Ο κόσμος των λογοτεχνικών ιστοσελίδων, των ηλεκτρονικών αλλά και των έντυπων περιοδικών για το διήγημα και την ποίηση και εμείς που περνάμε ώρες και μέρες γρατζουνίζοντας το πληκτρολόγιο αποφασίσαμε την καταγραφή της «νέας πραγματικότητας» της Covid-19 ευελπιστώντας στην πρώτη φάση της πανδημίας ότι όλα θα περάσουν επώδυνα ίσως αλλά γρήγορα. Η cult λογοτεχνία έχει ούτως ή άλλως στην θεματολογία της πλήθος επιδημίες, πανδημίες και δυστοπικές καταστάσεις χωρίς όμως να λείπουν τα ίδια θέματα από άλλα είδη για παράδειγμα το ιστορικό μυθιστόρημα. Η κατάσταση τώρα μοιάζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο μας, το δεύτερο κύμα πανδημίας είναι εδώ και όσοι έχουμε αφήσει τα μολύβια κάτω χαϊδεύουμε με λατρεία το χαρτί των σελίδων των συλλογικών εκδόσεων που καταμετρούν, ζυγίζουν την εμπειρία μας και κατά κάποιο τρόπο δίνουν οδηγίες και διηγούνται πως είναι το πιθανότερο να περάσουν οι επόμενοι μήνες.
Το Cartel-mag είναι ένα ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό με δύο ψυχές, τον Αχιλλέα Σωτηρέλλο και τον Αλέξανδρο Πετρόχειλο στα πρόθυρα της λογοτεχνικής νομιμότητας –από την δική τους περιγραφή αυτό.
Συγγραφείς με παρουσία και ταλέντο επιδίωξαν, με αφορμή έναν λογοτεχνικό διαγωνισμό, να συμβάλουν με την έκδοση του Ιού, από τις πολύ καλές εκδόσεις Βακχικόν, που περιλαμβάνει 19 διηγήματα καραντίνας, στην ιστορική ανατροπή όλων όσων γνωρίζαμε στην γραφή, την τέχνη και εν τέλει την καθημερινότητα. Άλλωστε πως αλλιώς μπορείς να ζητάς από τους πολίτες, γιατί και οι συγγραφείς πολίτες είναι, να σηκώσουν οι ίδιοι την ευθύνη για την αντιμετώπιση της πανδημίας αν δεν τους επιτρέψεις να σου κοινωνήσουν την εμπειρία τους, την αγωνία και την προσπάθεια τους ακόμα και την αποδοκιμασία και τις διαμαρτυρίες τους.
Το βιβλίο περιλαμβάνει 19 μικρές ιστορίες που άνετα θα προσδιορίζονταν «λογοτεχνικού εγκλεισμού» από τις πρώτες ημέρες της Covid-19, που η καθεμία έχει αποτύπωμα, προβληματίζει, προσδοκά αλλά και αποκαλύπτει την αυγή της νέας πραγματικότητας, ίσως εκεί που η φαντασία έρχεται και την συναντά.
Καταπληκτικό διήγημα το Μικρόκοσμος του Θ Καρανικόλα όπου κάθε δωμάτιο ενός διαμερίσματος και κάθε απλό αντικείμενο γίνονται ένας ξεχωριστός ολόκληρος κόσμος ονείρου και φαντασίας σε λειτουργική συνέχεια για να αμυνθούν τον πρωταγωνιστή. Και ο το διήγημα Λέξη Ασφαλείας του Ιωάννη Μπαχά όπου η συγκάλυψη ενός… ερωτικού ατυχήματος έχει δραματικές συνέπειες. Στον Άγνωστο Τοίχο της Ανθής Φούντα πολύ δυνατά μπαίνουμε κάτω από τα χαρτιά μιας τράπουλας.
Μ’ αρέσει πολύ κι ο διαχωρισμός σε κατηγορίες: Παρών για τα διηγήματα που αναφέρονται στο ημερολόγιο της καραντίνας. Δυστοπία για όσα αντλούν από την συλλογική μνήμη και την προεκτείνουν στο σήμερα και Αποσύνθεση, ένα κατηγορώ των συνθηκών και του δράματος στις ανθρώπινες ψυχές και τα σώματα.
Όλα αυτά σε 124 σελίδες, σίγουρα πίσω από το πιο καφκικό εξώφυλλο του 2020 που ο ακάλυπτος με τα φωτισμένα παράθυρα, τους σωλήνες και τις στέγες και η κατακόρυφη οπτική του είναι ο πύργος της αποκάλυψης αλλά και της αβεβαιότητας των ημερών. Καλή ανάγνωση.
