Ενα κάλεσμα από το facebook οδήγησε στην αναβίωση της παλιάς γειτονιάς των Λενταριανών με τους κατοίκους να εκφράζουν την ικανοποίησή τους και για την ανακατασκευή του πάρκου της περιοχής.
H αρχή έγινε όταν δημιουργήθηκε στο facebook ομάδα με την ονομασία “Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ”.
Η συνέχεια ήρθε την Κυριακή 24 Ιουλίου στα σχολεία της Αμπεριάς όταν, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «κάποιοι παλιοί γείτονες είπαν να θυμηθούν τα νιάτα τους και βάλουν τα δυνατά τους, να αθληθούν, να περάσουν καλά και να προσφέρουν. Ο λόγος για του γείτονες των Λενταριανών που μετά από αρκετά χρόνια ξαναμαζεύτηκαν, οργανώθηκαν και είναι έτοιμοι να ακουστούν όπως τότε που η κάθε γειτονιά είχε την αίγλη της».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση «όλα ξεκίνησαν καιρό πριν, δειλά και αρχικά λίγα άτομα, όταν δημιουργήθηκε η ομάδα στο facebook με την ονομασία “Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ”, όμως μία η ανάγκη μία η επιθυμία που τελικά όλα αυτά μα πάνω απ’ όλα οι αναμνήσεις εκείνης της παιδικής ηλικίας έδωσαν ζωή στην ομάδα.
Η αυλαία άνοιξε πριν σχεδόν 2 μήνες, όταν και πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση Λενταριανών στον αύλειο χώρο του Αγ. Χαραλάμπους και με τη συγκατάθεση του νέου πρωτοπρεσβύτερου π. Εμμανουήλ Γεωργιακάκη.
Εκεί γείτονες από τις δεκαετίες ’70, ’80 & ’90 ξαναβρέθηκαν, θυμήθηκαν τα παλιά, διασκέδασαν και έδωσαν υπόσχεση ότι αφού έγινε η αρχή θα πρέπει να υπάρξει και συνέχεια.
Επειτα ήρθε και η υλοποίηση μίας πολυπόθητης επιθυμίας όλων, η ανακατασκευή του πάρκου των Λενταριανών, το οποίο βρίσκεται επί της Μ. Μάντακα, παράλληλος της Παπαναστασίου.
Με αρωγό την κα Χατζηευαγγέλου της Τεχνικής Υπηρεσίας Χανίων το πάρκο άρχισε να παίρνει κάθε μέρα λίγο από τη δόξα εκείνης της εποχής και μαζί μ’ αυτό και οι κάτοικοι που με αγωνία και λαχτάρα περιμένουν να δουν την ολοκλήρωσή του και βέβαια να κάνουν τα εγκαίνια και να γεμίσει πάλι φωνές και χαρά.
Ομως, αφού η αρχή έγινε έπρεπε να γίνει και το παράδειγμα…
Το παράδειγμα ότι μία γειτονιά όχι μόνο δίνει βιώματα, αλλά δίνει στους ανθρώπους αρχές και αξίες. Ετσι και έγινε ο πρώτος φιλανθρωπικός αγώνας ποδοσφαίρου Λενταριανών…
Παίκτες οι γείτονες εκείνων των δεκαετιών με τα γυναικόπαιδα να είναι σύμμαχοι και οπαδοί να χαίρονται και να είναι διπλή η χαρά, γιατί εκτός ότι υπήρχε σκοπός, υπήρχε και ανταπόκριση.
Τα τρόφιμα μαζεύτηκαν για τους απόρους ενορίτες του Αγ. Χαραλάμπους και η ικανοποίηση γέμισε τις καρδιές μας…
Η αυλαία όμως δεν έκλεισε… Η παράσταση μόλις ξεκίνησε και όλοι είναι ενωμένοι για έναν και μόνο σκοπό. Η γειτονιά μας να ξαναζωντανέψει, να μας δώσει τις αναμνήσεις μας και στα παιδία μας την ελπίδα ότι έτσι είναι η ζωή καλύτερη γιατί… είναι ωραίο να έχεις γειτονιά».
