Ελπίδες για τα παιδιά με αυτισμό από ανακάλυψη Έλληνα επιστήμονα

Ελπίδες για τα παιδιά με προβλήματα αυτισμού έρχονται από επιστημονικές μελέτες μετά τη χορήγηση διατροφικού συμπληρώματος βασισμένο στην λουτεολίνη, που περιέχεται στο χαμομήλι με πυρηνέλαιο και βοηθά στην περιορισμό της οξείδωσης και της φλεγμονής του εγκεφάλου αυτών των παιδιών.

Την ανακάλυψη έκανε ο διαπρεπής ομογενής δρ Θεοχάρης Θεοχαρίδης καθηγητής Φαρμακολογίας, Εσωτερικής Παθολογίας και Βιοχημείας και διευθυντής του Εργαστηρίου Μοριακής Ανοσοφαρμακολογίας & Ανακάλυψης Φαρμάκων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts της Βοστώνης.
Ο αυτισμός σύμφωνα με τον κ. Θεοχαρίδη δεν είναι ψυχιατρική νόσος όπως πιστεύαμε, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι στα παιδιά αυτά υπάρχει φλεγμονή στον εγκέφαλο. «Είναι μια αυτοκαταστροφή που γίνεται στον εγκέφαλο κατά την εγκυμοσύνη ή πολύ νωρίς αφού γεννηθεί το παιδί και αυτό είναι σχεδόν βέβαιο γιατί γύρω στο 60% των παιδιών έχει αντισώματα κατά του ίδιου του εγκεφάλου τους…», ανέφερε σε συνετευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θεοχαρίδης, ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα καλεσμένος της Ελλνοαμερικανικής Ενωσης.

Σύμφωνα με τον κ. Θεοχαρίδη, ορισμένες φυτικές ουσίες διαπιστώθηκε ότι έχουν ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση και βρίσκονται , όπως είπε, σε αφθονία στην ελληνική γη. Στην Αμερική έχει αποδοθεί «η πατέντα» στον κ. Θεοχαρίδη για τη χρήση τέτοιων ουσιών για τη φλεγμονή στον εγκέφαλο. Ο κ. Θεοχαρίδης μίλησε χθες το βράδυ σε ειδική εκδήλωση με θέμα: «Αυτισμός – Άμεση ανάγκη πληροφόρησης και αντιμετώπισης», που διοργάνωσε η Ελληνοαμερικανική Ένωση σε συνεργασία με την «Brain-Gate» (Πύλη του Εγκεφάλου)- Μη Κερδοσκοπική Αστική Εταιρία, που έχει σκοπό την επιστημονική μελέτη των νόσων που σχετίζονται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Ο αυτισμός εξελίσσεται σε «επιδημία», καθώς τα επίσημα στατιστικά στοιχεία στη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ αναφέρουν ότι ένα στα πενήντα παιδιά πάσχει από αυτισμό. Δεν αντιμετωπίζεται με φάρμακα και δεν είναι ψυχιατρικό πρόβλημα είπε ο κ. Θεοχαρίδης. Είναι αυτοάνοσο νόσημα που δημιουργεί ψυχιατρικά προβλήματα.. Τα αποτελέσματα των ερευνών με λουτεολίνη και πυρηνέλαιο δείχνουν βελτίωση περίπου κατά 60% της κοινωνικότητας αυτών των παιδιών και βελτίωση της ομιλίας τους. «Ειδα με τα μάτια μου παιδιά να μιλάνε», ανέφερε ο κ. Θεοχαρίδης, προσθέτοντας ότι και ένα παιδί να βοηθήσουμε μας γεμίζει ελπίδα, καθώς δεν γνωρίζουμε ακόμη την παθογένεια της νόσου. Δυστυχώς δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για την έγκαιρη διάγνωση, δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, ενώ η πληροφόρηση είναι ελλιπής και συχνά παραπλανητική, είπε, με αποτέλεσμα σε μια απελπισμένη προσπάθεια οι γονείς δικαιολογημένα να διαθέτουν μεγάλα χρηματικά ποσά για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Στην χθεσινοβραδυνή εκδήλωση στην Ελληνοαμερικανική Ενωση χαιρετισμό απηύθυνε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αθανάσιος Σκορδάς, ο οποίος αναφέρθηκε στις ιδιαίτερες δεξιότητες και στον υψηλό δείκτη νοημοσύνης αυτών των ατόμων αναφέροντας ότι για κάποιες κοινωνίες τα άτομα αυτά είναι κέρδος, φέρνοντας ως παράδειγμα εταιρίες στο εξωτερικό που προωθούν την αξιοποιησή τους. Χαρακτήρισε αυτά τα άτομα πολύτιμη οικονομική μονάδα που όμως στην Ελλάδα λόγω άγνοιας, αδιαφορούμε με αποτέλεσμα την απομονωσή τους και πρότεινε να επανεξετάσουμε ως κοινωνία τη στάση μας απέναντι τους.

