Η Ελλάδα του “εμείς”

✓ Το σκηνικό έχει σημειωθεί πολλές φορές σε ταβέρνες χωριών των Χανίων, αλλά και σε μεζεδοπωλεία της πόλης: Εκεί που τρώνε και πίνουν οι παρέες, κάποιοι πελάτες εμφανίζονται με μπουζούκι, κιθάρα και μπαγλαμαδάκι και αρχίζουν το τραγούδι. Από κλασικά ελληνικά λαϊκά τραγούδια, μέχρι ρεμπέτικα, αλλά και σύγχρονα. Και οι παρέες, κατά κάποιον τρόπο ενώνονται. Και όλοι μαζί τραγουδούν και χορεύουν. Γλεντούν και περνάνε καλά.
Το σκηνικό αυτό δεν θα το δούμε εύκολα σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Το μοίρασμα, το γλέντι, το τραγούδι και η χαρά στις παρέες, συνθέτουν τον κόσμο όχι μόνο του παρελθόντος, αλλά και του μέλλοντος στη χώρα μας. Γιατί, επιτέλους, σ’ αυτή τη χώρα, έχουμε ως λαός, σε μεγάλο βαθμό, χαρακτηριστικά όμορφα που καμία τρόικα και κανένας “θεσμός” δεν μπορεί να μας πάρει.
Και, παράλληλα, έχουμε ανεπτυγμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης, όπως φαίνεται από τις δομές αλληλεγγύης που έχουν αναπτυχθεί αποκλειστικά και μόνον από πρωτοβουλίες πολιτών για να στηριχθούν τα θύματα της κρίσης.
Οσο τα χαρακτηριστικά αυτά θα επικρατούν έναντι των μάταιων αντιπαραθέσεων, τόσο θα προχωρά η Ελλάδα που αγαπήσαμε και αγαπάμε. Η Ελλάδα όχι του “εγώ”, αλλά του “εμείς”.