Βασικοί πυλώνες της τοπικής οικονομίας ήταν και είναι ο τουρισμός και ο αγροτικός τομέας. Ο τουρισμός τις τελευταίες δεκαετίες. Ο αγροτικός τομέας από τα αρχέγονα χρόνια.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ότι αρκετοί κάτοικοι του κέντρου που δεν έχουν δουλειά, επιστρέφουν στα χωριά τους και ασχολούνται με την καλλιέργεια της γης. Ετσι, τα χωριά ζωντανεύουν και οι αγρότες, οι οποίοι είναι θεματοφύλακες της παράδοσης και της υπαίθρου, αυξάνονται.
Μόνο που και οι αγρότες είναι αντιμέτωποι με ´μνημονιακές´ πολιτικές συγχωνεύσεων και περικοπών.
Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την υποβάθμιση του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων παρά το σημαντικό έργο το οποίο έχει επιτελέσει;
Τι άλλο να υποθέσουμε για τη μείωση του προσωπικού δακοκτονίας;
Γιατί να μειωθεί το προσωπικό αυτό όταν ο δάκος αποτελεί μια πραγματική απειλή για τους ελαιώνες του Νομού;
Και πώς η πολιτεία στηρίζει τους ελαιοπαραγωγούς; Με περικοπές;
Οι γεωπόνοι οι οποίοι έχουν απομείνει να ασχολούνται με τη δακοκτονία καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο αυτό και χρειάζονται τη στήριξη του αγροτικού κόσμου.
Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση του Τμήματος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων. Επισημαίνεται ότι «η κατάσταση στη δακοκτονία είναι φέτος πολύ δύσκολη, τόσο λόγω μειωμένης παραγωγής και ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη του δάκου αλλά και λόγω της δραματικής μείωσης του προσωπικού».
Είναι, όμως, ακατανόητη αυτή η τακτική της πολιτείας η οποία θα έπρεπε να κοιτάξει πιο σοβαρά τους αγρότες, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους.
Οι αγρότες, αυτοί οι ακούραστοι εργάτες της γης, με ήλιο και με βροχή, χειμώνα και καλοκαίρι, προσφέρουν στην κοινωνία, προσφέρουν σε όλους μας.
Η πολιτεία έχει υποχρέωση να σκύψει στα προβλήματά τους. Να ενδιαφερθεί και να τους παρέχει στήριξη. Και στήριξη με περικοπές δεν γίνεται?
(acrovasies.blogspot.com)