Σύμφωνα με τον Θεοχαρίδη, προτεραιότητα της Μη Κερδοσκοπικής Αστικής εταιρίας «Brain-Gate», είναι να επιτελέσει επιστημονικό, ερευνητικό, εκπαιδευτικό, επιμορφωτικό και κοινωνικό έργο. Η εταιρία θα εκτελέσει πειραματική, κλινική και επιδημιολογική έρευνα, για την μελέτη του ελέγχου της λειτουργίας και παθοφυσιολογίας του ανθρώπινου εγκεφάλου.Όπως είπε ο κ. Θεοχαρίδης δυστυχώς σην Ελλάδα ακόμη δεν υπάρχει επαρκής ευαισθητοποίηση και πληροφόρηση. Ωστόσο, η χώρα μας μπορεί να αποτελέσει χώρο ελπίδας για τα περισσότερα παιδιά με αυτισμό τα οποία είτε δεν έχουν διαγνωστεί είτε δεν παίρνουν φάρμακα επιτρέποντας έτσι την αξιολόγηση τους για πιθανούς διαγνωστικούς παράγοντες στο αίμα ή την εύρεση αποτελεσματικής θεραπείας. Πρωταρχικός στόχος των επιστημόνων που ίδρυσαν τη μη κερδοσκοπική αστική εταιρία «Brain-Gate», είναι η δημιουργία διαδικτυακής πύλης με την επωνυμία SOS Autism Greece», όπου θα αναρτηθούν δεδομένα (σύλλογοι γονέων, νοσοκομειακά ή άλλα κέντρα και σχολέια, ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές) που μπορούν να είναι χρήσιμοι για μια οικογένεια με αυτιστικά μέλη.Απώτερος στόχος είναι η διεξαγωγή επιδημιολογικών μελετών σε περιοχές της Ελλάδας, ώστε να υπάρχουν έγκαιρα δεδομένα τα οποία θα αποτελέσουν το απαραίτητο υλικό για περαιτέρω μελέτες.
Η συνέντευξη του κ. Θεοχαρίδη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η πρώτη ερώτηση αφορά την ανακάλυψη που κάνατε δίνοντας ελπίδα σε αυτιστικά παιδιά. Διατροφικό συμπλήρωμα βασισμένο στη λουτεολίνη, από το χαμομήλι, με πυρηνέλαιο, βοηθάει αυτά τα παιδιά να προχωρήσουν στη ζωή τους καλύτερα. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε γι’ αυτή την ανακάλυψη.
Η προσπάθεια αυτή άρχισε περίπου πριν από 5 χρόνια, όταν άρχισα να μελετάω τον αυτισμό περισσότερο γιατί είχαμε βρει ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι στα παιδιά αυτά υπάρχει φλεγμονή στον εγκέφαλο κι αυτό φάνηκε από διάφορες μετρήσεις που κάνανε κι άλλοι συνάδελφοι κι εμείς, απλώς η δικιά μας η συμβολή τα περασμένα τρία χρόνια περίπου ήταν ότι πιστεύουμε ότι σε μεγάλο βαθμό γνωρίζουμε πως προέρχεται αυτή η φλεγμονή όταν ακόμη το παιδί δεν έχει γεννηθεί και μετά, ας πούμε, στην προνηπιακή του ηλικία.

