Οι πεζοί είναι οι πλέον ευάλωτοι χρήστες της “ζούγκλας” των ελληνικών δρόμων. Με λίγη προσοχή μπορούν να επιζήσουν και να βγουν αλώβητοι…
Ξεκινήσαμε αυτή τη σειρά των άρθρων για τη μείωση των τροχαίων, για να δείξουμε ότι για την προστασία μας δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολλά πράγματα από την πολιτεία. Οι αρμόδιοι, συχνά δεν είναι ικανοί να λύσουν τα δικά τους προβλήματα που σχετίζονται με τον τομέα ευθύνης τους. Πολύ περισσότερο τα προβλήματα των πολιτών. Γράψαμε, λοιπόν, ότι αν θέλουμε να επιζήσουμε στη “ζούγκλα” των ελληνικών δρόμων θα πρέπει όλοι και όλες μας να πάρουμε μερικές απλές προφυλάξεις, όταν πιάνουμε τιμόνι ή όταν καβαλάμε μοτοσυκλέτα.
Χαμηλή ταχύτητα σε επικίνδυνα σημεία (στροφές, στενέματα, έργα). Ποτέ αντικανονική προσπέραση ιδίως όταν δεν έχουμε ορατότητα. Χρήση πάντοτε ζώνης ασφαλείας και κράνους (στις μοτοσυκλέτες). Σεβόμαστε το κόκκινο, την προτεραιότητα και το STOP. Δεν οδηγούμε μεθυσμένοι, ούτε μιλάμε στο κινητό, ενώ οδηγούμε. Ασφαλίζουμε τα παιδιά, ελέγχουμε την κατάσταση του οχήματος και παραδίδουμε το δίπλωμά μας, όταν δεν μπορούμε πλέον να οδηγήσουμε σωστά λόγω προχωρημένης ηλικίας.
Σε αυτό το τρίτο άρθρο θα ασχοληθούμε με μια άλλη κατηγορία ευάλωτων χρηστών, τους πεζούς. Οι πεζοί έρχονται συχνά δεύτεροι στην κατηγορία των θυμάτων από τροχαία, μετά τους οδηγούς και πριν τους επιβάτες. Στην οικογένειά μας έχουμε θρηνήσει δύο τουλάχιστον πεζούς θύματα θανατηφόρων τροχαίων. Εναν ηλικιωμένο θείο και έναν, επίσης ηλικιωμένο καλό φίλο. Αμφότεροι βρήκαν τον θάνατο επιχειρώντας να διασχίσουν πολυσύχναστους δρόμους χωρίς να εκτιμήσουν καλά την ταχύτητα του οχήματος που τους χτύπησε.
Προσωπικά, κινδυνεύω σχεδόν καθημερινά από ασυνείδητους οδηγούς που παραβιάζουν το κόκκινο σε διαβάσεις πεζών. Ενώ έχουν κόκκινο και έχει ανάψει ο Γρηγόρης -το πράσινο ανθρωπάκι που φαίνεται να περπατά και επιτρέπει τη διέλευση των πεζών- πολλά αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, περνούν με μεγάλη ταχύτητα απειλώντας τη ζωή των πεζών που δεν έχουν ελέγξει την κίνηση. Μερικοί μάλιστα βρίζουν κιόλας αν προφτάσεις να τους κάνεις κάποια παρατήρηση.
Ο πεζός, λοιπόν, θα πρέπει να έχει τα μάτια του 14, όταν κυκλοφορεί στον δρόμο. Κι όχι μόνο όταν τον διασχίζει. Ξέρετε, στις άκρες του δρόμου, υπάρχουν κάποιες υπερυψωμένες λωρίδες κυκλοφορίας. Είναι τα πεζοδρόμια που προορίζονται για την κυκλοφορία των πεζών. Συχνά, τα καταλαμβάνουν αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, κάδοι απορριμμάτων, τραπέζια, καθίσματα, εμπορεύματα, διαφημιστικά και κάθε είδους άλλα εμπόδια.
Ιδιαίτερο πρόβλημα δημιουργείται, όταν τα εμπόδια παρεμβάλλονται σε διαδρόμους ή σε ράμπες που προορίζονται για τα άτομα με αναπηρία -κάτι που δείχνει την αδιαφορία και την ασυνειδησία των οδηγών αλλά και πολλών καταστηματαρχών. Μερικοί αγανακτισμένοι συμπολίτες μας έχουν βρει έναν τρόπο να καταγγέλλουν αυτές τις παρανομίες, τοποθετώντας ένα αυτοκόλλητο στο παράνομα σταθμευμένο όχημα. “Είμαι γάιδαρος – Παρκάρω όπου γουστάρω”. Ετσι έχει προκύψει μία νέα συνομοταξία οδηγών, οι “Γαϊδουρίστας” (βλέπε www. streetpanthers .gr).
