Κάθε πρωί με “Χανιώτικα Νέα”

Να ξυπνάς κάθε πρωί και να ξέρεις ότι σε περιμένουν τα “Χανιώτικα νέα”. Ενας από τους ορισμούς της ευτυχίας κι αυτός. Μιας επαναλαμβανόμενης έξι μέρες την εβδομάδα ευτυχίας. Χρόνια τώρα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, όταν δέθηκα “διά βίου” μαζί τους.

Με αφορμή την 48η επέτειο των γενεθλίων της εφημερίδας μας η παραπάνω εξομολογητική αναφορά. “Ερωτική” και η δική μου σχέση μαζί τους, όπως και πάμπολλων Χανιωτών, που, όταν λένε “Χανιώτικα νέα”, κολλά το στόμα τους. Αγαπημένη συνήθεια η περιδιάβαση στις σελίδες τους, όπου μπορείς να διαβάσεις τα πάντα όλα. Από το ποιο μνημόσυνο γίνεται την Κυριακή στην εκκλησία της Ενορίας σου, μέχρι του τι συνέβη στην άλλη άκρη του κόσμου. Χώρια όλα τ’ άλλα που έχουν να κάνουν με την κάθε λογής γνώση. Το μόνο που δεν θα διαβάσω στις σελίδες τους είναι η κηδεία μου, είπε ένας φίλος κάποτε, κάνοντας (μαύρο) χιούμορ… Τυχαίο ότι τα “Χανιώτικα νέα” βρίσκονται στην πρώτη θέση αναγνωσιμότητας των επαρχιακών εφημερίδων, εδώ και πολλά χρόνια; Ρητορικό το ερώτημα.

Με την “Αργώ” του Ιάσονα παρομοίασα τα “Χανιώτικα νέα” στα 30ά τους γενέθλια (1997) σ’ ένα σημείωμά μου στο ένθετο που κυκλοφορήθηκε τότε. Καθημερινό ζητούμενο το “χρυσόμαλλον δέρας” της έγκαιρης και έγκυρης ενημέρωσης. Με τη ναυαρχίδα του Νέλσονα τα παρομοίασα πρόπερσι, στα 46α γενέθλιά τους. Ακριβώς γιατί όλο καινούργιο, κατακαίνουργιο, κατάφερνε και διατηρούσε το πλεούμενό του ο γνωστός κατά την περίοδο των Ναπολεοντείων πολέμων “θρύλος των θαλασσών” Αγγλος ναύαρχος καθώς άλλαζε διαρκώς τα τμήματά του που πάλιωναν. Ο νοών νοείτω!

Κι αν έχουν να θυμούνται “πράγματα και θαύματα” από την 48χρονη μέχρι τώρα πορεία της εφημερίδας μας (“μας”, όλων των Χανιωτών, δηλαδή) ο Γιάννης και η Ελένη Γαρεδάκη. «Κατακλυσμούς, ποτέ δε λογαριάσανε, μπήκαν μες στα όλα και περάσανε», μπορεί να πει κανείς κι εφέτος, δύο χρόνια πριν συμπληρωθεί μισός αιώνας, χρησιμοποιώντας σε τρίτο πληθυντικό πρόσωπο στίχους απ’ το “Τρελοβάπορο” του Οδυσσέα Ελύτη. Εκ των ων ουκ άνευ ότι πρέπει κάποτε ο Γιάννης ο Γαρεδάκης να γράψει γι’ αυτήν την πορεία. Τα γραπτά μένουν… Κι αν έχει να γράψει! Καλή συνέχεια!

Χειμερινά
Η μεγαλύτερη σε διάρκεια νύχτα του χρόνου η χθεσινή και η μικρότερη μέρα η σημερινή για το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη Γη, που ακολουθώντας τις τροχιές της, γύρω από τον εαυτό της και γύρω από τον Ηλιο θα βρεθεί (βρέθηκε), κατά που λένε οι ειδικοί στις 6.48 λίγα δευτερόλεπτα πριν, λίγα μετά, στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Αντίθετα, βέβαια τα πράγματα στο νότιο ημισφαίριο. Χειμώνας, λοιπόν, για μας τους… Βορειοημισφαιρίτες και επίσημα από σήμερα. Καλώς μας ήρθε, κι όπως μας βρήκε!

Ηλιε, ήλιε, αρχηγέ! Με τη χειμερινή τροπή του ήλιου, που αρχίζει να κερδίζει έδαφος και να στέκεται περισσότερο στο ουράνιο στερέωμα είχαν συνδυάσει οι λαοί της Ανατολής το γενέθλιον του Μίθρα, που ήταν Θεός του φωτός. Καμιά συμβουλή, μα και καμιά απειλή, δεν στάθηκε ικανή να ελαττώσει τη συμμετοχή των πρώτων Χριστιανών στη λατρεία του. Οι πατέρες της Εκκλησίας βρήκαν, ωστόσο, τη λύση. Ημέρα Γέννησης του Χριστού, του νέου Ηλιου, η 25η Δεκεμβρίου…

Κάνει κρύο κάνει τσίφι/ για το δόλιο το κοτσίφι, λέει ο λαός μας. Το ξέρει ότι είναι δύσκολη εποχή για τα πουλιά ο χειμώνας. Παρά είναι, θα έλεγα. Κι όχι, βέβαια, μόνο για τα πουλιά, όπως επιμένει να μας θυμίζει ο ξεχασμένος Κωστής Παλαμάς σ’ ένα απ’ τα τετράστιχά του: «Στην αργατιά, στη χωριατιά, το χιόνι, η πείνα, οι λύκοι/ ποτάμια, πέλαγα, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη. Χειμώνας άγριος. Κι η φωτιά καλοκαιρία στην κάμαρά μου/ Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου!».