41 χρόνια μετά…

» Σαράντα ένα χρόνια πριν η Ελλάδα βγήκε από τη δικτατορία και άρχισε να ζει σε συνθήκες πρωτόγνωρης για εκείνη την εποχή ελευθερίας. Για πρώτη φορά, το να αμφισβητείς, να κρίνεις και να κατακρίνεις την εξουσία δεν ήταν αδίκημα.
Σήμερα, 41 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, τα αιτήματα για εθνική ανεξαρτησία (μέσα σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο) και κοινωνική δικαιοσύνη παραμένουν επίκαιρα.
Και αυτό γιατί στην Ελλάδα της κρίσης και στην εποχή της οικονομικής “δικτατορίας” των αγορών – δανειστών, τα αγαθά της Δημοκρατίας δεν μπορούν όλοι να τα απολαύσουν. Κοινωνική δικαιοσύνη με στρατιές ανέργων, αύξηση απόρων, κλείσιμο επιχειρήσεων, δεν μπορεί να υπάρξει.
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η Δημοκρατία μας παραμένει ισχυρή, πλην όμως ελλειμματική.
Τώρα, είναι επιβεβλημένη η αλλαγή των οικονομικών πολιτικών οι οποίες πλήττουν ολοένα και μεγαλύτερα στρώματα της κοινωνίας, εργαζόμενους αλλά και μικρομεσαίους επιχειρηματίες και η αλλαγή -προς το δημοκρατικότερο- των πολιτικών δυνάμεων που ηγεμονεύουν την Ευρώπη, η οποία φαίνεται να απομακρύνεται από την ιδρυτική της διακήρυξη και τις δημοκρατικές αρχές της. Δεν μπορεί να θεωρείται “Δημοκρατία” η επιβολή ενός μη βιώσιμου προγράμματος στη χώρα μας, για να συνεχιστεί η χρηματοδότησή της. Ενός προγράμματος το οποίο φέρνει περισσότερη φτώχεια σε έναν λαό που έχει δοκιμαστεί άγρια την τελευταία πενταετία.
Σαράντα ένα χρόνια μετά ζητούμενο παραμένει η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη. Οχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη.