Εκδήλωση μνήμης «με αφορμή την μεγαλύτερη – εν καιρώ ειρήνης – έκρηξη πλοίου πλησίον κατοικημένης περιοχής», του πλοίου ‘‘ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ’’ την 01-10-1979, στο λιμάνι της Σούδας, διοργάνωσε σήμερα το πρωί στο λιμάνι η Δημοτική Κοινότητα, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σούδας, οι Ενορίες και ο Σύλλογος Καταστηματαρχών Σούδας. Προηγήθηκε Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Σούδας.
Στον χώρο της εκδήλωσης λειτούργησε έκθεση με φωτογραφίες του Στ. Μυριδάκη από την ημέρα της έκρηξης του ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ στο λιμάνι της Σούδας. Οι εικόνες εκείνης της εποχής, αποτύπωναν την τραγικότητα των στιγμών της έκρηξης κατά την οποία ένας άνθρωπος έχασε την ζωή του και δεκάδες τραυματίστηκαν Μια έκθεση για να γνωρίζουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι.
Την μοιραία ημέρα το πλοίο «Πανορμίτης» βρισκόταν στο λιμάνι της Σούδας και στο σημείο μπροστά από την κεντρική πλατεία της περιοχής.
Σύμφωνα με αναφορές στα αμπάρια του μετέφερε φιάλες με υγραέριο, κιβώτια με δυναμίτιδα, βαρέλια με βενζίνη και διάφορα εμπορεύματα.
Λίγο πριν τις 9 το πρωί της 1ης Οκτωβρίου 1979 στο πλοίο εκδηλώθηκε πυρκαγιά για να ακολουθήσει λίγο μετά μια φοβερή έκρηξη που έγινε αισθητή μέχρι και την πόλη των Χανίων σε απόσταση έξη χιλιομέτρων.
Χαρακτηριστικό της έκρηξης ήταν ότι ένα μεγάλο κομμάτι από το πλοίο «σηκώθηκε» στην προβλήτα ενώ ο απολογισμός ήταν τραγικός. Ένας νεκρός, περισσότεροι από 100 τραυματίες τρεις ακρωτηριασμένοι και ανυπολόγιστες ζημιές σε υποδομές του λιμανιού και της περιοχής, σπίτια,καταστήματα και αυτοκίνητα. Αναλυτικό ρεπορτάζ στο φύλλο της Δευτέρας των Χανιώτικων νέων.
Ο τότε κοινοτικός σύμβουλος Σταύρος Μυριδάκης καταθέτει στα “Χ.Ν.” μία συγκλονιστική μαρτυρία
Τριάντα επτά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την έκρηξη του πλοίου “Πανορμίτης” στη Σούδα, στη μεγαλύτερη ίσως καταστροφή που γνώρισε το λιμάνι. Λίγο πριν τις 9 το πρωί της 1ης Οκτωβρίου 1979 το μότορσιπ βρισκόταν δεμένο στο κεντρικό τμήμα του λιμανιού, έχοντας φορτία 500 φιαλών υγραερίου και 4,5 τόνων σιδήρου. Μια ξαφνική τεράστια έκρηξη συγκλόνισε όλη την πόλη των Χανίων. Ενας νεκρός και δεκάδες τραυματίες ήταν ο τραγικός απολογισμός. O τότε κοινοτικός σύμβουλος Σταύρος Μυριδάκης καταθέτει σήμερα στα “Χ.Ν.” μια συγκλονιστική μαρτυρία από τα γεγονότα εκείνης της ημέρας που χαράχτηκαν για πάντα στη μνήμη των κατοίκων της Σούδας, αλλά και όλης της πόλης των Χανίων.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο κ. Μυριδάκης αφηγείται στα “Χ.