ΣΕ ΜΙΑ Ευρώπη που δυστυχώς ορισμένοι εθνικισμοί αρχίζουν να αναδύονται επικίνδυνα, εδώ στην Ελλάδα μάλλον θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι ένα αριστερό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να έχει την πρωτιά σε ψήφους. Έστω και ισχνή.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ όμως πρέπει να μας ανησυχεί το γεγονός ότι η «Χρυσή Αυγή», ένα καθαρά φιλοναζιστικό κόμμα, διατηρεί τα ποσοστά του, αν δεν τα έχει αυξήσει κιόλας. Τούτο σημαίνει πως η πολιτική εξάρθρωσής της απέτυχε παταγωδώς.
ΑΠΟ την άλλη έχουμε μια συγκυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ), η οποία, παρά τις σημαντικές απώλειες σε ψήφους στις ευρωεκλογές, δείχνει να αντέχει, να μεταλλάσσεται, να προσαρμόζεται. Για χάρη της εξουσίας.
ΦΥΣΙΚΑ, το παιχνίδι του μέλλοντος θα παιχθεί στις Βρυξέλλες, όπου η σύνθεση του νέου Ευρωκοινοβουλίου δεν είναι κι από τις επιτυχέστερες. Τα κλασικά αρχηγικά ευρωπαϊκά κόμματα (φιλελεύθερα λαϊκά – σοσιαλιστικά) έχουν απολέσει 64 έδρες στην Ευρωβουλή. Αντίθετα, ακραία δεξιά κόμματα στη Γαλλία («Εθνικό Μέτωπο»), την Αυστρία, τη Δανία και την Ουγγαρία, αλλά και αμιγώς αντιευρωπαϊκά, όπως στην Αγγλία, φιλοδοξούν να αποτελέσουν σφήνες στην ψήφιση κάθε μη αρεστής σε αυτά ευρωπαϊκής απόφασης.
ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ τα ευρωφοβικά και εξτρεμιστικά κόμματα συγκεντρώνουν περίπου 150 έδρες (σε σύνολο 751). Πιθανόν να μην έχουν ακόμη ουσιαστικό λόγο στις αποφάσεις. Ο δε αντίκτυπος των ευρωεκλογών να είναι περισσότερο εσωτερική υπόθεση της κάθε χώρας (όπως με τη «Χ.Α.» εδώ) και λιγότερο ευρωπαϊκή. Όμως, το μέλλον δεν είναι καθόλου ευοίωνο.
ΔΙΟΤΙ, μπορεί ο ευρωσκεπτικισμός στην Ευρωβουλή να μην είναι σε θέση, αριθμητικά σήμερα, να «εκτροχιάζει» αποφάσεις ούτε και θεσμούς της Ε.Ε., όμως, θα μπορεί δυνητικά να προβάλει συνεχή προσκόμματα αναδεικνύοντας καθαρά μόνο εθνικά θέματα.
Ο,ΤΙ χειρότερο δηλαδή, για μια «Ένωση Κρατών».
Η ΕΥΡΩΠΗ των λαών και της πραγματικής δημοκρατίας έχει να διανύσει πολύ δρόμο ακόμη. Όπως και η χώρα μας, προκειμένου να βγει από την κρίση και να αποκτήσει μια δημοκρατία πιο αντιπροσωπευτική.
Στ.Γ.Κ., stcloris@yahoo.gr
