ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ 17ΧΡΟΝΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Γ. ΛΕΛΕΔΑΚΗ
Τα βήματα του Δασκαλογιάννη και της επανάστασης του 1770, με “Το Πέμπτο Ζάλο” ακολουθεί ο μόλις 17 ετών Γιώργος Λελεδάκης! Ο μαθητής από το γειτονικό Ρέθυμνο μέσα σε 48 σελίδες περιγράφει όλη την επανάσταση του Σφακιανού ήρωα και σε συνδυασμό με την εξαιρετική εικονογράφηση του Σπύρου Ζαχαρόπουλου έχει φτιάξει ένα εξαιρετικό comic που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από δουλειές επαγγελματιών του είδους.
Η έκδοση αναμένεται να παρουσιαστεί τον Αύγουστο στο Ρέθυμνο και τον Σεπτέμβρη είναι η σειρά των Χανίων στο χώρο του Πνευματικού Κέντρου. “To Πέμπτο ζάλο” κυκλοφορεί ήδη σε βιβλιοπωλεία στο Ρέθυμνο και στα Χανιά από τις εκδόσεις “Νάμα”. Οι “διαδρομές” είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με το νεαρό δημιουργό.
Πώς προέκυψε η απόφαση να φτιάξεις ένα κόμικ για το Δασκαλογιάννη και την επανάσταση του 1770; Ποιες ήταν οι επιρροές σου;
Ο Δασκαλογιάννης είναι το δεύτερο μου comic μετά το “Του Αρκαδιού το Ολοκαύτωμα”. Ήθελα μετά το “Αρκάδι” να συνεχίσω στο ιστορικό comic και να δουλέψω πάνω στην ίδια πάνω-κάτω ιστορική περίοδο. Είχα βρει υλικό πλούσιο, σημαντικό πληροφοριακό υλικό και είχα έμπνευση. Σε ό,τι αφορά τις γενικότερες επιρροές μου είναι οι κλασσικές: “Λούκι Λουκ”, “Αστερίξ” κ.ά. Ξεκινώντας από αυτά τα αναγνώσματα ξεκίνησα να κάνω κάποια πρώτα comic σε πολύ αρχικό στάδιο και μετά προχώρησα πιο σοβαρά.
Από πού άντλησες πηγές και ενημέρωση για την επανάσταση του Δασκαλογιάννη;
Η πιο έγκυρη πηγή πληροφόρησης είναι οι στίχοι του μπάρμπα Μπατζελιού που περιγράφει την επανάσταση. Προσπάθησα να βρω και άλλα στοιχεία από διάφορες πηγές, πολύ χρήσιμη ήταν η ιστορία του Μουρέλου. Γενικά ήθελα να δώσω έμφαση στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών ώστε να τους φέρω πιο κοντά στον αναγνώστη. Να δημιουργήσω συναισθήματα για τους ήρωες και ελπίζω ότι τα κατάφερα.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες;
Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν το ότι έπρεπε να μετατρέψω σε διαλόγους του κόμικ τις περιγραφές και τα κείμενα των ιστορικών πολλά εκ των οποίων ήταν στην καθαρεύουσα. Ακόμα, έπρεπε να φανταστώ το τι μπορεί να είπαν οι ήρωες για να οδηγηθούν στα πράγματα που έκαναν, το πως σκέφτηκαν, το γιατί κτλ. Επίσης δυσκολία είχε και το πως θα καταφέρναμε να εντάξουμε το κείμενο της ιστορίας στην εικονογράφηση έτσι ώστε να μην ξεπεράσουμε τα όρια. Γενικά ο χώρος στα comic είναι συγκεκριμένος και πρέπει εκεί να εντάξεις το κείμενο και το σκίτσο.
Πέρα από την ιστορία, το σκίτσο είναι εξαιρετικό, πως “δέσατε” με τον σκιτσογράφο Σπύρο Ζαχαρόπουλο, και καταφέρατε να έχετε αυτό το αποτέλεσμα ;
Με το Σπύρο Ζαχαρόπουλο έχω δημιουργήσει μια πολύ καλή χημεία, έχουμε δουλέψει μαζί και στο “Αρκάδι”. Ξέρει πως δουλεύω, ξέρω τι θέλει και αυτός, καταλαβαίνει ο ένας τον άλλο για αυτό είχαμε και τόσο καλό αποτέλεσμα.
Θυμήσου ένα σχόλιο που έκανε κάποιος για τη δουλειά σου αυτή και σε έκανε να νιώθεις υπερήφανος και κάποιο σχόλιο που πιθανόν να σε προβλημάτισε…
Να ξεκινήσω από κάποια ας πούμε αρνητικά σχόλια. Είχα βρεθεί στην Ανώπολη στην επέτειο θανάτου του Δασκαλογιάννη πριν από ένα μήνα και είχα μαζί μου το comic που το έδειξα σε ανθρώπους εκεί. Υπήρχαν και άνθρωποι που είπαν ότι “δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα”, άλλοι περιέγραφαν διαφορετικά κάποια γεγονότα. Αυτό είναι λογικό να συμβαίνει. Από την άλλη είχα πολύ μεγάλη στήριξη από το οικογενειακό μου περιβάλλον, πολλοί φίλοι μου είπαν ότι ο “Πέμπτος Ζάλος” ήταν σαφώς πιο βελτιωμένη ως δουλειά σε σύγκριση με το “Αρκάδι” και αυτό εμένα με καλύπτει.
Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου; Θα συνεχίσεις στο ιστορικό κόμικ; Σκέφτεσαι κάτι διαφορετικό ;
Φέτος θα δώσω πανελλήνιες, θα πρέπει να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στο διάβασμα και σίγουρα δεν θα μπορώ να ασχοληθώ με το comic. Σίγουρα θα συνεχίσω σε αυτήν την κατεύθυνση χωρίς να έχω ακόμα κάτι συγκεκριμένο. Πάντως πιστεύω ότι και το επόμενο comic θα είναι ιστορικό και θα προσανατολίζεται σε αυτήν την περίοδο των Κρητικών επαναστάσεων. Διαβάζω για την περίοδο του 1821, για την περίοδο της απελευθέρωσης…
