Ηδημιουργία είναι έμμονη ΙΔΕΑ !
έμμονο ΠΑΘΟΣ ! ένας ΑΓΩΝΑΣ ! ΚΑΙ Απαιτείται ‘απόλυτη ΑΦΟΣΙΩΣΗ !
Και δεν πρέπει καμιά άλλη σκέψη ασχολία να παρεμβάλετε να διακόπτει τον Δημιουργό. !
ΚΑΙ εκείνος , που ανακόπτει τον δημιουργό
τελεί πράξη
ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΗ…!
Απόψεις της Μαρίας Ορφανουδάκη για την Τεχνη
Όλους τους Δημιουργούς Καλλιτέχνες ! τους διαπνέει ο εγωκεντρισμός
Όμως ! εάν δεν υπήρχε αυτός ! δεν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν
Εάν δεν πίστευαν στον εαυτό τους Το θέμα όμως είναι ! Αυτός ο εγωκεντρισμός να ωθεί τα άτομα αυτά να δημιουργούν στην υπηρεσία του Ανθρώπου ! και όχι στην υπηρεσία του εντυπωσιασμού και του χρήματος θυσιάζοντας ,τον παράγοντα Άνθρωπο ! να βλαστίσει επί τέλους στον Κόσμο μας η Ακακία
Δεν φτάνουν τα ταξίματα και οι επικλήσεις σε ανώτερες δυνάμεις για ότι μας συμβαίνει Χρειάζεται δράση δημιουργίας ! με πίστη πάνω στα αλώνια που αγωνίζονται Τέχνες και Πολιτισμός για να ορθοποδήσουμε και να ακουμπήσει η κεφαλή μας στον ουρανό!
Καιρός πλέον τα Θεόπνευστα δημιουργήματα της «Καθαρής συνείδησης» να πυκνώσου να περιδιαβαίνουν ολάκαιρο τον ΚΟΣΜΟ !
Η πραγματική Τέχνη ! Πρέπει να μας Διδάσκει ! να μας Φρονηματίζει ! να μας Ανυψώνει !
Και να μας κάνει αντάξιους του Ανθρωπίνου γένους .,αντίθετα μετατρέπετε σε εγκληματική πράξη όταν αυτή η δύναμη χρησιμοποιείται από ανήθικο Καλλιτέχνη που αρκείται στο να κολακεύει μόνο τις πιο λίγο καλλιεργημένες αισθήσεις, που υποβιβάζει συνεχώς τον Άνθρωπο !αυτό που δυστυχώς χαρακτηρίζει την εποχή μας ….
Για την αξία των έργων τέχνης, τον πρώτο ρόλο παίζουν η προσωπικότητα του δημιουργού, δηλ. το ταλέντο και η ζωντάνια των ιδανικών του. Όταν υπάρχει ταλέντο και ζωντανά ιδανικά τότε το έργο είναι ωραίο Η Τέχνη , δεν φτάνει να απευθύνεται μόνο στις αισθήσεις, αλλά πρέπει και να προκαλεί σοβαρές αντιδράσεις σε ένα βαθύτερο επίπεδο, στο επίπεδο του υποσυνείδητου με αποτέλεσμα να προκαλούνται ορισμένοι κραδασμοί στο πνεύμα του δέκτη, του θεατή. Στη τάση που έχουμε διεργασίας ταύτισης μέσα μας με το έργο τέχνης αποτελεί ένα θετικό στοιχείο, ένα ισχυρό όπλο για τον καλλιτέχνη να μας ανυψώσει και να μας κάνει αντάξιους του Ανθρωπίνου γένους.
Αντίθετα όταν αυτή η δύναμη χρησιμοποιείται από ανήθικο και αδιάφορο προς τα ανθρώπινα προβλήματα καλλιτέχνη, γίνεται αρνητική και καταστροφική γιατί υποβιβάζει συνεχώς τον άνθρωπο. Η επιθυμία και η φιλοδοξία του καλλιτέχνη που απλώς αποζητά να «ψυχαγωγεί» τυφλώνει και είναι ασέβεια να αρκείται στο να κολακεύει μόνο τις πιο λίγο καλλιεργημένες αισθήσεις του ανθρώπου
Γιατί τα Πολιτιστικά στοιχεία που ανεβάζουν πάντα τους λαούς είναι οι «μεγάλοι» οι λίγοι άνθρωποι του Πνεύματος.
