Συνέντευξη
στον Γιώργο Σταυριανουδάκη
Πριν λίγες ημέρες ήρθε στην πόλη μας και η Ηλέκτρα Ψούνη, η δεύτερη Χανιωτοπούλα αθλήτρια που ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας Πόλο Γυναικών, η οποία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο 14ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που διεξήχθη στη Σανγκάη.
Συναντήσαμε, λοιπόν, την 26χρονη αθλήτρια (που άρχισε το πόλο -όπως και η Φιλιώ Μανωλιουδάκη, με την οποία έχουμε ήδη μιλήσει- στον Ναυτικό Ομιλο Χανίων, ενώ τώρα είναι συμπαίκτριες στον Ολυμπιακό) και συζητήσαμε ξανά για την πράγματι σπουδαία διάκριση που είχαν και όχι μόνο. Αυτό που τόνισε η Ψούνη είναι ότι η κατάκτηση της κορυφής του κόσμου δεν ήταν μόνο αθλητική επιτυχία, αλλά κάτι πολύ περισσότερο, αφού αποτέλεσε τονωτική… ένεση ηθικού για όλους τους συμπατριώτες μας, σε μια περίοδο που η Ελλάδα περνά δύσκολες στιγμές. Ακόμη, εξέφρασε το παράπονο για τα ισχύοντα σχετικά με τις μεγάλες αθλητικές διακρίσεις, αφού η ίδια, αν και έχει από το 2001 και μετά, δυο πρώτες και μια δεύτερη ευρωπαϊκή νίκη με την Εθνική νεανίδων, αλλά και πολλές άλλες σημαντικές διακρίσεις με αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα, ακόμη… ψάχνει για δουλειά.
– Ηλέκτρα, με ποιο στόχο άρχισε η Ελλάδα τη φάση των ομίλων στην παγκόσμια διοργάνωση;
Με τα προβλήματα να είναι πολλά κατά τη διάρκεια της σεζόν, δεν νομίζω ότι περιμέναμε την 1η θέση και το χρυσό μετάλλιο. Πιστεύαμε στις δυνατότητές μας και σε μια καλή παρουσία, θεωρούσαμε αν θες εφικτή μια θέση στο βάθρο, αλλά όχι και την πρωτιά, με δεδομένο μάλιστα ότι η διοργανώτρια Κίνα είχε πολύ καλή ομάδα.
– Τι ήταν αυτό που έπαιξε τον μεγαλύτερο ρόλο στο να κατακτήσετε τελικά το χρυσό;
Οπως σου είπα θέλαμε να παίξουμε καλό πόλο βλέποντας κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Μετά τη νίκη στην πρεμιέρα επί της Ισπανίας και την επομένη επί της Βραζιλίας, ουσιαστικά είχαμε περάσει στα προημιτελικά, αφού η 2η ομάδα του ομίλου μας θα είχε σχετικά εύκολο αντίπαλο στο μπαράζ. Το γεγονός αυτό ελαχιστοποίησε το άγχος στο παιχνίδι με τη Ρωσία, όπου κάναμε πράγματι εντυπωσιακή εμφάνιση, ειδικά στην άμυνα και πήραμε τη νίκη, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη μετέπειτα πορεία μας. Κερδίσαμε αρχικά την Ολλανδία και μπήκαμε στα μετάλλια, ενώ με τη νίκη επί της Ιταλίας εξασφαλίσαμε θέση στο βάθρο, δηλαδή είχαμε ήδη πετύχει τον αρχικό μας στόχο. Στον τελικό παίξαμε ´κόντρα´ στη γηπεδούχο Κίνα και συνεχίζοντας τις καλές εμφανίσεις καταφέραμε να φορέσουμε το χρυσό και ν’ ακουστεί ο Εθνικός μας Υμνος, στιγμή την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ.
– Το τελευταίο λεπτό του τελικού, με το σκορ στο 9 – 8, ήταν δραματικό, όμως, η ομάδα κατάφερε να διατηρήσει το αποτέλεσμα αυτό. Πώς ένοιωσες ακούγοντας την κόρνα της λήξης;
Είχα αποβληθεί με 3η ποινή περίπου 3 λεπτά πριν το τέλος της τρίτης περιόδου, άρα παρακολουθώ τον τελικό έξω από την πισίνα. Οταν χάθηκε η μπάλα για τις Κινέζες στα τελευταία 20 δευτερόλεπτα και πλέον η πρωτιά είχε εξασφαλιστεί, αισθάνθηκα απίστευτη χαρά και ικανοποίηση, αφού ήταν κάτι που δεν περίμενα ότι μπορεί να γίνει. Σίγουρα η επιτυχία αυτή αποτελεί επιβράβευση για τη μεγάλη και επίπονη προσπάθεια που κάναμε το τελευταίο διάστημα κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και η οποία δίνει δύναμη σε όλα τα κορίτσια να συνεχίσουμε τη δουλειά.
