Μ. Δανέζης: «Το σύμπαν είναι φτιαγμένο για το εμείς»

«Το σύμπαν είναι φτιαγμένο για το εμείς», τονίζει ο αστροφυσικός Μάνος Δανέζης ο οποίος βρέθηκε το Σάββατο στα Χανιά.

O διακεκριμένος αστροφυσικός μίλησε στα «Χανιώτικα νέα» με αφορμή την ομιλία που πραγματοποίησε στην κατάμεστη αίθουσα του χώρου πολιτισμού: “Youca” με θέμα: «Από τον Κόσμο των υλικών ψευδαισθήσεων στην αλήθεια της συμπαντικής πραγματικότητας».
Ο κ. Δανέζης έκανε λόγο για μια αλλαγή πολιτισμική την οποία έχει ανάγκη «όχι μόνο η πατρίδα μας αλλά ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός» και εξήγησε:
«Για να υπάρξουν μεγάλες αλλαγές, πρέπει να υπάρχει όχι αλλαγές κυβερνήσεων αλλά αλλαγή των ίδιων των πολιτών. Δηλαδή, θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς για να μπορέσουμε να αλλάξουμε την κοινωνία.
Η κοινωνία για να μπορεί να αλλάξει, δηλαδή ο πολιτισμός, αυτός ο δυτικός πολιτισμός που μάλλον μας ταλαιπωρεί λιγάκι τώρα τελευταία, σαφέστατα πρέπει να τον αλλάξουμε, αλλάζοντας εμείς. Διότι εμείς εκλέγουμε. Θα πρέπει να δούμε τι θα πρέπει να κάνουμε. Σε αυτό βοηθάει η επιστήμη».
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «ένας πολιτισμός στηρίζεται πάνω σε πυλώνες. Κάθε πυλώνας σε κάθε πολιτισμό προσπαθεί να εξυπηρετήσει κάποιους φόβους των ανθρώπων. Και γι’ αυτό έχουμε ένα πυλώνα των κοινωνικών συστημάτων που προσπαθεί να δομήσει ιδέες προκειμένου να καθησυχάσει τους φόβους των ανθρώπων απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Και αυτό είναι πολύ μεγάλο θέμα.
Ενας δεύτερος πυλώνας είναι για να καθησυχάσει τους φόβους των ανθρώπων απέναντι στα φυσικά φαινόμενα.
Και δυστυχώς επειδή υπάρχει ένα σύνολο φόβων, όπως είναι ο φόβος του θανάτου, ο φόβος του πόνου, που δεν καθησυχάζονται ούτε από την επιστήμη, ούτε από τα κοινωνικά συστήματα, δημιουργείται ένας πυλώνας θρησκευτικότητας με την ευρύτερη έννοια.
Αυτό που δεν μας έχουν πει ποτέ είναι το εξής: ότι αυτοί οι πυλώνες οι πολιτισμικοί στηρίζονται πάνω σε τρεις φυσικές έννοιες που απασχολούν την επιστήμη: την ύλη, τον χρόνο και τον χώρο».

