«Πάντα με ξεγελούσε το συναίσθημα και πάντα πίστευα τους άλλους όσες φορές και αν μου έλεγαν ψέματα. Τη λογική μου, δεν την χρησιμοποίησα ανάλογα των καταστάσεων γιατί δεν εγκρίνω τη λειτουργία της σημερινής λογικής δεχόμενη τις τραγικές επιπτώσεις, μα και δεν μετανιώνω γι’ αυτό! Είμαι αμετανόητη».
Η εικαστικός, ποιήτρια και μουσικός Μαρία Ορφανουδάκη (Μ.Ο.) επιστρέφει στα καλλιτεχνικά δρώμενα με μια νέα έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανίων στο Νεώριο Μόρο από 13 έως 21 Οκτωβρίου. Εκεί θα παρουσιάσει εικαστικές δημιουργίες της που έχει επεξεργαστεί ψηφιακά. Αταλάντευτα αφοσιωμένη σε μια τέχνη που έχει ως πυρήνα της τον άνθρωπο και την ειρήνη, η Μαρία Ορφανουδάκη παραμένει δημιουργική και ανήσυχη: «….Ίσως φοβάμαι ότι αν τολμούσα να βγάλω αυτή την “Κραυγή”, θα ήταν τόσο δυνατή που θα διέλυε τα πάντα, Ίσως, πάλι, δειλιάζω γιατί η “Κραυγή” μου, αν βγει, ίσως να γίνει κομμάτια ξανά πάνω στον τοίχο της διαπλοκής της ανεντιμότητας του κατεστημένου και πάνω στο κοινωνικό “κέλυφος”. Ετσι μένει μέσα μου, σαν βρόγχος στο λαιμό, που με πνίγει. Κι ανεβαίνει ο βρόγχος στο μυαλό μου σπρώχνοντάς με στην ιδέα της πυρπόλησης του μεγάλου κέλυφους μου και των πάντων που με περιβάλουν. Μικρή ίσως κραυγή τότε το κάψιμο των έργων μου το 2000».
Λίγο πριν τη συναντήσουμε στη νέα της έκθεση, οι “διαδρομές” μίλησαν με τη Μαρία για τις καλλιτεχνικές της αγωνίες, την κοινωνική πραγματικότητα αλλά και το που η ίδια βρίσκει παρηγοριά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Οι σταθερές καλλιτεχνικές αγωνίες σου όλα αυτά τα χρόνια είναι ο άνθρωπος και η ειρήνη. Η πίστη σου στον άνθρωπο παραμένει ισχυρή;
Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Χίλιες φορές να μου πει κάποιος ψέματα την χιλιοστή πρώτη ξανά θα τον πιστέψω. Πιστεύω στον άνθρωπο. Θα μπορούσε να είναι κάτι καταπληκτικό, θα μπορούσε να είναι πνεύμα. Πνεύμα που σήμερα το διαλύσαμε με κάθε τρόπο. Το πνεύμα όμως είναι που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα άλλα πλάσματα. Μπορεί να υπάρχουν πιο ωραία όντα από εμάς -για παράδειγμα οι πεταλούδες- όμως πνεύμα διαθέτει μόνο ο άνθρωπος. Παρόλα αυτά γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια αυτό να μείνει καθηλωμένο. Μιλάμε για ένα οργανωμένο έγκλημα με σκοπό να υποβαθμίζεται και να υποβιβάζεται ο άνθρωπος.
Η κρίση δεν μας έκανε να σκεφτούμε πιο βαθιά;
Μέσα στην κρίση βγήκε περισσότερο η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Την ίδια στιγμή φάνηκε ότι ο άνθρωπος στήριζε την ύπαρξή του στην ύλη και το χρήμα. Θα έλεγα ότι η κρίση αφαίρεσε τα προσχήματα. Ηδη πριν από την κρίση είχαμε δώσει τόση σημασία στο χρήμα που λίγο – πολύ όλοι έχουμε αγριέψει. Αλίμονο κανενός στη σημερινή εποχή αν έχει ανάγκη. Χάθηκε!
Αυτό που περιγράφεις αποτυπώνεται σε εκφάνσεις της ζωής…
Ο καθημερινός άνθρωπος έχει αποκτήσει την προσωπικότητα ενός Τραμπ. Οταν είχε εκλεγεί παρατήρησα ότι δεν χρησιμοποίησε ούτε μια φορά στην ομιλία του τη λέξη πολιτισμό, υγεία ή παιδεία. Μόνο χρήματα και επιχειρήσεις. Δυστυχώς πήραμε έναν αδιέξοδο δρόμο σαν κοινωνία.
Και πού βρίσκει κανείς παρηγοριά;
Για εμένα μιλώντας, πιστεύω απόλυτα ότι οι ανώτερες δυνάμεις είναι μαζί μου. Αυτό που λέμε θαύμα, υπάρχει. Τα θαύματα όμως δεν γίνονται με εγκεφαλικές διεργασίες. Πρέπει να είναι κάτι απόλυτα εσωτερικό, πνευματικό. Κάτι που βασίζεται σε μια υποσυνείδητη πίστη. Και βέβαια αυτό δεν έχει καμία σχέση με τους… μεγαλόσταυρους.
Οταν μιλάς για ανώτερες δυνάμεις αναφέρεσαι στον Θεό;
Βέβαια. Στον Θεό που είναι ένας για όλους τους ανθρώπους. Αλλο που τα συμφέροντα θέλουν να μας διαχωρίσουν. Ούτε θρησκεία έχει ο Θεός ούτε πατρίδα.
Η τέχνη πού χωράει σε όλο αυτό;
Μέχρι κάποια εποχή έπαιζε κάποιο ρόλο. Το σύστημα άφηνε κάποιο περιθώριο. Σήμερα όμως όσοι προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο είτε κατά του πολέμου είτε για την κοινωνία, είναι κολλημένοι στη γωνία.
Πάντα ήταν έτσι αλλά σήμερα αφήνουν να περάσει καμία λέξη γι’ αυτά τα πράγματα. Δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα που να έχει σχέση με το πνεύμα. Είναι οργανωμένο το έγκλημα όπως είπα και πιο πριν: δεν πρέπει ο άνθρωπος να ανεβάσει το επίπεδό του και με κάθε τρόπο πρέπει αυτό να υποβαθμίζεται. Σήμερα οι εγκέφαλοι που καθορίζουν τις τύχες της ανθρωπότητας είναι οι εξοπλισμοί, τα ναρκωτικά και η σωματεμπορία. Αυτοί οι εγκέφαλοι καθορίζουν τις τύχες των λαών. Κι αυτοί θέλουν λαούς κοπάδια.