Οι Άνθρωποι που οι σκέψεις και οι πράξεις τους πηγάζουν από κίνητρα ουμανιστικά, την Αγάπη για τον άνθρωπο
. Αυτοί οι άνθρωποι που καθοδηγούνται από την έμπνευση, από την ενόραση από τα υψηλά ιδανικά και το συναίσθημα σε συνεργασία με τη λογική
.Το μεγαλύτερο έργο, είναι εκείνο που προσφέρει στον άνθρωπο, την υψηλότερη συνείδηση του εαυτού του και της δύναμης του
να μεταμορφώσει τον εαυτό του και την κοινωνία.
Μόνο τότε θα βρει την πραγματική απόλαυση ο άνθρωπος. Μέσα στη ζωή, τότε που θα δίνει χαρά ο ίδιος στους άλλους και οι άλλοι σ αυτόν.
Ανεξάρτητα των διαφορετικών κοινωνικών συστημάτων που ανήκουμε, τους διαφορετικούς σκοπούς και ιδέες που επιδιώκουμε, ζούμε όμως σε
ένα κόσμο που το μεγαλύτερο ιδανικό του πρέπει να είναι η ΕΙΡΗΝΗ η ΑΓΑΠΗ για τον Άνθρωπο, για οποιονδήποτε Άνθρωπο, ανεξάρτητα
φυλετικής διαφοράς, θρησκείας, χρώματος ή γλώσσας.
Mαρία Ορφανουδάκη – Μ.Ο –1981
Απόσπασμα ομιλίας του ΜΑΡΙΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Πρόεδρος Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου.
στην εκδήλωση αναζήτηση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ
στο Εργαστήρι Ειρήνης Σεπτέμβρη 1995
….Η Μαρία είναι η ενσάρκωση μιας αστρικής ψυχής, που ξεκίνησε πριν δύο χιλιάδες χρόνια, ποιος ξέρει από ποιο απώτατο σημείο του ατελεύτητου χάους. Ταξίδεψε. Χάθηκε. Πλανήθηκε…. και τελικά σφηνώθηκε σε μήτρα ελληνική…….
Ένα έχω να σου πω. Στάσου πάντα όρθια. Ακίνητη. Πιστή στις πίστες σου. Ανέπαφη και αδιάφορη. Ολόρθη στα ανεμοδαρμένα «ΑΦΤΕΡΑ» σου….
Είσαι και θα είσαι «αυτοδημιούργητη» Χρισταγάπητη Μαρία της «άφτερης» γης που σε κρατάει όμως στα ύψη πάνω από τα κεφάλια μας. Πάνω από τη λασπερή τύρβη της καθημερινότητα των πολυσύχναστων δρόμων. Στάσου ψηλά. Αγέρωχη. Να πρέπει να σηκώνουμε τα κεφάλια μας με δέος για να δούμε τη σκιά της σιλουέτας σου που συνηθίζεις να ζωγραφίζεις μπλεγμένη με τα πονεμένα πορτρέτα του Χριστού που ζητάει έλεος και βοήθεια από το Θεό πατέρα Του στις στερνές στιγμές του μαρτυρίου Του!