Το οικοδόμημα της επιστήμης
Σύμφωνα με τον κ. Δανέζη, «όλο το οικοδόμημα της επιστήμης στηρίζεται πάνω σε αυτές τις τρεις έννοιες. Η θεολογία και πάλι στηρίζεται πάνω σε αυτές τις έννοιες». Ο ίδιος αναφερόμενος στο πως αλλάζουν τα κοινωνικά συστήματα, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Υπήρξε ένα φιλοσοφικό ρεύμα του διαλεκτικού υλισμού. Πολύ σπουδαίο την εποχή που ιδρύθηκε. Στηρίχθηκε πάνω στις πιο πρωτοποριακές ιδέες του τότε για το τι είναι ύλη. Σήμερα η έννοια της ύλης έχει αλλάξει κατά ένα εκατομμύριο τοις εκατό. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι αυτός ο διαλεκτικός υλισμός έχει αλλάξει κατά ένα εκατομμύριο τοις εκατό διότι έχει αλλάξει η έννοια της ύλης κατά ένα εκατομμύριο τοις εκατό.
Ξέρουμε όμως ότι πάνω στον διαλεκτικό υλισμό έχουν δημιουργηθεί και στηρίζονται κοινωνικές φιλοσοφίες, ο μαρξισμός, πάνω στον μαρξισμό στηρίζονται πολιτικά συστήματα, κοινωνικά συστήματα.
Αν αλλάξει η έννοια της ύλης και αλλάξει ο διαλεκτικός υλισμός, αφού ο μαρξισμός στηρίζεται πάνω στον διαλεκτικό υλισμό δεν θα αλλάξει τίποτα; Δεν είπα αν θα γίνει καλύτερο ή χειρότερο, μπορεί να γίνει καλύτερο και να κατακυριεύσει όλη την οικουμένη.
Είπα όμως ότι θα αλλάξει. Αν αλλάξει σαφέστατα θα αλλάξουν τα κοινωνικά συστήματα. Και πάλι δεν παίρνω θέση. Λέω θα αλλάξουν. Και μπορεί να γίνουν καλύτερα ή χειρότερα. Αρα, τα τρία: ύλη, χώρος και χρόνος, μπορούν να αλλάξουν και κοινωνικά συστήματα.
Αρα βλέπετε ότι η επιστήμη αλλάζοντας κατά ένα εκατομμύριο τοις εκατό που έχει αλλάξει τώρα, τις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της ύλης, μπορεί να αλλάξει τις ρίζες και των τριών πολιτισμικών πυλώνων».

Το “εμείς” και η Δημοκρατία

Για το αν το «εγώ» μας πάει στο «εμείς», ανέφερε: «Από τη στιγμή που γνωρίζουμε στην επιστήμη ότι μέσα στο σύμπαν υπάρχει ολικότητα, οι τομές που κάνουμε στο εγώ, στο άτομο, στο πρόσωπο κλπ είναι ψευδαισθήσεις του εγκεφάλου μας. Αρα, είναι φτιαγμένο το σύμπαν για το εμείς. Μέσα στο σύμπαν δεν υπάρχουν άτομα. Υπάρχει μια ολικότητα. Υπάρχει το μαζί, το όλοι και όχι το εγώ. Γι΄ αυτό οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν ακριβώς αυτό: πρώτα μελετώ τους νόμους του σύμπαντος που ένας από τους νόμους του σύμπαντος είναι το όλον, η ολικότητα και αν καταλάβω τους νόμους του σύμπαντος, ό,τι καταλάβω θα πρέπει να το εφαρμόσω στις κοινωνίες των ανθρώπων για να ευτυχήσουν γιατί αν φτιάξουμε κοινωνίες που δεν υπακούουν τον συμπαντικό νόμο θα δυστυχήσουν. Τι έλεγαν λοιπόν: ολικότητα, όλα είναι ένα. Γι’ αυτό έφτιαξαν τη Δημοκρατία. Στη Δημοκρατία δεν είναι άτομα, είναι όλοι μαζί. Η Δημοκρατία είναι να διευρύνεις τη βάση του εμείς. Η Δύση με όλη την ατομικότητα, το άτομο, το πρόσωπο, γι’ αυτό βλέπετε ότι δημιουργεί κοινωνικά συστήματα, βασιλείες, μοναρχίες, που στηρίζονται πάνω στον έναν ή στη μερικότητα. Εμείς προσπαθούμε να εφαρμόσουμε μια παγκόσμια αποδεδειγμένη επιστημονική λογική της ολότητας, της ολικότητας. Αρα, πρέπει ξανά να κατανοήσουμε τώρα πειραματικά –είναι πείραμα πλέον- αυτήν την ολικότητα του σύμπαντος, για να καταλήξουμε στο όλοι μαζί, να ενισχύσουμε, δηλαδή, τη Δημοκρατία σε μια Ευρώπη η οποία σπαράσσεται από περίεργα φαινόμενα».