Παράδειγμα ήθους

✓ Σε αλλοτινούς καιρούς οι πολιτικοί ενέπνεαν ήθος και είχαν μεγάλο σεβασμό από τον κόσμο. Κι ας ήταν και τότε ακόμη τα χρόνια δύσκολα με την Ελλάδα να αναζητά τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο. Ενας από τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν με την πολιτική -αλλά όχι με κόμματα- και ο Γιάννης Κλωνιζάκης στον οποίο αφιέρωμα δημοσιεύτηκε χθες. Οπως σημειώνει ακόμη η εκπαιδευτικός που επιμελήθηκε το αφιέρωμα, Μαρία Φρονιμάκη, «ο Κλωνιζάκης, όπως είχε δηλώσει και στον Κούλογλου και σε μένα, είχε λάβει από την πολιτεία, σύνταξη ως παθών επί δικτατορίας (ανάπηρος πολέμου) λόγω των βασανιστηρίων τα οποία είχε υποστεί. Αυτό το δέχθηκε γιατί -δικαίως- θεωρούσε ότι το δικαιούνταν. Κατά τη γνώμη μου, αυτός ήταν και ένας λόγος που δεν προέβαλε τα βασανιστήρια τα οποία υπέστη, μιας και το επίσημο κράτος τα αναγνώρισε και προσπάθησε να επανορθώσει τη ζημιά, να τον αποζημιώσει με κάποιο τρόπο.
Αυτό που ΔΕΝ δέχθηκε και ΔΕΝ το έχει δηλώσει δημοσίως (μου το είπε σε προσωπική συζήτηση) ήταν να πάρει τη δημαρχική σύνταξη. Του είχαν προτείνει/πει να ζητήσει να συμψηφιστούν τα 4 χρόνια της δημαρχικής θητείας του με τα 5,5 χρόνια της φυλάκισής του και έτσι να πάρει πλήρη δημαρχική σύνταξη. Δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα, αλλά στο πρόσφατο παρελθόν, όποιος είχε 2 θητείες ως δήμαρχος εδικαιούτο σύνταξη -πολύ καλή μάλιστα.
Ο Κλωνιζάκης, το θεώρησε ανήθικο, όχι σωστό, μιας και ούτε είχε δύο θητείες, αλλά και είχε λάβει την αναπηρική πολέμου (ως παθών επί δικτατορίας) και το αρνήθηκε, χωρίς να το διαφημίσει μετά. Τέτοιος άνθρωπος ήταν…».