…. Δυστυχώς ότι και αν θελήσει κανείς να γραψει για το παραγωγικό σου μεγαλείο, το τεράστιο, το καταπληκτικό, έχει ήδη διατυπωθεί από άλλους. Έτσι, αναγκαστικά αισθάνομαι ένας υπήκοος μιας πνευματικής βασίλισσας
Γεια σου Μαρία αρχιδασκάλα της πανανθρώπινης, παναγήινης και εξωγήινης γλώσσας των άφωνων ματιών, που φλυαρούν με την εκφραστική τους πανγλωσσίας
Στα ύψη στήλωσες το Καλλιτεχνικό σου ανάστημα και στους άγριους αγέρηδες υπόταξε και ημέρεψε το καλλιτεχνικό «εγώ» σου. Ιέρεια με σαράντα «πέτρινες» φωνές να βροντοφωνούν από κει ψηλά, σ΄ όλες τις γλώσσες τη Χριστοπρόφερτη παραγγελία «Επί γης ΕΙΡΗΝΗ»
…Ένας Δαβίδ με φουστάνια η «Μαρία Ορφανουδάκη» όχι να πολεμήσει με λεκτική σφεντόνα ένα υπερβάρβαρο Γολιάθ, αλλά με μια αβρή γροθιά, να γκρεμίσει το υπεργιγάντιο Αραράτ, κοκκάλων «αγνώστων στρατιωτών» που σκοτώθηκαν υπέρ πατρίδων…. Η φύση δε νικιέται όσο υπάρχει ήλιος στον ουρανό. Κι οι άνθρωποι θα ξαναγεννιούνται και τα καμένα δέντρα θα ξαναφορτώσουν. Κι εσύ πυργοδέσποινα της φτερωτής αφτερωσιάς, φτερωμένη Ιέρεια, που πέτρωσες και φύτεψες εκεί ψηλά τα άγια λόγια της φωνής του,
Θα επιζείς τις καθημερινές σταυρώσεις σου!
που σίγουρα θα σου καρφώνουν τα καρφιά οι μοχθηροί αρνητές φθονεροί κι απάνθρωποι, πολεμόχαροι, πολεμοκάπηλοι, ιππότες του θανατηφόρου μίσους, όλοι αυτοί που θα άγγιζες με το απαλό σου χέρι του θεοδώρητου ταλέντου σου, αχάριστα θα σε πίκραναν Μαρία. δεν μπορώ σε λιγοστές αράδες να σε υμνήσω. Είσαι ολόκληρη ένας ενσαρκωμένος ύμνος, τον περπατάς και τον λιβανίζεις αρωματίζοντας στο περπάτημά σου ζωντανούς και άψυχα.
Δεν μπορώ να συμπυκνώσω σε έναν απλό λακωνικό ορισμό γιατί έχεις ντυθεί ενδόσαρκα ακατάπληκτα, για μας τους εμπαθείς!….Με αυτά τα δεδομένα μπορώ, νομίζω, να δανειστώ την χαιρετιστήρια προσφώνηση του
Θεόπεμπτου Άγγελου προς την ευαγγελιζόμενη Παρθένο, και να πω:
«ΧΑΙΡΕ ΜΙΑΡΙΑ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΕΣΟΜΕΘΑ ΜΕΤΑ ΣΟΥ!
Μάριος ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου 1990
Τα Μάτια για την Μ.O
Μαρία Ορφανουδακη
Εικαστική Τράπεζα Συνειδησιακής κατάθεσης…
Τα μάτια… Τα μάτια…
Τα ορθάνοιχτα, τα πελώρια, τα υπέροχα μάτια στα οποία η «ευκρινής όρχηση» της αγωνίας, Σε βρίσκει στην αναπνοή. Τα μάτια στα οποία η γρηγορούσα καταγγελία βρίσκει στη σκέψη μάτια στα οποία τα αγλαΐζοντα δάκρυα,
Σε βρίσκουν στην καρδιά !Τα μάτια στα οποία χώρεσαν όλα τα ερωτηματικά των αθώων ,και όλα τα εδώλια των ενόχων.
