Θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε μετά από δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου που -ούτε λίγο, ούτε πολύ- αμφισβήτησε την συμμετοχή των Κρητικών στην Επανάσταση του 1821. Σε επιστολή που συντάχθηκε από ομάδα πρωτοβουλίας ιστορικών και υπογράφεται, μεταξύ άλλων, από τον Αρχιεπίσκοπο, αρχιερείς της Εκκλησίας της Κρήτης και Κρήτες επιστήμονες, δίνεται απάντηση στις δηλώσεις του πρώην υπουργού:
“Προβληματιστήκαμε πολύ αν θα έπρεπε να απαντήσουμε σε δηλώσεις ενός ανιστόρητου πρώην υπουργού των κυβερνήσεων που οδήγησαν την Ελλάδα στο χάος της οικονομικής χρεωκοπίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Ίσως θα έπρεπε να τον αφήσουμε μόνο στον κατήφορο της αμετροέπειας και τη μακαριότητα της προκλητικής άγνοιας(;) της ιστορίας, της παλαιότερης και της σύγχρονης. Θεωρήσαμε, όμως, ότι δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπούμε όταν βιάζεται με τον πιο βάναυσο τρόπο η ιστορική αλήθεια και όταν προσβάλλεται με προκλητικότητα η μνήμη των προγόνων μας.
Με αφορμή ένα θλιβερό περιστατικό, το θάνατο ενός ανθρώπου από πυροβολισμούς, ο λαλίστατος πρώην Υπουργός τόλμησε να αμφισβητήσει ακόμη και τη συμμετοχή των Κρητικών στην επανάσταση του 1821. (Προς άρσιν κάθε πιθανής παρεξηγήσεως δηλώνουμε απερίφραστα ότι φαινόμενα όπως η οπλοφορία και η οπλοχρησία είναι καταδικαστέα απ’ όλους όσοι δίνουμε πραγματικό αγώνα για την εξάλειψή τους).
Αφού ήθελε να σχολιάσει ο τιμητής των πάντων πρώην υπουργός το απαράδεκτο φαινόμενο της οπλοφορίας και της οπλοχρησίας, ας περιοριζόταν σε αυτό και ας μην προσπαθούσε να βεβηλώσει την ιστορία ενός τόπου που οι άνθρωποί του αγωνίστηκαν σε όλα τα πεδία των εθνικών και δημοκρατικών αγώνων για να μπορεί σήμερα ο κάθε κύριος Πάγκαλος να περιφέρεται στα τηλεοπτικά κανάλια λησμονώντας τη δική του ιστορία, την οποία κάποιος επιτέλους θα πρέπει να του υπενθυμίσει.
Η ιστορία, κύριε Πάγκαλε, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να γίνεται αντικείμενο επιπόλαιων σχολιασμών από αμαθείς· για να γίνεται αντικείμενο προκλητικών δηλώσεων από ανθρώπους που, όπως φαίνεται, αποσκοπούν στο να διατηρηθούν σε μιαν εφήμερη όσο και αυτάρεσκη δημοσιότητα.
Αν μπαίνατε στον κόπο να ανοίξετε κάποιο βιβλίο ιστορίας (ακόμη και σχολικό) θα μαθαίνατε ότι η επανάσταση εξαπλώθηκε τάχιστα από την μιαν άκρη του νησιού μέχρι την άλλη και ότι, αμέσως με την έναρξη του αγώνα, την άνοιξη του 1821, οι Οθωμανοί εξόντωσαν τον χριστιανικό πληθυσμό του Ηρακλείου (800 και πλέον νεκροί σε μια μέρα). Βλέπετε, τότε οι Κρητικοί δεν είχαν όπλα. Κι όσα είχαν τα χρησιμοποίησαν όχι σε άσκοπους πυροβολισμούς, όπως θέλετε να πιστεύετε, αλλά σε αγώνες ακατάπαυστους.