Αν δεν μπορείτε να περπατήσετε στο πεζοδρόμιο, δεν χρειάζεται να περπατήσετε στη μέση του δρόμου. Στην πόλη και σε επαρχιακούς δρόμους, ο υποψιασμένος πεζός κινείται στην αριστερή άκρη του δρόμου φροντίζοντας να έχει τα επερχόμενα αυτοκίνητα απέναντί του. Ετσι θα έχει χρόνο να προφυλαχθεί αν αντιληφθεί ότι κάποιος οδηγός κινείται επικίνδυνα εναντίον του. Φροντίζει να προφυλάσσει τα παιδιά και άλλα ευάλωτα πρόσωπα.
Τη νύχτα να αποφεύγετε τις πεζοπορίες σε πολυσύχναστους δρόμους που δεν φωτίζονται. Αν πρέπει να περπατήσετε στο σκοτάδι φροντίστε να φορέσετε φωσφορίζον γιλέκο για να μπορούν να σας δουν οι οδηγοί από απόσταση. Το ίδιο ισχύει και για τους ποδηλάτες, αλλά και για όσους οδηγούν μοτοποδήλατο, δηλαδή μοτοσυκλέτα που δεν μπορεί να αναπτύξει μεγάλες ταχύτητες.
Ενας άλλος παράγοντας που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των πεζών είναι το κινητό τηλέφωνο. Οχι όταν το χρησιμοποιεί ο οδηγός… αλλά ο ίδιος ο πεζός! Εχετε συγκρουστεί με πεζό που μιλά στο κινητό και δεν προσέχει πού πατά και πού βρίσκεται; Εχετε αντιληφθεί πεζό να πέφτει πάνω σε κολώνα ή ακόμη χειρότερα μέσα σε φρεάτιο επειδή μιλούσε στο κινητό; Τέτοια ατυχήματα ίσως να μην συμβαίνουν καθημερινά, αλλά δεν είναι και απίθανα. Ιδίως τώρα με τη μανία πολλών να κυνηγούν με τα έξυπνα κινητά τους τα περίφημα Pokemon…
Ομως, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι όταν, ο αφηρημένος πεζός που μιλά στο κινητό, επιχειρήσει να διασχίσει τον δρόμο χωρίς να ελέγξει την κυκλοφορία. Χωρίς να δει τον οδηγό που έχει κι αυτός το κινητό στο αφτί του και δεν ελέγχει τον δρόμο. Χωρίς να αντιληφθεί τον μοτοσυκλετιστή που κι αυτός είναι αφηρημένος, γιατί μιλά μέσω Bluetooth στο κινητό του.
Ας το επαναλάβουμε για να γίνει επιτέλους κατανοητό! Η χρήση κινητού κατά την οδήγηση ισοδυναμεί με συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα ίση προς 0,08%. Οταν το νομικό όριο της συγκέντρωσης οινοπνεύματος στο αίμα για οδηγούς αυτοκινήτου είναι 0,05% και για δικυκλιστές 0,02%. Αυτό έχει αποδειχθεί εδώ και 10 χρόνια από τις έρευνες που έγιναν σε εργαστήριο του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Γιούτα, με παράλληλους εξομοιωτές οδήγησης -στον ένα είχε τοποθετηθεί ένας μεθυσμένος οδηγός και στον άλλο ένας οδηγός που μιλούσε στο κινητό.
Ελπίζω ότι με αυτά τα άρθρα να απέδειξα ότι τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα μπορούν να προληφθούν αν οι οδηγοί, οι μοτοσικλετιστές και οι πεζοί προσέξουν λίγο περισσότερο όταν κυκλοφορούν στην “ζούγκλα” των ελληνικών δρόμων. Την επόμενη εβδομάδα θα μιλήσουμε και για τις ευθύνες του κράτους, υποβάλλοντας μερικές απλές προτάσεις σε όσους αρμοδίους αποφασίσουν να ασκήσουν ευσυνείδητα τα καθήκοντά τους…
* φυσικός, στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι απόψεις είναι προσωπικές και δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. http://alevantis.blogspot.com
