Σχεδόν όλα τα παιδιά στις μέρες μας έχουν πάθος με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ελάχιστα όμως από αυτά έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν τα ίδια τα παιχνίδια τους. Μια από αυτές τις σπάνιες περιπτώσεις είναι ο μαθητής της Γ’ τάξης του ΕΠΑ.Λ. Ελευθερίου Βενιζέλου Ραφαήλ Ραφαχία που μιλάει τη γλώσσα του προγραμματισμού σαν να ’ναι η μητρική του… Συναντήσαμε τον Ραφαήλ στο σχολείο του μαζί με τον υπεύθυνο του τομέα πληροφορικής του σχολείου Μιχάλη Μενιουδάκη και την καθηγήτρια πληροφορικής Τζένη Κουτσαμπέση.
Ο Ραφαήλ καθόταν μπροστά από ένα υπολογιστή του εργαστηρίου. Στην οθόνη εμφανίζονταν διαστημόπλοια που παρέπεμπαν στο περίφημο «Star Wars». «Είναι ένα απλό παιχνίδι τρισδιάστατο που έφτιαξα με σκάφη από το “Star Wars”», μου λύνει την απορία ο Ραφαήλ πριν ακόμα προλάβω να ρωτήσω.
Με την πρώτη ματιά παρατηρεί κανείς ότι ο νεαρός ταλαντούχος προγραμματιστής έχει χρησιμοποιήσει εξαιρετικά εφέ και γραφικά συνδυάζοντας εικόνα, ήχο και κείμενο. Αναρωτιέμαι πόσος καιρός χρειάστηκε για να δημιουργήσει το παιχνίδι: «Γι’ αυτό δούλεψα 2-3 μήνες», αποκρίνεται, ενώ σε ό,τι αφορά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε σημειώνει: «Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι ότι πρώτη φορά δούλεψα σε περιβάλλον Java που είναι μια προχωρημένη γλώσσα προγραμματισμού. Αυτό μόνο». Το κόστος, όπως λέει, για να δημιουργήσει τα περίπου 20 παιχνίδια που έχει φτιάξει μέχρι σήμερα ήταν μηδενικό. «Δεν χρειάστηκε να αγοράσω κάτι. Μόνο χρόνος χρειάστηκε», διευκρινίζει.
Τι όμως είναι αυτό που τον συγκινεί στον προγραμματισμό; «Ότι μπορώ να δημιουργήσω κάτι που έχω στο μυαλό μου. Να υλοποιήσω μια ιδέα μου», απαντά. Τον ρωτάω τι σκέφτεται για το μέλλον του: «Στο μέλλον θα ήθελα να φτιάξω μια εφαρμογή που να γίνει γνωστή παγκοσμίως. Κάτι που να έχει σχέση με την τεχνητή νοημοσύνη», σημειώνει και προσθέτει ότι επιθυμία του είναι να φύγει στη Γερμανία και αργότερα να αξιοποιήσει τις ικανότητές του επιχειρηματικά. Όση ώρα μιλάμε μου δείχνει κάποια ακόμα από τα παιχνίδια που έχει δημιουργήσει είτε σε περιβάλλον Java είτε σε Scratch. Παιχνίδια με αγώνες αυτοκινήτων, με διαστημόπλοια, με τανκς…
ΣΠΑΝΙΟ ΤΑΛΕΝΤΟ
Δίπλα μας παρακολουθεί τη συζήτηση ο κ. Μενιουδάκης. «Ο Ραφαήλ είναι αυτοδημιούργητος όπως και τον Σήφη (σ.σ.: Ο μαθητής Σήφης Ματσαμάκης που έφτιαξε τρισδιάστατο εκτυπωτή – Χανιώτικα νέα 20/12/2016). Ό,τι έφτιαξε το έφτιαξε εντελώς μόνος του», σημειώνει και συμπληρώνει πως από πέρυσι είχε φανεί το ταλέντο του Ραφαήλ στον προγραμματισμό. «Αυτό που κάνει ο Ραφαήλ δεν είναι καθόλου συνηθισμένο για παιδιά της ηλικίας του. Είναι κάτι ξεχωριστό και δείχνει μεγάλες ικανότητες σε ένα επίπεδο που ξεπερνάει κατά πολύ το πλαίσιο του μαθήματος. Με άλλα λόγια, ο Ραφαήλ εκπόνησε αυτό το έργο μέσα σε λίγους μήνες εξαντλώντας την ύλη που έχουμε να κάνουμε, την ώρα που εμείς ως τάξη είμαστε λίγο μετά την αρχή», εξηγεί ο κ. Μενιουδάκης.
Τον ρωτάω αν προβληματίζεται για το μέλλον του μαθητή του: «Αν η παιδεία δεν αλλάξει εικόνα και αν αυτά τα παιδιά δεν αξιοποιηθούν ανάλογα τότε είναι σίγουρο ότι συνέχεια θα φεύγουν έξω και δυστυχώς θα εκμεταλλεύονται το ταλέντο τους άλλοι ενισχύοντας άλλες οικονομίες κι όχι τη δική μας», σχολιάζει. Με τα πιο θερμά λόγια μιλάει για τον Ραφαήλ η καθηγήτρια του Τζένη Κουτσαμπέση: «Ο Ραφαήλ είναι ένας εξαιρετικός μαθητής που το μυαλό του τρέχει πολύ μπροστά. Από πέρυσι είχε δείξει το ταλέντο του στον προγραμματισμό με τη γλώσσα Python αλλά φέτος με τη Java είναι… εκατομμύρια μίλια μπροστά. Δεν μπορώ -που λέει ο λόγος- να του διδάξω κάτι γιατί αυτό που είναι να του πω το έχει ήδη υλοποιήσει πάνω στο παιχνίδι που έχει φτιάξει».
Υπάρχουν άλλα παιδιά – ταλέντα σαν τον Ραφαήλ, ρωτάω τους δύο εκπαιδευτικούς: «Ταλέντα υπάρχουν πάντα και ως προς τον προγραμματισμό και ως προς το τεχνικό κομμάτι αλλά είναι 1-2 κάθε σχολικό έτος. Το θέμα είναι και αυτό είναι και επιθυμία δική μας ως εκπαιδευτικοί τα παιδιά αυτά να εξελίξουν το ταλέντο τους και να προχωρήσουν μπροστά με τον τρόπο που πρέπει».