Η Κρήτη και οι Κρητικοί δεν έχουν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Δεν επιτρέπουν, όμως, και σε κανέναν να προσβάλει τη μνήμη των ανθρώπων που βρέθηκαν μπροστάρηδες σε όλους τους εθνικούς και τους κοινωνικούς αγώνες.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε μόνο να μοιραστούμε έναν προβληματισμό με τους υπόλοιπους Συνέλληνες: Πώς είναι δυνατόν να χειρίζονται (ή να χειρίστηκαν στο παρελθόν) κρίσιμα εθνικά ζητήματα άνθρωποι που αγνοούν ακόμη και τα στοιχειώδη από την ιστορία της χώρας τους; Και, μάλιστα, από κορυφαίες θέσεις όπως εκείνη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, του Υπουργού Πολιτισμού ή του Υπουργού Εξωτερικών;”
Την επιστολή υπογράφουν
Ειρηναίος, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
Νίκος Ψιλάκης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Ηρακλής Πυργιανάκης, Αρχιτέκτων Μηχανικός
Μανώλης Γ. Δρακάκης, δρ Ιστορίας της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης
Μακάριος, Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας
Μιχάλης Τρούλης, Φιλόλογος – Ιστορικός, Δ/ντής Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου
Μαρία Μαραγκού, Κριτικός Τέχνης, Διευθύντρια Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου
Δημήτρης Σάββας, Προϊστάμενος της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου
Ζαχαρένια Σημανδηράκη, ειδική συνεργάτης των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Κώστας Φουρναράκης, Προϊστάμενος Γενικών Αρχείων Κράτους, Ιστορικό Αρχείο Κρήτης
Σήφης Κοσόγλου, Φιλόλογος – Συγγραφέας
Οδυσσέας Σγουρός, Αρχιτέκτονας, Αντιπρόεδρος ΤΕΕ Ανατ. Κρήτης
Συμφωνώ με τον κ. Πάγκαλο στο θέμα της αναγκαιότητας αφοπλισμού των πάσης φύσεως κουμπουροφόρων , τσαμπουκάδων κ.λ.π. Ως προς το άλλο σκέλος , προτείνω να του σταλούν μερικά βιβλία , μεταξύ αυτών το εξαιρετικό ανάγνωσμα ”Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΜΑΝΤΑΤΟΦΟΡΟΣ” του Γιώργου Ψυχουντάκη , το ”ΠΑΝΤΕΡΜΗ ΚΡΗΤΗ” του Παντελή Πρεβελάκη κ.α.
Χάρηκα πολύ για την απαντηση στον τιμητή των πάντων, όχι πως περιμένω κάποια βελτίωση συμπεριφοράς, όμως η απάντηση ήταν απαραίτητη.
Θα ήθελα να συμπληρώσω πως η Επανάσταση των Κρητικών το 1770 κυρήχθηκε 50 ολόκληρα χρόνια πριν από το 1821 και μην ξεχνάμε το πως μαρτύρησε ο ΗΡΩΑΣ Δασκαλογάνης.
Παχύ σαρκίον ου λεπτόν τίκτει νόα
Ο κ. Πάγκαλος αφιχθεί τώρα μόλις από το φεγγάρι και δεν ξέρει την ιστορία στην Γη ιδιαίτερα δεν γνωρίζει την ιστορία της πατρίδας του! Μια πατρίδα που η συμμετοχή του ήταν έντονη να καταστραφεί…..
ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΡΗΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΣΦΑΓΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ , ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Έχοντας υπ΄όψιν αφ΄ενός μεν τις από 22.4.2014 δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας σύμφωνα με τις οποίες οι Κρητικοί δεν ξεσηκώθηκαν το 1821 όπως όλη η Ελλάδα , αφ΄ ετέρου δε την πληθώρα δημοσιευμάτων παραπόνων και διαμαρτυρίας συνέπεια των δηλώσεων αυτών, θέλοντας να αποδώσω έναν ελάχιστο φόρο τιμής προς όλους τους σφαγιασθέντες Κρητικούς πριν και κατά την επανάσταση του 1821 καθώς και στις οικογένειές τους , κατέθεσα σήμερα (28.4.2014) σχετική αναφορά μου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου , για να διερευνηθεί αν έχει τελεστεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους αμέτρητους Κρητικούς που σφαγιάστηκαν πριν και κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821.
