Υπάρχει ελπίδα;

Ο κύβος ερρίφθη. Η Κύπρος ολοκλήρωσε την Πέμπτη 31 Μαρτίου με επιτυχία το τριετές πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας, σύμφωνα με ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).
Ετσι, επισήμως πια, η Κύπρος αποχαιρέτησε  το μνημόνιο, μολονότι, όπως μετέδωσαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο γενικός διευθυντής του ESM Κλάους Ρέγκλιντ ανέφερε ότι «το τέλος του προγράμματος δεν είναι το τέλος της μεταρρυθμιστικής ατζέντας στην Κύπρο. Χρειάζονται περισσότερες προσπάθειες για να μειωθεί το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, να συνεχισθούν οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και να διατηρηθεί η δημοσιονομική πειθαρχία».
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα συνεχίζει να ζει σε ρυθμούς… μνημονιακούς. Η μεσαία τάξη της χώρας μας έχει ισοπεδωθεί, οι “νεόπτωχοι” ολοένα και αυξάνονται, η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανή μέτρα λιτότητας.
Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας δεν γίνεται καν συζήτηση των πολιτικών δυνάμεων για την έξοδό μας από τα μνημόνια. Αλλά και για το γιατί μέχρι σήμερα, παρά τα μέτρα που έχουν πλήξει μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τα μνημόνια παραμένουν. Τι, δηλαδή, δεν έχει γίνει σωστά. Δεν θα έπρεπε να γινόταν ειδική συνεδρίαση της Βουλής γι’ αυτό το θέμα και, επιτέλους, οι πολιτικές δυνάμεις να πάρουν αποφάσεις υπέρ της κοινωνίας; Ούτε καν για την εφαρμογή του μέτρου του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που θα έδινε “ανάσα” στα πιο φτωχά στρώματα δεν γίνεται συζήτηση… Υπάρχει ελπίδα;