Παραλογισμός

» Μοναδική στα χρονικά είναι, ίσως, η υπόθεση του ξενοδόχου στη Νέα Χώρα, που δέχτηκε, μετά από αίτημα της Περιφέρειας, τον Απρίλιο του 2014 να φιλοξενήσει 155 Σύρους πρόσφυγες και σήμερα απειλείται με οικονομική καταστροφή. Η πολιτεία τον έχει αφήσει στη μοίρα του με δεκάδες μετανάστες να παραμένουν ακόμα και σήμερα στο ξενοδοχείο και ο ίδιος βρίσκεται σε απόγνωση. Στην υπόθεση αυτή έχουν αναφερθεί κατά καιρούς με ρεπορτάζ και σχόλια τα “Χανιώτικα νέα”.
Η επιστολή του ίδιου του κ. Μ. Βολικάκη, που δημοσιεύτηκε στα “Χανιώτικα νέα” στο φύλλο της 15ης Ιουνίου, είναι συγκλονιστική. Γράφει μεταξύ άλλων:
«…δεχθήκαμε να φιλοξενηθούν στις επιχειρήσεις μας, με πλήρη σίτιση για τρεις έως πέντε ημέρες, με την αντίστοιχη κάλυψη των δαπανών που θα εξασφάλιζε η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων – Περιφέρεια Κρήτης από τα αρμόδια Υπουργεία και η οποία θα κάλυπτε οικονομικά την πλήρη διαμονή και διατροφή τους. Αντ’ αυτού, η φιλοξενία αυτή μετατράπηκε σε πολύμηνη παραμονή των προσφύγων, χωρίς ουδεμία μέριμνα από τις Αρχές ώστε να λάβουμε οιαδήποτε αποζημίωση, αλλά επιπλέον η επίσημη Πολιτεία, την οποία ως πολίτες αποδεχθήκαμε να εξυπηρετήσουμε στη δύσκολη συγκυρία, μας έχει εγκαταλείψει εντελώς».
Ο ίδιος προσθέτει ότι η νυν υφυπουργός Μετανάστευσης κα  Χριστοδουλοπούλου, η οποία «είχε επισκεφθεί στις αρχές του καλοκαιριού του 2014 τους Σύρους μετανάστες στις επιχειρήσεις μας», τώρα «δηλώνει εν μέρει αναρμόδια(!) παραπέμποντάς μας οπουδήποτε μπορείτε να φανταστείτε!». Αλλά  «ακόμη και αν κάποια στιγμή η Πολιτεία αποφασίσει να πράξει τα δέοντα ως οφείλει απέναντι σε μια ευαίσθητη ομάδα συνανθρώπων μας όπως οι Σύροι που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, εμείς δεν θα είμαστε σε θέση να αποκαταστήσουμε τις ζημιές και τις φθορές που έχουν προκληθεί στις επιχειρήσεις μας, ώστε εκείνες να λειτουργήσουν και πάλι ομαλά, αφού τα μεγάλα χρηματικά ποσά που απαιτούνται, δεν υπάρχουν». Επιπλέον, «κινδυνεύουμε να βρεθούμε στη φυλακή, εξαιτίας των συσσωρευμένων χρεών λόγω της απώλειας εισοδημάτων από όλες τις επιχειρήσεις μας».
Τι απαντούν οι υπεύθυνοι των αρμόδιων Υπουργείων και της Αυτοδιοίκησης; Τι παράδειγμα δίνουν κράτος – πολιτεία;  Πού να βρει το δίκιο του ο άνθρωπος, ο οποίος έχει δείξει εμπράκτως αλληλεγγύη και ευαισθησία στο θέμα των προσφύγων χωρίς καμία αναγνώριση, αλλά αντιθέτως με  κίνδυνο οικονομικής καταστροφής; Ποιος θα τον αποζημιώσει από αυτό το αδηφάγο κράτος; Πού είναι η κοινωνική ευαισθησία κινημάτων, αλλά και πολιτείας; Τι παραλογισμός είναι αυτός!