Αθήνα, 28.4.2014
Γοργίας Εμμ. Ψυλλάκης
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Πραγματογνώμονας
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα του τύπου και του διαδικτύου τα οποία αναφέρονται σε δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας κου Θεόδωρου Πάγκαλου στις 22.4.2014 , αναφέρθηκε απ΄αυτόν ότι ΄΄ πρέπει να υπάρξει ένα ευρύτερο σχέδιο ανακατάληψης της Κρήτης και αφοπλισμού όλων των Κρητικών ΄΄, ενώ προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα ανέφερε : ΄΄ και μη μας πουν οι Κρητικοί ότι τα όπλα τα έχουν από παλιά , για την περίπτωση που γινόταν κάτι .Διότι θα τους ρωτήσουμε γιατί δεν ξεσηκώθηκαν το 1821 όπως όλη η Ελλάδα; ΄΄ .
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι πολλές ήταν οι επαναστάσεις που προηγήθηκαν του 1821 στη Κρήτη και άλλες τόσες έγιναν και κατά την διάρκεια της επανάστασης .Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο Ιωάννης Δασκαλογιάννης από την Ανώπολη Σφακίων το έτος 1771 γδάρθηκε ζωντανός στο Ηράκλειο από τους Τούρκους , ενώ τα Σφακιά ερήμωσαν από τις σφαγές εξαιτίας του ξεσηκωμού τους κατά των Τούρκων. Το έτος 1821 στα Σφακιά και στα Ανώγεια ξέσπασε επανάσταση κατά των Τούρκων , ενώ το έτος 1823 απ΄τις σφαγές των στρατευμάτων του Ιμπραήμ – θέλοντας αυτός να καταστείλει τους ξεσηκωμένους Κρητικούς -, ερημώθηκε σχεδόν όλη η Κρήτη .
Πιστεύεται ότι απαιτείται να διερευνηθεί αν έχει τελεστεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους αμέτρητους Κρητικούς που σφαγιάστηκαν πριν και κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 , διότι:
Η προσβολή της ιστορικής συλλογικής μνήμης αποτελεί κατ΄αρχήν ύβρη κατά του Λαού , του οποίου αμφισβητούνται όχι μόνο οι Εθνικές μνήμες αλλά και τα ίδια τα γεγονότα που τις διαμορφώσανε . Οι σφαγές των Κρητικών πριν και κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 (όπως η θυσία των γυναικών στο Ζάλογγο , οι σφαγές των Ελλήνων στην Μικρά Ασία κλπ) αποτελούν πολύτιμα στοιχεία της Εθνικής συλλογικής μας μνήμης .Είναι γεγονότα βιωμένα και βεβαιωμένα από τους ελάχιστους -συγκριτικά- επιζήσαντες και τις οικογένειες τους και αποτελούν τα άγια των αγίων της ζωής τους .Η αμφισβήτηση των μαρτυρίων του Κρητικού Λαού πριν και κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 , αποτελεί ύβρη στην μνήμη των θυμάτων που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και ηθικό πλήγμα για όλους αυτούς που κέρδισαν την ελευθερία και την τιμή τους χάρη στις θυσίες των προγόνων τους . Συνεπώς , εκτιμάται ότι η ποινική καταδίκη αυτών των πράξεων , που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και περιφρονούν την ιστορική μας μνήμη στην οποία στηρίζονται τα αγαθά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας – απ΄ όπου κι αν προέρχονται – αποτελεί πράξη αυτονόητη για όποια κοινωνία σέβεται τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες και αρχές .