Νοέμβριος, 2017
Αγαπητοί μας συντοπίτες,
ως εκπρόσωποι της νέας γενιάς Χανιωτών, οι μαθητές του ΓΕΛ Ελευθερίου Βενιζέλου συντάσσουμε αυτήν την επιστολή, για να σας υπενθυμίσουμε την πίστη μας απέναντι στο χρέος μας στον τόπο. Το νησί της Κρήτης, ευλογημένη γη, που γέννησε άντρες λεβέντες και γυναίκες ηρωίδες, μας χρειάζεται, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, στην υπηρεσία της ανάδειξής του. Το ένδοξο παρελθόν δεν παραγκωνίζεται, παρά αποτελεί σημείο εφόρμησης του σχεδιασμού των επόμενων ημερών.
Στην έρευνα που πραγματώσαμε, απευθυνθήκαμε αρχικά στην τρίτη γενιά πολιτών του νησιού. Οι παππούδες μας, μας μήνυσαν λοιπόν, ότι οι εποχές που έζησαν αποτέλεσαν χρόνια αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο, ενσυναίσθησης και αγάπης για τον πλησίον, αρετές που σήμερα υπολείπονται. Η τοπική κοινωνία ήταν περιορισμένη στα όρια του μαχαλά ή του χωριού, ενώ οι χαρές και οι λύπες του γείτονα βιώνονταν συλλογικά. «Ο μόνος εξωτερικός κόσμος που γνώριζα, ήταν ό,τι μαθαίναμε από τα βιβλία», τονίζει η κα Ανθούλα Τ. Το κουδούνι για το σχολείο αποτελούσε αρμοδιότητα της επιστάτισσας που «έπαιζε» την καμπάνα μάζωξης των μαθητών. «Τη λέξη ενημέρωση τηνε γροικούσαμε σπάνια στο σχολειό. Για τον έξω κόσμο οι δασκάλοι μας μιλούσανε λιο λιο ή ακούγαμε τσι βουβέντες τους!», δηλώνει ο κ. Ευριπίδης Κ., υπογραμμίζοντας την ελλιπή παροχή πληροφοριών και τη μη συσχέτισή της με το εκπαιδευτικό τότε σύστημα. «Για την είδηση είχαμε τον τελάλη του χωριού που χτυπούσε ένα χαβάνι και ζητούσε όλους τους άντρες στον πλάτανο (πλατεία)», συμπληρώνει η κα Στέλλα Τ.Β. Η επαγγελματική ενημέρωση χώλαινε, υπήρχε βέβαια το ραδιόφωνο ή ο Τύπος, όπως μας πληροφορεί ο κ. Μανώλης Θ. Οι διαφημίσεις απουσίαζαν και οι ειδήσεις που παρέχονταν ήταν στοχευμένες.
Πιο ευοίωνες ήταν οι συνθήκες για την επόμενη γενιά Χανιωτών. Οι γονιοί μας, ίσως ακόμα να ένιωθαν ως έφηβοι τον έξω κόσμο από την Κρήτη σαν «κάτι το μαγικό», όπως χαρακτηριστικά δηλώνει ο κ.Γιώργος Σ., παρά ταύτα δεν τον αισθάνονταν μακριά τους. Σύμφωνα με την κα Γεωργία Μ., «οι ανθρώπινες σχέσεις, λόγω των Μέσων, δεν περιορίζονταν σε στενά γεωγραφικά όρια». Το καφενείο, το μπακάλικο ή το κουρείο ήταν «περάσματα», δηλαδή περιοχές διάχυσης της είδησης, δηλώνει ο κ. Νίκος Τ. Επίσης, τονίζει τη σπουδαιότητα των Μέσων στην ενημέρωση των πολιτών και θυμάται πάντα στο μπράτσο του καναπέ τα «Χανιώτικα νέα». «Η μυρωδιά της καθημερινής φρεσκοεκτυπωμένης εφημερίδας στο σπίτι είναι κομμάτι των εφηβικών μου αναμνήσεων», επιβεβαιώνει η κα Κριστίνε Π. Η πληροφορία εισέρχεται και στο σχολικό πια περιβάλλον, σύμφωνα με τον κ. Μιχάλη Κ, ο οποίος θυμάται τον δάσκαλο να τους μιλά για φυσικές καταστροφές ή για πολιτικές εξελίξεις, μην παραλείποντας βεβαίως το μεροληπτικό σχόλιο.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας στη σημερινή εποχή αποτελεί καταλυτικό φορέα ενημέρωσης για εμάς και τους συνομηλίκους μας. «Τοπική κοινωνία θεωρώ τον κάθε τόπο, όπου οι πολίτες του έχουν τα ίδια προβλήματα και ανησυχίες με εμάς. Φυσικά, σε ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντα τα Χανιά», δηλώνει η έφηβη Παναγιώτα Χ. Η εικονική ψηφιακή κοινότητα είναι γεγονός των ημερών και η νεολαία πλέον ατενίζει την τοπικότητά της με διευρυμένη ματιά. Στην εξελικτική πορεία συντελεί και το εκπαιδευτικό σύστημα, χάρις τη διδασκαλία σχετικών γνωστικών αντικειμένων και την ενθάρρυνση προς τον ψηφιακό εγγραμματισμό. Η παρεχόμενη παιδεία, όπως ακριβώς ένας ζωντανός οργανισμός, αναπροσαρμόζεται και εξελίσσεται κατά την πάροδο των ετών, γίνεται συμβατή με τις εκάστοτε νέες πραγματικότητες, προσφέρει τις γνώσεις και τις τακτικές επιβίωσης του ατόμου. «Μας παροτρύνουν να οξύνουμε την κριτική μας σκέψη και να επεξεργαζόμαστε την πληροφορία πριν τη θεωρήσουμε αληθή», εξηγεί η Μιχαέλα Κ.