Στο βαθμό, λοιπόν, που είχαμε πάρα πολλές ενδείξεις ότι υπάρχει φλεγμονή και φλεγμονή σημαίνει ότι ο οργανισμός αρχίζει να αυτοκαταστρέφεται για λόγους που δεν καταλαβαίνουμε ακόμα, βασικός σκοπός ήταν να περιορίσουμε τη φλεγμονή αυτή, με την ευχή, ή να περιορίσουμε την εξέλιξη της νόσου, ή και να την ανατρέψουμε, εάν είναι δυνατόν, βέβαια χωρίς να ξέραμε εκείνον τον καιρό τι ακριβώς συνέβαινε. Επομένως για περίπου δύο χρόνια μελετούσαμε στο εργαστήριο, στο Πανεπιστήμιο Ταφτ στη Βοστώνη, όπου είμαι καθηγητής και διευθυντής της φαρμακολογίας διάφορες φυτικές ουσίες, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να σταματήσουν τη φλεγμονή και μετά μελέτη περίπου 4 χρόνων βρήκαμε ότι μία ουσία, η οποία είναι πλούσια σε σπόρους, σε φυτά, και ιδίως στο χαμομήλι, όταν χρησιμοποιηθεί σε καθαρή μορφή, δηλαδή όταν είναι εμπλουτισμένη η ουσία αυτή, γιατί το χαμομήλι έχει λιγότερο από 1% εάν πιεί κανείς το ρόφημα, ενώ εμείς χρειαζόμαστε 100% αυτήν την ουσία, τότε στο εργαστήριο αναστέλλει τα λευκά αιμοσφαίρια, ιδίως ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων, που λέγονται μαστοκύτταρα από το να προκαλούν φλεγμονή.

Τη στιγμή που είχαμε αυτά τα δεδομένα, σκεπτόμασταν πως θα μπορούσαμε να το χρησιμοποιήσουμε αυτό σε άτομα τα οποία έχουν αυτισμό και δε σας κρύβω πως στην αρχή ήταν περιορισμένος ο ενθουσιασμός μου για δύο λόγους, ένα γιατί όποτε αποφασίζεις να χρησιμοποιήσεις κάτι σε ανθρώπους, ιδίως σε παιδιά αναρωτιέσαι εάν θα έχει παρενέργειες και δεύτερο γιατί δεν υπήρχε χρηματοδότηση για να γίνει αυτή η προσπάθεια.

Ευτυχώς, δύο παλιοί μου ασθενείς, οι οποίοι είχαν τη χρηματική άνεση να βοηθήσουν, στήσανε ουσιαστικά μία προσπάθεια και πριν περίπου δύο χρόνια φτιάχθηκε αυτό το διατροφικό συμπλήρωμα, το οποίο έχει σαν κύρια ουσία τη λουτεολίνη, η οποία απομονώνεται από το χαμομήλι σε μία εταιρεία στη Φλόριδα κι επειδή αυτή η ουσία, όπως και όλη η οικογένεια αυτών των ουσιών, που λέγονται φλαβονοειδή, δεν διαλύονται στο νερό κι επομένως δεν απορροφώνται πολύ καλά από το έντερο, έπρεπε να βρούμε τρόπο ν’ αυξήσουμε την απορρόφηση. Και χρησιμοποιώντας, στην αρχή, πειραματικά, στο εργαστήριο, διάφορα έλαια, δείξαμε ότι το ελαιόλαδο μπορούσε να βοηθήσει πολύ καλύτερα στην απορρόφηση κι επειδή θέλαμε να κρατήσουμε το κόστος χαμηλό χρησιμοποιήσαμε τελικά πυρηνέλαιο.

