60 χρόνια Ε.Ε.

60 χρόνια μετά τη δημιουργία της η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή με την παγκόσμια οικονομική κρίση να έχει αντίκτυπο στις κοινωνίες της και με τις διαφορές ανάμεσα στις χώρες του Βορρά και του Νότου να είναι έντονες.
Ωστόσο, παρά τα προβλήματα, την ανεργία και τις ανισότητες, είναι γεγονός, μεταξύ άλλων, ότι:
-Η ελεύθερη μετακίνηση πολιτών στις χώρες της Ε.Ε. αποτελεί κατάκτηση.
-Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι ένας σημαντικός θεσμός και σε αυτό έχουν δικαιωθεί πολίτες που προσέφυγαν επειδή είχαν πέσει θύματα κρατικής βίας ή επειδή παραβιάστηκαν τα δικαιώματά τους από τις Αρχές των χωρών τους.
-Η ευρωπαϊκή νομοθεσία σε θέματα περιβάλλοντος είναι αυστηρή και συντελεί στην προστασία περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλους. Προγράμματα όπως το Natura είναι εξόχως σημαντικά. Εστίες ρύπανσης όπως ο Κουρουπητός έκλεισαν μετά από την επιβολή προστίμου από την Ε.Ε.
-Σε θέματα εκπαίδευσης, προγράμματα όπως το Erasmus δίνουν μεγάλες δυνατότητες σε νέους.
-Αρκετά έργα έχουν γίνει ή γίνονται μέσα από ευρωπαικές συγχρηματοδοτήσεις.
-Στην Ευρώπη αναζητούν καταφύγιο χιλιάδες κατατρεγμένοι του πλανήτη.
-Η Ευρώπη είναι η μήτρα κινημάτων αμφισβήτησης –ακόμα και της ίδιας της Ευρώπης- με την ελευθερία της έκφρασης να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Είναι μια ήπειρος αρμονικής συνύπαρξης πολλών πολιτισμών.
Tην ίδια, όμως, ώρα η οικονομική κρίση, το μεταναστευτικό, η ανεργία και πολλά άλλα προβλήματα, έχουν οδηγήσει σε άνοδο του ευρωσκεπτικισμού.
Παράλληλα, αναπτύσσονται στην Ευρώπη πολιτικές δυνάμεις που ονειρεύονται τη διάλυσή της από μια… ακραία ή «ακροδεξιά» σκοπιά.
Η Ευρώπη των ανισοτήτων, της ανεργίας και της φτώχειας -όσο κι αν θεωρείται υψηλό το βιοτικό επίπεδο σε σύγκριση με άλλες περιοχές του πλανήτη- δεν έχει σχέση με την Ευρώπη του διαφωτισμού και του Γκαίτε. Εν τούτοις, την ανάπτυξη και την κοινωνική ευημερία, την κατακτάς παλεύοντας εντός της Ευρώπης. Οχι έξω από αυτήν. Οχι μόνος σου μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς. Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα γεωγραφικά ανήκει σε ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία του πλανήτη – ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή και με απειλητικούς γείτονες.
Μέσα, λοιπόν, στην Ευρώπη, υπάρχει ανάγκη για πολιτικές που να έχουν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, την νεολαία και τα δικαιώματά της…
Για πολιτικές με βάση τις ιδρυτικές αρχές και αξίες της Ε.Ε. και το ίδιο το ευρωπαϊκό κεκτημένο, που να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα σε Βορρά και Νότο και να απαντούν επί της ουσίας στον ευρωσκεπτικισμό…
Στη διακήρυξη της Ρώμης, οι “27” δηλώνουν, μεταξύ άλλων, ότι θα καταβάλουν προσπάθειες για: «Μια ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη: μια Ένωση που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης, μια Ένωση που θα μάχεται την ανεργία, τις διακρίσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια· μια Ένωση όπου οι νέοι θα λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και κατάρτιση και θα μπορούν να σπουδάζουν και να αναζητούν εργασία σε όλη την ήπειρο· μια Ένωση που θα διατηρεί την πολιτιστική μας κληρονομιά και θα προωθεί την πολιτιστική πολυμορφία». Θετικά όλα αυτά, αλλά χρειάζονται πράξεις ώστε η επανεκκίνηση της Ευρώπης, που συμφωνήθηκε στη Ρώμη να δώσει λύσεις στα προβλήματα των κοινωνιών της και, φυσικά, στα προβλήματα της Ελλάδας όπου η παρατεταμένη οικονομική κρίση και η υπερβολική φορολογία έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο, νοικοκυριά, επιχειρήσεις και εργαζόμενους… Η Ευρώπη θα έχει μέλλον εφόσον επανέλθει η ευημερία στον πληθυσμό της.