Ο Κρητικολλάτρης Paul Faure

Ο Γάλλος καθηγητής Πωλ Φώρ, που του άρεσε να τον αποκαλούμε Παύλο Φωράκη, ίσως ήταν ο μόνος ξένος, αλλά γενικά ο μόνος άνθρωπος, που είχε περπατήσει για πάνω από 25 χρονιά βήμα – βήμα την Κρήτη και που γνώριζε κάθε γωνία της καλύτερα από όποιον άλλο.
Kάθε χρόνο περιόδευε απ’ άκρον εις άκρον του νησιού μας και θυμάμαι με πόσο ενθουσιασμό μιλούσε για την Κρήτη και τους ανθρώπους της. Έφυγε από τη ζωή στο Παρίσι πριν δέκα χρόνια σε ηλικία 90 χρόνων και ο Δήμος Ηράκλείου αποφάσισε να δοθεί το όνομα του σε δρόμο της πόλης. Η δε Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία έδωσε επίσης το όνομα του στο σπήλαιο Νοτική Τρύπα στα ορεινά της Νίθαυρης Αμαρίου.
Στην τελετή παρευρέθηκε η κόρη του και η εγγονή του που διεξήγαγε ανασκαφές στο Σίσι.
Γεννήθηκε στη Γαλλία το 1916, σπούδασε στην Ecole Normale, διδάκτορας και υφηγητής, ήταν από το 1967 καθηγητής της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Πολιτισμού στο University 11 του Clermont Fernand. Αφιέρωσε τριάντα Καλοκαίρια στην έρευνα της ιστορικής γεωγραφίας της Μεσογείου και ιδιαίτερα της Κρήτης. Ως ιστορικός και γεωλόγος, εξερεύνησε τα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας, της Κρήτης, της Τρωάδας καθώς και τετρακόσια σπήλαια στην Ευρώπη και τη Μικρά Ασία. Επανέλαβε με φίλους ένα μέρος της πορείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Είχε δημοσιεύσει τα βιβλία “Η καθημερινή ζωή στην Κρήτη τη Μινωική εποχή”, “Η καθημερινή ζωή στην Ελλάδα του Τρωϊκού πολέμου”, “Η καθημερινή ζωή την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου”, “H καθημερινή ζωή στη Μυκηναϊκή εποχή”, “Οδυσσέας ο Κρητικός (13ος αιώνας π.Χ.)”, “Η καθημερινή ζωή στις Ελληνικές αποικίες τον 6ο π.Χ. αιώνα από Μαύρη θάλασσα ως τον Ατλαντικό την εποχή του Πυθαγόρα 6ος αιώνας π.Χ.”, “Αναγέννηση”, “Οδυσσέας ο Κρητικός”, “Η καθημερινή ζωή στις στρατιές του Αλεξάνδρου”, “Αναγέννηση”, “Μύρα και αρώματα της αρχαιότητας” με 2 χάρτες και 10 εικόνες εκτός κειμένου, “Ιερά σπήλαια της Κρήτης”.
Είχε δημοσιεύσει ακόμη πλήθος άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά της Γαλλίας και γενικότερα της Ευρώπης.
Το 1992 το δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου, τον ανακηρύσσει επίτιμο δημότη Ηρακλείου γιατί είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μελέτη της ιστορίας του πολισμού της Κρήτης και της αρχαιολογίας. Ενδιαφέρθηκε επίσης για τη χλωρίδα και τα σπήλαια της Κρήτης, τη γεωλογία της. Τις έρευνές του είχε δημοσιεύσει τόσο σε ειδικές μελέτες και στα γαλλικά περιοδικά αλλά και σε άλλα ευρωπαϊκά περιοδικά. Είχε συμμετάσχει σε πολλά κρητολογικά συνέδρια.
Στον επίλογο του βιβλίου του “Ιερά Σπήλαια της Κρήτης” εκφράζει τη λατρεία του για την Κρήτη και αφήνει παρακαταθήκη προς τους Κρητικούς να σέβονται και να προστατεύουν τους φυσικούς και αρχαιολογικούς θησαυρούς της. Αναφέρει:
«Ηρθε, λοιπόν, η ώρα να ξαναδούμε πού βρισκόμαστε σ’ αυτό το θέμα, τέσσερις χιλιάδες χρόνια μετά τις πρώτες εκδηλώσεις λατρείας μέσα σε σπηλιές στο νησί. Ηρθε επίσης η ώρα να κινητοποιηθεί η κοινή γνώμη, να καταλάβουν όλοι, οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι, οι έμποροι αρχαιοτήτων, οι τουρίστες που πληθαίνουν διαρκώς, πως οι ιεροί αυτοί τόποι, πλούσιοι σε ομορφιά, κατανυκτικότητα και ιστορία, αξίζουν όλο το σεβασμό μας. Να σταματήσουν οι λαθρανασκαφές, οι καταστροφές των σταλακτιτών, οι
αποθέσεις σκουπιδιών, τα χαράγματα. Να απαγορευτεί κάθε δραστηριότητα που ρυπαίνει και βεβηλώνει».
Και ακόμη: «Εμείς κι εσείς αγαπητοί αναγνώστες, που λατρεύουμε πραγματικά τη φύση και στεκόμαστε με θαυμασμό μπροστά στην ιστορία της αιώνιας Κρήτης, για ένα πράγμα ικετεύουμε τους αυριανούς άρχοντες αυτής της χώρας: να προστατεύσουν και να επιβάλουν σεβασμό για τα ιερά αυτά μέρη που είδαν να γεννιούνται, να ζουν, και να πεθαίνουν οι θεοί του κλασσικού πανθέου, και να μυούνται ύστερα από ιερές δοκιμασίες ο Επιμενίδης, ο Πυθαγόρας και ο Πλάτων».