«Κακοί πολιτικοί θεσμοί συνοδεύονται, συνήθως,
από κακούς οικονομικούς θεσμούς και ανάλογες συμπεριφορές»
ΕΙΝΑΙ φύσει αδύνατο, όταν φορτώνεις και ξαναφορτώνεις ένα υποζύγιο με περισσότερο βάρος από όσο αντέχει, να αντέξει αυτό και να μη γονατίσει! Τότε η ζημία δεν θα είναι μόνο για τον λαό, αλλά για όλο το λεγόμενο ανάλγητο κράτος/αφεντικό, αφού δεν θα υπάρχει πια ούτε ένας πολίτης που να μπορεί να πληρώνει τον παραμικρότερο φόρο.
Η ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ φορολόγηση και χωρίς καμιά διάκριση των ακινήτων που διαθέτει ο καθένας (ποιος λογαριάζει τις θυσίες, τους κόπους και τις αγωνίες για την απόκτησή τους;), μπορεί μεν να «εκπληρώνει» τις επιταγές της τρόικας (για 2,9 δισ. ευρώ το 2014), όμως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κοινωνική αναστάτωση που είναι δυνατόν να προκληθεί.
Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ στο να ορισθούν αντικειμενικές αξίες που -σήμερα με την κάθετη πτώση στα ακίνητα όλης της χώρας- δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, εκτός από επικίνδυνη και αυταρχική είναι και απρόβλεπτη στις συνέπειές της.
Η ΛΟΓΙΚΗ λέει πως «φορολογείς ένα ακίνητο ανάλογα με τα έσοδα που προσφέρει στον κάτοχό του» και κυρίως όχι την πρώτη κατοικία. Οχι τα οιαδήποτε ακίνητα! Για παράδειγμα, τι έχει να πάρει το κράτος φορολογώντας τα σπίτια 1.500.000 ανέργων που δεν έχουν καν τα προς το ζην, πόσο μάλλον να πληρώνουν φόρους;
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ φορολόγηση σε τι άραγε διαφέρει από μια αυθαίρετη δήμευση της περιουσίας του πολίτη, όταν αυτός θα αδυνατεί να ανταποκριθεί; Αυτά μόνο σε καιρό πολέμου γίνονται. Τότε που το κράτος, μπροστά στον κίνδυνο κατάληψης της χώρας από τον εχθρό, «επιτάσσει» ακίνητα και κινητά για τη σωτηρία του τόπου.
ΕΝΤΑΞΕΙ! Είπαμε ότι έχουμε «πόλεμο», αλλά στα χαρακώματα να βγουν όλοι. Κι ο καθένας ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές του να προσφέρει ό,τι μπορεί. Αλλά όλοι, όχι μόνο οι ίδιοι -και πάντα οι ίδιοι: τα κορόιδα δηλαδή;
Στ.Γ.Κ.