Ν.”: «Την 1η Οκτωβρίου του 1979, ένα μοναδικό για τα ελληνικά χρονικά γεγονός, ήρθε να συγκλονίσει την ήρεμη πόλη της Σούδας. Η έκρηξη του M/S ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ, στο λιμάνι της Σούδας, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένα άτομο και να τραυματιστούν εκατόν δέκα (110). Οι πυροσβεστικές δυνάμεις επιχείρησαν για την κατάσβεση της μεγάλης πυρκαγιάς που εξαπλώθηκε και στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού. Την ημέρα εκείνη, το πρωί, βρισκόμουν στη δουλειά μου στον Ναύσταθμο Κρήτης και συγκεκριμένα στο συνεργείο χρωματουργείου, 400 περίπου μέτρα μακριά από το σημείο της έκρηξης, όταν αντιλήφθηκα καπνούς να βγαίνουν από το μικρό πλοίο. Δεν ήμουν ο μόνος που παρακολουθούσε τους καπνούς, μετά από 15 – 20 λεπτά ακούστηκε μια δυνατή έκρηξη και ταυτόχρονα άρχισε να βρέχει πυρακτωμένα σίδερα, όλοι τρέξαμε να καλυφτούμε όπου μπορούσαμε. Αυτό που είδα με τα ίδια μου τα μάτια ήταν ένας πυροσβεστήρας να τρυπάει τον τοίχο και ν’ ανοίγει μια τεράστια τρύπα και μία τεράστια λαμαρίνα να πέφτει πάνω σε ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο έξω από το χαλκουργείο και να το κάνει μία μάζα. Μετά από 2 – 3 λεπτά το μόνο που σκέφτηκα ήταν να πάω στην πλατεία να δω τι γίνεται, από την πύλη δεν μας άφηναν να βγούμε γιατί φοβόντουσαν μήπως γίνει και δεύτερη έκρηξη. Τελικά κατάφερα να βγω, λόγω που ήμουν κοινοτικός σύμβουλος. Φτάνοντας στην πλατεία αντίκρισα δρόμους, στενά, την πλατεία να είναι στρωμένη από χιλιάδες σιδερένια αντικείμενα, στα μαγαζιά και στα σπίτια δεν υπήρχε κεραμίδι, δεν υπήρχε πόρτα, δεν υπήρχε παράθυρο. Τεράστια κομμάτια του πλοίου από λαμαρίνες και πυροσβεστήρες είχαν πέσει σε απόσταση ενός χιλιομέτρου και πλέον ένα μεγάλο κομμάτι από το άλμπουρο του πλοίου βρέθηκε κοντά στον Αγ. Νικόλαο, οι ζημιές είχαν φτάσει μέχρι και την Κάτω Σούδα και τα Τσικαλαριά. Στην πλατεία συνάντησα και τον τότε πρόεδρο της κοινότητας Σούδας τον Λευτέρη Βλαχάκη και μαζί ξεκινήσαμε να πάμε στο σχολείο της Σούδας να δούμε τι γίνεται με τα παιδιά. Φτάνοντας, τότε συνειδητοποίησα πως είχε γίνει θαύμα, όλος ο αύλειος χώρος που παίζουν τα παιδιά στα διαλείμματα ήταν σπαρμένος με χιλιάδες πυρακτωμένα σιδερένια αντικείμενα και φανταστείτε πως 5 λεπτά πριν τα παιδιά ήταν έξω στο προαύλιο και περίμεναν να μπουν για μάθημα (η Παναγία τα προστάτεψε). Τυχεροί μέσα στην ατυχία τους ήταν οι Σουδιανοί που δεν θρήνησαν περισσότερα θύματα και αυτό το οφείλουν στο πλήρωμα του πλοίου και τους λιμενεργάτες γιατί μόλις αντιλήφθηκαν τη φωτιά και δεν μπορούσαν να τη σβήσουν, άρχισαν να τρέχουν και να φωνάζουν “φύγετε, το καράβι είναι γεμάτο πυρομαχικά και φιάλες”. Έπειτα από 10 – 15 λεπτά έγινε η έκρηξη. Η προβλήτα του λιμανιού καταστράφηκε, η ξυλεία που ήταν στην πλατεία πήρε φωτιά, αγωγιάτες με τα κάρα να τρέχουν και να μην ξέρουν τι να κάνουν… Η Σούδα θύμιζε βομβαρδισμένη πόλη. Ζημιές προκλήθηκαν σε απόσταση χιλιομέτρων. Η Παναγία σκέπασε τη Σούδα και μας προστάτεψε».
