Δημόσιοι χώροι: Χάσαμε το μέτρο;

Η είδηση αναφέρει: «Ενταση στην παραλία της Νέας Χώρας όταν συνεργεία του Δήμου επιχείρησαν να απομακρύνουν ξαπλώστρες».
Η ουσία όμως είναι αλλού:
Η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στον δημόσιο χώρο, είτε είναι δρόμος, είτε πλατεία, είτε ακόμη και παραλία, ολοένα και περιορίζεται λόγω της κατάληψής του από τραπέζια, καρέκλες, ομπρέλες και ξαπλώστρες. Οχι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν ξαπλώστρες και τραπεζοκαθίσματα, για τα οποία άλλωστε επιβάλλονται δημοτικά τέλη. Ολα χρειάζονται, αλλά με μέτρο. Απλώς, εδώ έχουμε χάσει το μέτρο. Ακόμη, όμως, και στις… Βρυξέλλες όπου βρεθήκαμε πρόσφατα είδαμε σε δρόμους υπερβολική ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων (φωτ.).
Θα πει -υποθέτω- ο επιχειρηματίας: «Ξέρετε πόσο κοστίζουν τα δημοτικά τέλη; Πώς θα βγάλω αυτά τα χρήματα; Αναγκάζομαι να βάλω ξαπλώστρες και ομπρέλες ή τραπεζοκαθίσματα για να πληρώσω τα τέλη, το ΤΕΒΕ, το δάνειο, την Εφορία».
Θα υποστηρίξει, από την πλευρά του, ο Δήμος σε όσους τον εγκαλούν: «Ξέρετε, μετά την κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός. Εχουμε ζητήσει τη συνδρομή της Ελληνικής Αστυνομίας και κάνει ό,τι μπορεί». Θα πει ο πολίτης – επισκέπτης: «Τόσα χρόνια η ίδια κολόνια. Πότε θα μπει τάξη και ποιος θα τη βάλει;».
Τι, όμως, δεν έχει γίνει ούτε από την προηγούμενη, ούτε από την τωρινή Δημοτική Αρχή; Δεν έχει γίνει προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης πριν να είναι αργά. Να συγκληθεί, π.χ., όχι εθιμοτυπική, αλλά ουσιαστική, σύσκεψη όλων των εμπλεκομένων (υπηρεσιών, επιχειρηματιών – επαγγελματιών, κατοίκων, εκπροσώπων φορέων κ.ά.), η οποία να καταλήξει, πάση θυσία, σε συμφωνία και κανόνες. Σε ένα, ας πούμε σύμφωνο τιμής. Που να περιλαμβάνει: όρια χρήσης δημόσιου χώρου, ανάλογη αναπροσαρμογή των τελών, κανόνες για καθαριότητα κ.ά.
Και από την επόμενη ημέρα να ακολουθήσουν σοβαροί έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Με την προσδοκία, να σέβονται όλοι τους κανόνες στους οποίους θα συμφωνήσουν. Αυτό άλλωστε είναι προς το συμφέρον όλων. Γιατί ακόμα και ο τουρισμός για να διατηρηθεί και να μην τον… χάσουμε, υπάρχουν προαπαιτούμενα. Γιατί όπως έχει ξαναειπωθεί: μία πόλη για να είναι όμορφη στους τουρίστες πρέπει πρώτα να αρέσει στους μόνιμους κατοίκους της. Να τη φροντίζουν και να την αγαπούν. Και τότε θα την αγαπήσουν και οι επισκέπτες της οι οποίοι θα τη διαφημίσουν στους επόμενους…