριο, ντόπιο επιστημονικό προσωπικό που κατέχει άριστα τις συνθήκες και τις καταστάσεις στην Ελλάδα μού φαίνεται ότι είναι κάτι εντελώς αδύνατο και ουτοπικό», σχολίασε και πρόσθεσε ότι «οι προτάσεις και οι θέσεις που υποβάλλουν ξένοι εμπειρογνώμονες για τη βελτίωση της Ελληνικής οικονομίας θα παραμένουν στο επίπεδο του ανέφικτου καθώς αν άμεσα δεν συγκρατηθεί το επιστημονικό δυναμικό στην Ελλάδα αναπτυξιακή πορεία δεν θα υπάρξει».  
Για ´στραγγαλισμό´ των νέων επιστημόνων έκανε λόγο και ο πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.) και καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης Κώστας Συνολάκης, αποδίδοντας ωστόσο το φαινόμενο σε δυσλειτουργίες και λαθεμένες νοοτροπίες των ερευνητικών δομών.
«Το ότι δεν μπορούν να βρουν εργασία ειδικά οι νέοι επιστήμονες είναι τεράστιο πρόβλημα και γι? αυτό δεν ευθύνεται μόνο η οικονομική μας κατάσταση αλλά και ο τρόπος που είναι δομημένα τα ερευνητικά κέντρα και η χρηματοδότηση της έρευνας στην Ελλάδα», δήλωσε στα ´Χ.Ν.» ο κ. Συνολάκης και διευκρίνισε: «Με αυτό εννοώ ότι αντί να χρησιμοποιούνται ερευνητικά προγράμματα για να δημιουργούνται θέσεις εργασίας χρησιμοποιούνται τα ερευνητικά προγράμματα για πρόσθετες αμοιβές και αγορά μηχανημάτων τα οποία είναι τελείως άχρηστα αν δεν έχουμε ανθρώπους να τα χρησιμοποιούμε».