Τα αποτελέσματα των ερευνών σας τι έχουν δείξει;
Έγιναν δύο μελέτες, μία στην Αμερική και μία μελέτη από τους συναδέλφους κ. Φρανσή και Τάλλιου, στο Αττικό Νοσοκομείο. Και στις δύο χρησιμοποιήθηκαν παιδιά γύρω στα τρία χρόνια ηλικίας. Η μία μελέτη ήταν 3 μήνες και η άλλη 6 μήνες, αλλά τα αποτελέσματα ήταν συγκινητικά γιατί τα χαρακτηριστικά των αυτιστικών παιδιών είναι ότι κλείνονται στον εαυτό τους, δεν κάνουν βλεμματική επαφή, δεν έχουν κοινωνικότητα, τρομάζουν από τον κόσμο, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν καινούργιες καταστάσεις, όταν πάνε στο σχολείο, καινούργια άτομα, και πολλά από αυτά δυστυχώς δεν μιλάνε ή έχουν χάσει την ομιλία τους γύρω στα τρία χρόνια.

Η βελτίωση που ήταν στατιστικά σημαντική και στις δύο μελέτες ήταν η βλεμματική επαφή και η κοινωνικότητα. Άρχισαν να βλέπουν, να ακολουθούν οδηγίες και εκεί που ήταν κλεισμένα στον εαυτό τους, στο σχολείο ή στο σπίτι, ξαφνικά έβγαιναν από το καβούκι τους και πλησίαζαν το δάσκαλο, τους γονείς. Μάλιστα, χαρακτηριστικά, ένας γονιός μας έγραψε μια απίστευτη επιστολή, όπου έλεγε ότι «το παιδί μου, για πρώτη φορά ύστερα από επτά χρόνια, είπε μπαμπά σ’ αγαπώ». Θέλω, όμως, να τονίσω ότι ακόμη δεν ξέρουμε ποια παιδιά απαντούν καλύτερα. Δηλ. γύρω στα 55%-60% των παιδιών είχαν καλυτέρευση σε διάφορα επίπεδα και 10%-15% άρχισαν να λένε προτάσεις και μερικά μίλησαν για πρώτη φορά, που σημαίνει ότι είχαν την ικανότητα να μπορούν να ακούσουν, αλλά δεν μπορούσαν να μιλήσουν.

Κύριε Θεοχαρίδη, η Ελλάδα πώς μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση της έρευνας;
Μπορεί να συμβάλλει πάρα πολύ, για πολλούς λόγος. Πρώτα απ’ όλα, επειδή η πληροφόρηση είναι κάπως ελλιπής και πολλοί γονείς ντρέπονται να πουν ότι τα παιδιά τους έχουν αυτισμό, πάρα πολλά από τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται με κανένα τρόπο και αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί κακό. Ωστόσο, από τη μια μεριά είναι καλό, γιατί στην Αμερική παρόλο που η πληροφόρηση είναι πολύ καλύτερη, τα παιδιά σε μέσο όρο παίρνουν γύρω στα 15 φάρμακα, βιταμίνες, διατροφικά, και έτσι είναι σχεδόν αδύνατο να βρει κανείς ένα πληθυσμό που δεν είναι σε κάποιες ουσίες ή φάρμακα, έτσι ώστε να μπορέσει να μελετήσει την πιθανή βελτίωση από ένα καινούργιο σκεύασμα.

