» Ενα σημείο ξεχωριστό της πόλης των Χανίων ήταν και είναι ο λόφος της “Πύλης της Αμμου”. Κάποτε, όταν ακόμη λειτουργούσε καφετέρια, αποτελούσε ένα εξαιρετικό μέρος αναψυχής. Μικροί και μεγάλοι ανέβαιναν το λόφο για να απολαύσουν τον καφέ ή το αναψυκτικό τους, έχοντας μια υπέροχη θέα κάτω από τα δέντρα. Κάποια στιγμή η καφετέρια έκλεισε και η πολιτεία ανέλαβε τον… λόφο. Και από τότε μέχρι σήμερα, το σημείο εγκαταλείφθηκε. Και όχι μόνο αυτό αλλά οι πέτρες καταρρέουν… σιγά – σιγά στη θάλασσα!
Η “Πύλη της Αμμου” είναι από τα παραδείγματα που δείχνουν πώς η ιδιωτική πρωτοβουλία, σε πολλές περιπτώσεις κρατάει “ζωντανά” σημεία της πόλης που το δημόσιο αδυνατεί ή κωλλυσιεργεί να αναδείξει. Αραγε, υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για την περιοχή αυτή; Με φωτισμό, παγκάκια, καθαριότητα και άλλες μικρές επεμβάσεις θα μπορούσε να αλλάξει όψη!
Εγκαταλελειμμένη η “Πύλη της Αμμου”
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
αυτό το δίπολο ιδιωτικής-δημόσιας πρέπει κάποτε να συνεννοηθούμε τι ακριβώς σημαίνει. Για μένα, ας πούμε, δημόσιο σημαίνει φόροι για όλους που να αναλογούν στις δυνατότητες του καθενός και φροντίδα του δημόσιου χώρου. Ιδιωτικό πάλι σημαίνει βάζω τα λεφτά από την τσέπη μου και επιχειρώ με τις δικές μου δυνάμεις. Το στυλάκι “τάζω μίζες και φακελάκια, τα παίρνω από ευρωπαϊκά κονδύλια χάρη στις διασυνδέσεις μου με πολιτικούς, βάζω εργαζόμενους να δουλεύουν δωδεκάωρα, επιβάλλω νόμο σιωπής με μπράβους, χρεώνω πανάκριβα, πουλάω φύκια για μεταξωτές κορδέλες και όλα τα κέρδη δικά μου ” ΔΕΝ αποτελέι ορισμό της ιδωτικής πρωτοβουλίας αλλά ορισμό της μαφίας. Επίσης, δεν κατάλαβα από το άρθρο πώς γίνεται η Πύλη της Άμμου να καταρρέει και εσείς να υποστηρίζετε ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία την έχει σώσει… Κια βέβαια, πώς είναι δυνατόν να παραλείπετε από το άρθρο σας ότι τόσα χρόνια ο κόσμος δεν πήγαινε στο λόφο γιατί προτιμούσε το νυφοπάζαρο της καφεδοπαραλίας του Κουμ-Καπί;
πραγματικα ειναι αποριας αξιον γιατι ο Δημος δεν εχει αξιοποιησει ενα τετοιο φανταστικο μερος!