» Και προσευχή για τους Τρεις Ιεράρχες
Αναμνήσεις από μια άλλη εποχή έρχονται στον νου της δασκάλας Χρυσούλας Λουκάκη – Ζερβουδάκη. Η 98χρονη γυναίκα, με ψυχή και καρδιά νέου ανθρώπου, διορίστηκε στα 18 της χρόνια στο νέο μονοθέσιο: ένα τούρκικο σπίτι που μετατράπηκε σε Δημοτικό Σχολείο στο Πατελάρι Κυδωνίας.
Την περίοδο εκείνη, όσοι φοιτητές και φοιτήτριες έδιναν εξετάσεις για δάσκαλοι και δασκάλες στο Αρσάκειο και προήρχοντο από… άλλες χώρες είχαν προνομιακή εύνοια από τη νομοθεσία. Με αφορμή την εορτή του Αγίου Γρηγορίου, μας κάλεσε στο σπίτι της η παλιά δασκάλα, η οποία έφερε στη σκέψη της εικόνες και συναισθήματα από τη διδασκαλική της εμπειρία στα Δημοτικά Σχολεία Πατελαρίου και Κολυμπαρίου. «Του Αγίου Γρηγορίου εκείνα τα χρόνια κάναμε πρόβες με μια καλή μαθήτρια η οποία έπρεπε να απαγγείλει το ποίημα – προσευχή που είχα γράψει για τους Τρεις Ιεράρχες, αυτούς τους μεγάλους δασκάλους που σε λίγες ημέρες εορτάζουν. Αλλά πριν αρχίσω είναι καλύτερα να σας υπενθυμίσω το ιστορικό που μ’ έκανε να σπουδάσω. Ήθελα να γίνω γιατρός. Καλή μαθήτρια ήμουνα πλην, όμως, η φτώχεια που κυριαρχούσε εκείνα τα χρόνια δεν επέτρεπε στις περισσότερες οικογένειες να έδιναν αυτή τη δυνατότητα στα παιδιά τους. Όμως, δοξάζω τον Θεό που κατάφερα κι έγινα δασκάλα. Εκείνα τα χρόνια, μπορούσαμε μετά την Δ’ τάξη του Γυμνασίου να σπουδάζουμε σε Ανώτερα Ιδρύματα για να βγούμε δασκάλες. Ήθελα να πάω στο Αρσάκειο γιατί υπήρχε η φήμη ότι από εκεί αποφοιτούσαν οι καλύτερες δασκάλες και διορίζονταν αμέσως. Ένας νόμος που ίσχυε για τα παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες με βοήθησε να εγγραφώ έχοντας αποφοιτήσει από την Γ’ Γυμνασίου αντί για τη Δ’, που ίσχυε για τα άλλα παιδιά της υπόλοιπης Ελλάδας. Η Κρήτη ενώθηκε με την Ελλάδα το 1913, οπότε για όλα τα παιδιά, όπως εμένα, η νομοθεσία υπήρξε προνομιακή. Το 1933 που διορίστηκα στο Πατελάρι Κυδωνίας ήμουν 18 χρονών, η πιο μικρή σε ηλικία δασκάλα και δίδασκε σε όλη την Ελλάδα και έπρεπε να νοικοκυρέψω το παλιό τούρκικο σπίτι που μας δώσανε για σχολείο δίχως χρήματα από το κράτος».
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ
Η προσευχή της 98χρονης για τους Τρεις Ιεράρχες είναι:
«Τρεις Ιεράρχες θαυμαστοί, χριστιανισμού πατέρες
που η ψυχή σας βρίσκεται στις ουρανίους σφαίρες,
από ψηλά το βλέμμα σας, ρίξετε στο σχολειό μας,
να είσαστε βοήθεια πάντοτε στο πλευρό μας.
Φώτιζε Άγιε Βασίλειε πάντα φιλανθρωπία,
παρηγοριά, ανακούφιση στην κάθε δυστυχία.
Κι εσείς θείε Γρηγόριε, Χρυσόστομε Ιωάννη,
πλέξετε με τα λόγια σας παρηγοριάς στεφάνι.
Στη σκέπη σας να έχετε τον κόσμο πέρα ως πέρα,
τα ορφανά και τους φτωχούς, τη δύστυχη μητέρα.
Τα ονόματά σας σήμερα σεμνά δοξολογούμε,
στη σκέπη σας να είμαστε θερμά παρακαλούμε».
ΚΑΙ ΚΑΛΑΝΤΑ
Τα κάλαντα της δασκάλας είναι:
«Ο γέρος χρόνος φεύγει πια,
παίρνει μαζί του τα παλιά,
πέρασε η σειρά του
και πάλιωσαν τα χαρτιά του.
Έρχεται ο νέος με χαρά,
νέο τραγούδι αρχινά
μαζί με τα καλά του
με τα δώδεκα παιδιά του.
Ο νέος εις τα χέρια του
μαζί με την παρέα του
κρατά την ευτυχία τη χαρά και την υγεία
και τη σκορπά όπου περνά μ’ όλη την προθυμία.
Ευχόμαστε και εις εσάς και σ’ όλη σας τη συντροφιά
να φέρει ευτυχία τη χαρά και την υγεία».