– Η επιστροφή σας ως παγκόσμιες πρωταθλήτριες έγινε αιτία να έχετε συναντήσεις με κορυφαίους Ελληνες πολιτικούς και όχι μόνο.
Δεν είναι και καθημερινό φαινόμενο συναντήσεις τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τον αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης και σίγουρα χάρηκα γι’ αυτό. Ομως μπορώ να σου πω ότι μεγαλύτερη χαρά αισθάνθηκα από την επαφή με τον απλό κόσμο, ο οποίος εκδήλωσε με πολύ έντονα συναισθήματα αυτό που ένοιωθε για όλες μας. Για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι η κατάκτηση της κορυφής του κόσμου δεν ήταν μόνο αθλητική επιτυχία, αλλά κάτι πολύ περισσότερο, αφού αποτέλεσε τονωτική… ένεση ηθικού για όλους τους συμπατριώτες μας, σε μια περίοδο που η Ελλάδα περνά δύσκολες στιγμές.
– Πλέον έχετε μπροστά σας το προολυμπιακό τουρνουά, όπου στόχος είναι η πρόκριση στη μεγάλη διοργάνωση του Λονδίνου.
Αν και πρωταθλήτριες κόσμου, θα παίξουμε στο προολυμπιακό τουρνουά που θα γίνει την προσεχή άνοιξη, με στόχο βέβαια την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, στο Λονδίνο. Σίγουρα η προσπάθειά μας μόνο εύκολη δεν θα είναι, αφού πολλές καλές ομάδες θα διεκδικήσουν λίγες θέσεις, αλλά αισιοδοξώ ότι όχι μόνο θα προκριθούμε, αλλά θα πάμε και με αξιώσεις στο Λονδίνο. Βέβαια, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να είμαστε όλες υγιείς και να εξασφαλιστούν οι συνθήκες για μια πολύ καλή προετοιμασία.
– Φέτος τα πράγματα πήγαν καλά και με την ομάδα σου, αφού ο Ολυμπιακός κατέκτησε ξανά τον τίτλο.
Παρά το γεγονός ότι η περυσινή, πλέον, σεζόν ήταν πολύ πιο δύσκολη από την προηγούμενη σ’ εξωαγωνιστικά θέματα, τα οποία δημιουργούν και μεγάλη ψυχολογική κούραση, η ομάδα κατάφερε να πάρει τον τίτλο. Μια επιτυχία σημαντική, που και αυτή λειτούργησε περισσότερο ως ηθική ικανοποίηση για όλες τις παίκτριες, οι οποίες έπαιξαν για την ομάδα και τους εαυτούς τους.
– Τι έχεις κερδίσει ασχολούμενη τόσα χρόνια με το πόλο και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο;
Πολλές χαρές, αναγνωρισιμότητα και κάποια πριμ, χωρίς ν’ απουσιάζουν και οι λύπες, σ’ ένα άθλημα με το οποίο ασχολούμαι σχεδόν 15 χρόνια. Από το 2001, μετά τον ευρωπαϊκό τίτλο της Εθνικής νεανίδων, είχα κατοχυρώσει δικαίωμα διορισμού στο Δημόσιο, το οποίο ενεργοποίησα όταν δημιουργήθηκαν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις, δηλαδή το 2006. Ομως διάφορες συγκυρίες (αλλαγές στον σχετικό νόμο, εκλογές κ.ά.), δεν το έχουν επιτρέψει μέχρι τώρα. Το 2008, λίγο πριν δημοσιευθεί στο ΦΕΚ, ακυρώθηκε ο αρχικός διορισμός μου στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και το 2009, προκειμένου να υποβάλω ξανά τ’ απαιτούμενα έγγραφα, μου ζητήθηκε να καταθέσω το δελτίο μου, δηλαδή ν’ αποσυρθώ από την ενεργό δράση. Εγώ στο συγκεκριμένο διάστημα δεν ένοιωθα ότι μπορούσα να το κάνω, συνέχισα, λοιπόν, να παίζω και ελπίζω κάποια στιγμή να αποκατασταθεί η αδικία που αφορά 4 – 5 άτομα της ´δικής μου φουρνιάς´, αφού όλα τα υπόλοιπα έχουν διοριστεί.
