Μεγάλη Εβδομάδα 2015

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είναι σαν να ξαναγεννιέται η Ελλάδα μιας άλλης εποχής. Αυτή της κατάνυξης, μα και του γλεντιού. Με τις πόλεις, αλλά κυρίως την ύπαιθρο, να γεμίζουν με ζωή από τους επισκέπτες. Με τις παρέες που δημιουργούνται σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης. Με συγγενείς και φίλους που συνευρίσκονται για το ψήσιμο του οβελία, σε ατμόσφαιρα εορταστική και χαλαρή. Με μικρούς και μεγάλους να ξεφεύγουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Αυτή είναι η Ελλάδα που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Με τους ανθρώπους να μοιράζουν αγάπη και να γεμίζουν με τις πιο θετικές σκέψεις που μπορεί να περιέχει η ανθρώπινη φύση. Με την Ανάσταση να δίνει ελπίδα για… ανάσταση της χώρας και της κοινωνίας. Αυτή είναι η Ελλάδα που ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης δεν μπορεί να ισοπεδώσει. Αλλά η σκέψη δεν μπορεί παρά να βρίσκεται και στους ανθρώπους που η μοίρα τους έφερε σε δύσκολη θέση. Χωρίς παρέα και χωρίς στέγη. Αυτοί οι άνθρωποι συναντούν υποστήριξη μέσα από τις δομές αλληλεγγύης που έχουν δημιουργηθεί από Δήμους, αλλά και πολίτες. Μέσα από κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία, αλλά και συσσίτια. Είθε, μετά τις εορταστικές αυτές ημέρες, να επιστρέψουμε στην πεζή καθημερινότητα με άλλη διάθεση. Με περίσκεψη και περισυλλογή. Με κριτική και αυτοκριτική. Με συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης. Με θυμό, αλλά και ελπίδα. Με σκέψεις θετικές. Γιατί τον κόσμο τον φτιάχνουμε και με τη σκέψη. Και με αγάπη. Γιατί χωρίς αγάπη δεν πάμε πουθενά…