Έτσι όπως τα «υποδεικνύουν» αλάθητα, οι μειονοτικές ζωές της υφηλίου.καταγγέλοντας με τη σιωπηλή κραυγή τους «Κάτω από το βλέμμα του Χριστού» τα περιθωριακά πλάσματα της Σιωπής. Που όμως αλαλάζει στα βλέμματα, που «συγγράφει» τις ευρείες γραμμώσεις των χειλέων, που ασθμαίνει στο «ελλειμματικό οξυγόνο» των μυκτήρων… Με την τραγική δύναμη που θα μιλούσαν το φθόγγο ή τη γραφή, αν είχαν την Ελευθερία για τούτο… Τα περιθωριακά πλάσματα της Σιωπής Με μια «μονομέρεια» επικεντρωμένη έμμονα, στο ΠΡΟΣΩΠΟ!ΝΤο πρόσωπο του Ανθρώπου. Ματωμένο, Βουρκωμένο, Πληγωμένο. Συσπασμένο κάτω από το βίαιο βλέμμα της τραγικότητας. ….Μια προσπάθεια που «εξερχόμενη» της Ψυχής, αποξέει «ανάλγητα» το τρυφερό της τοίχωμα, ραντίζοντας με το αίμα της
Φωτεινή ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ – Χανιώτικα ΝΕΑ – 2000
Οι Εργασίες μου σε Video – Διαμαρτυρίες μιας Ομήρου Μ.Ο
ΙΑΧΕΣ της Μ.Ο
είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι μιας πραγματικά τεράστιας ατομικής προσπάθειας που ξεκίνησε πριν 27 χρόνια περίπου, εδώ στο εργαστήρι της “PEACE” απέναντι στις Βάσεις στο Ακρωτήρι στα Χανιά. Παρακαλώ πολύ όπως με κρίνεται με επιείκεια αφού δεν διέθετα τα τεχνικά μέσα που απαιτούνται. Το μοναδικό μέσον και όπλο μου υπήρξε η απόλυτη πίστη μου στον
Άνθρωπο! Μια κατάθεση Ψυχής !
Υλικό – Μοντάζ – Φωτογράφιση – Σκηνοθεσία – Μαρία Ορφανουδάκη – Μ.Ο –
Επισήμανση
Σε όλες τις Εργασίες μου, όλα τα πλάνα είναι τραβηγμένα στο Εργαστήρι Ειρήνης , καθώς και το κάψιμο των έργων ζωγραφικής μου ……..είναι αυθεντικά πλάνα ! Την ώρα που τα έκαιγα , μαζοχιστικά τα τραβούσα σε Video και τα φωτογράφιζα τα περισσότερα δεν τα πρόλαβα να τα τραβήξω πριν γίνουν στάχτη , αποκαΐδια ….
[ Ίσως μια μορφή αυτοκαταστροφής ] για ότι συμβαίνει στον Κόσμο μας ! Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο ! Από το κάψιμο των έργων έργο ,με σταμάτησε πανικόβλητη μία Φίλη μου , που χωρίς να την περιμένω είχε επισκεφτεί το Εργαστήρι ………έτσι έμειναν 5-6 έργα και κάποια μεσοκομμένα……
Έβαλε φωτιά στα έργα της ψυχής της
Φωτιά στην ψυχή της έβαλε η γνωστή ποιήτρια και ζωγράφος Μαρία Ορφανουδάκη καίγοντας τα έργα
της. όλες οι προσπάθειες της Έγιναν στάχτη και αποκαΐδια
Η Μαρία, η γυναίκα που δημιουργεί στο όνομα του ανθρώπου και της Ειρήνης νιώθοντας την σκληρότατα της Πολιτείας δεν άντεξε και θέλησε να σβήσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής της, της ύπαρξής της… .Η Μαρία από το 1981 έχει αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην ιδέα της παγκόσμιας Ειρήνης. Πόθος και στόχος της είναι να βοηθήσει με τον δικό της τρόπο τον κόσμο που υποφέρει από τους πολέμους, την πείνα, τις φυλετικές
διακρίσεις… ..ΟΜΩΣ όλες αυτές οι προσπάθειες Έγιναν στάχτη και αποκαΐδια
Aαδέσμευτος ΤΥΠΟΣ 2000 Ε. ΑΡΒΑΝΙΤΗ
Ανύψωσα Τ’ ανάστημα
Πιο πάνω και από τον ΗΛΙΟ !
Ανύψωσα τ’ ανάστημα κι ανέβηκα
Πιο πάνω και από το ΦΩΣ του !
Αφού ασήμαντο ναι
Kι εγώ να περιμένω
ΗΛΙΟΥ Φως
Που τόσους και τόσους έχει φωτίσει
Η δύναμη του έχει χαθεί
Γι αυτό ΖΗΤΩ !
Ένα καινούργιο ΗΛΙΟ !
Ένα καινούργιο ΦΩΣ !
Μαρία Ορφανουδάκη Μ.Ο