Το δεύτερο είναι ότι υπάρχει ευαισθησία σε πολλά άτομα και υπάρχουν οργανισμοί και το κράτος ακόμη που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, γιατί φανταστείτε ότι στην Αμερική η Πολιτεία ξοδεύει γύρω στις 150.000 δολ. για κάθε παιδί. Εάν αυτά τα παιδιά γίνουν καλύτερα, σαφώς το κράτος θα γλιτώσει πολλά χρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν είτε για τα αυτιστικά παιδιά είτε σε άλλους τομείς της υγείας.

Τελικά, ο αυτισμός είναι ή δεν είναι ψυχιατρική νόσος;
Δυστυχώς, για πάρα πολλά χρόνια, το βιβλίο, στην Αμερική τουλάχιστον, που καταγράφει τις ψυχιατρικές διαγνώσεις συμπεριλαμβάνει τον αυτισμό ως ψυχιατρική νόσο. Εμείς, από τότε που μελετάμε τη νόσο, είπαμε και δημοσιεύσαμε πάρα πολύ ότι πιστεύουμε πως είναι μια αυτοκαταστροφή που γίνεται στον εγκέφαλο κατά την εγκυμοσύνη ή πολύ νωρίς αφού γεννηθεί το παιδί και αυτό είναι σχεδόν βέβαιο γιατί γύρω στο 60% των παιδιών έχει αντισώματα κατά του ίδιου του εγκεφάλου τους, το οποίο σημαίνει ότι σε ανύποπτο χρόνο ο εγκεφαλικός φραγμός που προστατεύει τον εγκέφαλο πρέπει να ήταν διαπερατός, έτσι ώστε τα λευκά αιμοσφαίρια να μπουν μέσα, να τον αναγνωρίσουν σαν ξένο και να δημιουργήσουν αντισώματα κατά του.

Νιώθω συγκινημένος, γιατί όταν κάναμε αυτή την προσπάθεια μέχρι και πριν από ένα μήνα σχεδόν θεωρούσαμε ότι ήμασταν σαν τον Δον Κιχώτη. Τον περασμένο μήνα, δύο από τους μεγαλύτερους χρηματοδοτικούς, εθελοντικούς οργανισμούς για τον αυτισμό στην Αμερική, και οι δύο ανήκουν σε δύο οικογένειες, από τη Νέα Υόρκη και τη Μασαχουσέτη, ανακοίνωσαν ότι προσκαλούσαν να κατατεθούν αιτήσεις για χρηματοδότηση ειδικά για την αντιμετώπιση και τη μελέτη της φλεγμονής στον εγκέφαλο και πώς θα μπορούσε να συμβάλει στην παθογένεση του αυτισμού, που είναι ακριβώς αυτό που λέγαμε για περίπου πέντε χρόνια και ήμασταν από τους πρώτους που το δημοσιεύσαμε.

Επομένως, υπάρχει ελπίδα σε πολλά επίπεδα. Πρώτον, γιατί ξαφνικά θα υπάρχει κατευθείαν χρηματοδότηση προς αυτή την κατεύθυνση, άρα ελπίζω ότι θα υπάρχουν πολλά σωστά αποτελέσματα που θα μας βοηθήσουν, δεύτερον, γιατί το σκεύασμα αυτό στο οποίο αναφερθήκατε φτιάχτηκε για να περιορίσει τη φλεγμονή, άρα είμαστε πολύ πιο μπροστά στην αντιμετώπιση και τρίτον, γιατί μετά τις δύο κλινικές μελέτες που έγιναν το σκεύασμα αυτό έχει χαρακτηριστεί τώρα στην Αμερική από τον αντίστοιχο ΕΟΦ σαν ιατρικό βοήθημα, το οποίο ξεχωρίζει από τα διατροφικά σκευάσματα και όταν κάτι θεωρείται ιατρικό βοήθημα, μπορεί να αναφέρει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένη ασθένεια, ενώ τα διατροφικά συμπληρώματα σαφώς δεν μπορούν να αναφερθούν σε ασθένεια γιατί δεν έχει γίνει μελέτη για να πει κάποιος ότι βοηθάνε.