Η υπερπληροφόρηση ωθεί τους νέους στην αναζήτηση της εγκυρότητας. «Η εφημερίδα εξακολουθεί να παίζει σημαίνοντα ρόλο στη ζωή μας, αφού μπαίνει στο κάθε σπίτι. Αποτελεί Μέσο που μπορώ να αξιοποιήσω για τη διασταύρωση της είδησης, ώστε να εκμαιεύσω το δικό μου ανεπηρέαστο πόρισμα», δηλώνει η Δήμητρα Π.
Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ένα δυναμικό κοινό στα Χανιά, σφαιρικά πληροφορημένο και πολίτες σε εγρήγορση. Η νεολαία αποτελεί ενεργό παράγοντα ενημέρωσης, ο οποίος δρα όχι απλά ως δέκτης αλλά και ως πομπός. Το νησί επιβεβαιώνει ότι η παραμονή μας σ’ αυτό δε συμβαίνει από ανάγκη αλλά συνισά συνειδητή επιλογή. Άλλωστε, «πως είσαι μια βασίλισσα, Κρήτη δεν είν’ τυχαίο, με Ψηλορείτη θρόνο σου και στέμμα το Αιγαίο», επισημαίνει ο κ. Στέλιος Θ. Κοινός στόχος όλων, η ουσιαστική εμπλοκή των Χανίων στην ανάδειξη ολάκερης της ελληνικής κοινότητας. Συμπολίτες μας, όσο σκαρφαλώνουμε τη σκάλα της εξέλιξης επιμένοντας στον τόπο μας τόσο περισσότερο μας κυριεύουν η ζαλάδα και ο φόβος, διότι ισχυρότερος θα είναι ο πόνος της πιθανής μας πτώσης. Ας συνδράμουμε λοιπόν ώστε να κρατηθεί γερά αυτή η σκαλωσιά, με προορισμό το καλύτερο μέλλον για τη νέα γενιά, κεντρική κολόνα την τοπική παράδοση και κάγκελα τον καθένα από εμάς στο σήμερα.
Ευχαριστούμε τους εμπλεκόμενους στο εγχείρημα της σύνταξης της επιστολής αυτής, για τις συνεντεύξεις αλλά και την προθυμία συμβολής τους.
Σύντεκνοι, σας ευχαριστούμε θερμά για την παρακαταθήκη που μας αφήσατε και για όσα συνεχίζετε να μας προσφέρετε.
Τέλος, στις φωτογραφίες που παραθέσαμε ελπίζουμε να μη σταθείτε στις διαφορές των Κρητοκόπουλων του τότε και του σήμερα αλλά να διακρίνετε τις ομοιότητες στη γεμάτη όνειρα θωριά μας.
Με τιμή,
ΓΕΛ Ελευθερίου Βενιζέλου
Δημοσιογραφική Ομάδα ΓΕΛ Ελευθερίου Βενιζέλου
Επιβέποντες καθηγητές:
Καρυπίδου Χρυσούλα (δημοσιογράφος ΑΠΘ – φιλόλογος ΔΠΘ)
Νεκτάριος Σολανάκης (κοινωνιολόγος Παντείου)Μαθητές:
Τζουγκαράκη Ευαγγελία, Γρηγοράκης Στυλιανός
Χαρίση Μιχαέλα, Τσαβολάκη Αλεξάνδρα
Συμονιάν Ρεβέκκα, Τσικουδάκης Ιωάννης
Σημαντηράκης Νικόλαος, Κοτσιφάκη Άννα
Κρανίτη Άννα, Κριαράς Γεώργιος
Μπουμπουραλάκη Γεωργία, Σγουρομάλλη Αικατερίνη
Τσιγκουνάκη Στυλιανή
