Αναγκαιότητα στην εποχή της οικονομικής κρίσης είναι η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, η αλληλεγγύη και η ενότητα. Οχι οι ακραίες αντιπαραθέσεις και ο διχασμός που δεν οδηγεί πουθενά ούτε την Ελλάδα, ούτε την κοινωνία.
Η κοινωνία και, πρώτα φυσικά, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, ας πάψουν, κάποτε, τις άγονες αντιπαραθέσεις προς λαϊκή κατανάλωση. Και αυτό που συμβαίνει διαχρονικά στη χώρα, οι εκάστοτε κυβερνώντες να θυμίζουν τι δεν έκαναν οι προηγούμενοι για να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες, να δώσει τη θέση του σε δημιουργικό λόγο.
Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται υπό επιτροπεία. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να ασκήσει αμιγώς δική της πολιτική όσο «ζει» με δάνεια και προαπαιτούμενα.
Τώρα θα έπρεπε οι πολιτικοί ηγέτες και τα δημοκρατικά κόμματα να ξεπεράσουν στεγανά άλλων καιρών και να δουν πως ενωμένα θα παλέψουν για την Ελλάδα, ώστε να βγει όσο γίνεται πιο δυνατή μέσα από την κρίση και η φωνή της να γίνει πιο δυνατή μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη που και αυτή πλήττεται μέσα από τις πολιτικές της, αλλά και τη διεθνή συγκυρία.
Να παλέψουν οι πολιτικοί μαζί με την κοινωνία για την ευημερία και το δίκαιο. Για ιδανικά που, σε τελική ανάλυση, δεν έχουν χρώμα. Για να ξαναδούμε, κάποτε, την Ελλάδα να μετατρέπεται σε πόλο έλξης επιστημόνων και τα καλύτερα μυαλά της να επιστρέψουν για να δημιουργήσουν.
Για να αρχίσουμε να λέμε ότι, τελικά υπάρχει σωτηρία. Ρομαντικά, θα πει κανείς, όλα αυτά. Ομως, κατά την άποψή μας, αναγκαία. Αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Χωρίς ιδεοληψίες, στεγανά και βεβαιότητες μέσα σε έναν αβέβαιο Κόσμο που αλλάζει καθημερινά.