Γενικότερα, θα έλεγα ότι η Πολιτεία πρέπει να δει τον αθλητισμό με… άλλο μάτι, γιατί με τα όσα ισχύουν σήμερα, είναι σαν να λένε στα παιδιά να μην ασχολούνται με αυτόν, τουλάχιστον σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Ομως κάτι τέτοιο είναι παράλογο, γιατί αν ψάξετε τους τρόπους θετικής διαφήμισης για την Ελλάδα στο εξωτερικό, θα δείτε ότι σχεδόν το σύνολό τους αφορά τον αθλητισμό. Δυστυχώς, ο νέος νόμος που ψηφίστηκε πριν τρία χρόνια, αντί να διορθώσει τα πράγματι κακώς κείμενα μέχρι τότε, ουσιαστικά λειτούργησε ανασταλτικά στην ανάπτυξη του αθλητισμού και πολλά παιδιά έχουν σταματήσει, επηρεάζοντας έτσι και τις Εθνικές μας Ομάδες. Πρέπει, λοιπόν, οι αρμόδιοι να βάλουν νέα όρια και όσοι αθλητές και αθλήτριες πραγματικά αξίζουν και δουλεύουν, να έχουν κάποια λογικά προνόμια.
ΠΟΛΛΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ
Η Ηλέκτρα Ψούνη γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1985, είναι αμυντικός, αγωνίζεται στον Ολυμπιακό και στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια, έχοντας συνολικά 67 λεπτά συμμετοχής και σημείωσε 3 γκολ (σε 5 προσπάθειες), είχε 2 ασίστ, 3 μπλοκ, 4 λάθη και 15 αποβολές. Ο ρόλος της μέσα στην ομάδα συνήθως τη ´φορτώνει´ γρήγορα με αποβολές, γεγονός που περιορίζει αισθητά τον χρόνο συμμετοχής της (στα τέσσερα από τα έξι παιχνίδια «αποχαιρέτησε» νωρίς με τρεις ποινές), ενώ επιθετικά δεν παίρνει προσπάθειες, όμως, τα δύο από τα τρία γκολ της στο τουρνουά ήρθαν στο ματς με τη Βραζιλία, όπου όλη η ομάδα έδειχνε «μπλοκαρισμένη».
Αρχισε τον αθλητισμό σε ηλικία 6 ετών με κολύμβηση στον Ν.Ο.Χ., όπου είχε και διακρίσεις, ενώ σε ηλικία 13 ετών πήγε στο πόλο, στο οποίο την «τράβηξε» η παρουσία της αδελφής της, Λίνας. Εκανε, λοιπόν, δελτίο στην ομάδα, έχοντας προπονητή τον Μανώλη Φαρμάκη, έπαιξε στην Α1 και είχε διακρίσεις σε πανελλήνιες διοργανώσεις μικρών ηλικιακών κατηγοριών. Το 2000 η οικογένειά της μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη και έπαιξε έναν χρόνο στον ΠΑΟΚ, τον επόμενο κατέβηκε στην Αθήνα, αγωνίστηκε τρεις σεζόν με τον Νηρέα Χαλανδρίου και τη Γλυφάδα, ενώ τα τρία τελευταία χρόνια παίζει με το σκουφάκι του Ολυμπιακού (στον οποίο, λογικά, θα παραμείνει και φέτος).
Από το 2001, αν και μικρότερη ηλικιακά, είναι μέλος της Εθνικής νεανίδων, με την οποία την ίδια χρονιά πήρε την 1η θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, την επόμενη χρονιά η Εθνική επανέλαβε την επιτυχία της, το 2004 πήρε ασημένιο και το 2005 την 4η θέση στο αντίστοιχο Παγκόσμιο. Ακολούθησε μια διακοπή και κλήθηκε ξανά σε αντιπροσωπευτικό συγκρότημα το 2009, στην Εθνική γυναικών πλέον, με την οποία έχει πάρει -την ίδια χρονιά- 4η θέση στο Παγκόσμιο της Ρώμης, ασημένιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2010 και φέτος το χρυσό στο Παγκόσμιο, επιτυχία που χαρακτηρίζει ως τη μεγαλύτερη διάκριση στη μέχρι τώρα καριέρα της.
Ομως δεν ξεχνά και τα χρόνια της στα Χανιά, τα οποία χαρακτηρίζει ως ´τα καλύτερά μου´, ενώ αναφερόμενη στον Ν.Ο.Χ. τόνισε ότι ´…έχει δείξει, όχι μόνο στο πόλο, αλλά και σε όλα τ’ αγωνίσματα του υγρού στίβου, ότι κάνει μια πάρα πολύ καλή και σοβαρή δουλειά. Για τον λόγο αυτό στεναχωριέμαι όταν μαθαίνω για προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ομιλος και έχουν να κάνουν με μη λειτουργία της μεγάλης πισίνας και άλλα. Αξίζει και πρέπει να στηριχθεί ο Ν.Ο.Χ. απ’ όλους, γιατί η προσπάθειά του είναι αξιόλογη, τροφοδοτεί με αθλητές/τριες Εθνικές Ομάδες και όχι μόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκτός από εμένα και τη Φιλιώ στην Εθνική, φέτος στον Ολυμπιακό παίζαμε 5 παίκτριες που αρχίσαμε το πόλο εδώ. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι διαφημίζει τα Χανιά και το σπουδαιότερο, φέρνει κοντά στον αθλητισμό μικρά παιδιά´.
