Καλοί μου φίλοι,
καλό Σαββατοκύριακο!
Την περηφάνια τους ως Eλληνες και ειδικότερα ως Κρητικοί υποδηλώνουν μέσα απ’ τις σημερινές τους εργασίες για τη Μάχη της Κρήτης τα παιδιά της Στ2 τάξης του 10ου Δημ. Σχ. Χανίων. Περηφάνια για τους προπαπούδες και τις προγιαγιάδες τους, που αντιστάθηκαν στους Γερμανούς, το Μάη του 1941, με απαράμιλλη ανδρεία, όταν ήρθαν να πάρουν το νησί μας. Ακριβώς γιατί «γνώρισαν αυτή τη στιγμή και κοινώνησαν από το ποτήρι του σεβασμού που της αξίζει», όπως γράφει η δασκάλα τους η Ελένη Βορεινάκη, που με προθυμία ανταποκρίθηκε γι’ άλλη μια φορά σε πρότασή μου για έναν επετειακό Παιδότοπο… Να χαίρεσαι τους μαθητές σου και να σε χαίρονται, καλή μου φίλη! Συμφωνώ μαζί σου. «Με τέτοιους μαθητές το αύριο φαντάζει σίγουρο»…
Σας χαιρετώ
με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Η Μάχη της Κρήτης είναι μια στιγμή της ιστορίας μας που κάθε Ελληνας και Κρητικός πρέπει να είναι υπερήφανος για αυτήν. Για να είναι υπερήφανος όμως, πρέπει, πρώτα από όλα να γνωρίσει αυτήν τη στιγμή, τα πρόσωπα που πήραν μέρος, τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν. Να γίνει και αυτός κομμάτι αυτής της Ιστορίας που θα το κουβαλάει πάντα μέσα του σα χρέος και σαν αποστολή. Οι μαθητές του Στ2 του 10ου Δημοτικού Χανίων γνώρισαν αυτήν τη στιγμή και κοινώνησαν από το ποτήρι του σεβασμού που της αξίζει. Με τέτοιους μαθητές το αύριο φαντάζει σίγουρο…
Ελένη Βορεινάκη δασκάλα της τάξης
Στις 20 Μαΐου του 1941 άρχισε η μάχη της Κρήτης. Παππούδες και γιαγιάδες, γονείς και παιδιά υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους αν και οι Γερμανοί νομίζουν ότι δεν επιτρέπεται να πολεμήσουν πολίτες της Κρήτης οργανωμένο στρατό. Οι Γερμανοί επειδή δεν μπορούσαν να πάρουν την Κρήτη από στεριά επειδή υπήρχαν νάρκες, έριξαν αλεξιπτωτιστές από τον ουρανό. Οι χωρικοί που δεν είχαν ξαναδεί αλεξιπτωτιστές έλεγαν πως πέφτουν ομπρέλες.
Μάνος Μετζάκης
Η μάχη της Κρήτης είναι ένα ιστορικό γεγονός. Το 1941 οι Γερμανοί μπήκαν στην Κρήτη, βομβάρδισαν, έκαψαν τα χωριά και σκότωσαν πολλούς κατοίκους. Η επίθεση εκδηλώθηκε το πρωί της 20ής Μαΐου σε Χανιά, Μάλεμε, Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Πολλοί κάτοικοι του νησιού έλαβαν μέρος στη μάχη με ό,τι μέσο είχε ο καθένας: τουφέκια, μαχαίρια, γεωργικά εργαλεία.
Βίκη Γιαννακίδη
Η μάχη της Κρήτης ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός που συνέβη στο νησί μας το 1941. Οι Γερμανοί ήθελαν το νησί μας λόγω της στρατηγικής του θέσης. Στη μάχη της Κρήτης συνέβησαν πολλά και εντυπωσιακά γεγονότα τα οποία δε θα μας περνούσαν από το μυαλό την τωρινή εποχή. Αυτό που με εντυπωσίασε πιο πολύ ήταν ότι οι πολίτες που είχαν μείνει στο νησί, γυναικόπαιδα και άνδρες μεγάλης ηλικίας (οι στρατιώτες μας πολεμούσαν στην Αλβανία), αντιστάθηκαν στους Γερμανούς με ό,τι είχε ο καθένας, πέτρες, μαχαίρια, τσεκούρια. Ενα άλλο πράγμα που με εντυπωσίασε ήταν ότι αν μια περιοχή αντιστεκόταν στους Γερμανούς, οι Γερμανοί την κατέστρεφαν ολοσχερώς και εκτελούσαν τους κατοίκους. Οι Γερμανοί ήταν ψυχροί και άκαρδοι.
Χρήστος Κασαπάκης
Ενα σημαντικό γεγονός που έγινε στον τόπο μας το 1941 είναι η Μάχη της Κρήτης. Βλέποντας στο σχολείο ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, είδα πως πολλά χωριά της Κρήτης καταστράφηκαν από τους Γερμανούς. Οι Ελληνες στρατιώτες εκείνη την περίοδο ήταν στα βουνά της Αλβανίας και πολεμούσαν, ενώ οι απλοί πολίτες της Κρήτης αντιμετώπισαν τους Γερμανούς χωρίς να εγκαταλείψουν την προσπάθεια. Η μάχη της Κρήτης ήταν άνιση, καθυστέρησε μόνο τους Γερμανούς για δέκα μέρες για να κερδίσουν χρόνο οι σύμμαχοι. Μετά από τέσσερα χρόνια το νησί ελευθερώθηκε μαζί με όλο τον κόσμο.
Κάτια Γιουμερτάκη
Εμείς φέτος εκτός από αφιέρωμα στη Μάχη της Κρήτης θα πάμε με το σχολείο μου να επισκεφτούμε την Κάντάνο – το μαρτυρικό χωριό. Θα δούμε από κοντά της πινακίδες που άφησαν στο πέρασμα τους οι Γερμανοί όταν έκαψαν την Κάντανο. Επίσης θα περάσουμε το φαράγγι της Καντάνου που μέσα εκεί, όπως μάθαμε από το ντοκιμαντέρ έγιναν μεγάλες μάχες. Εξαιτίας αυτών των μαχών κάηκε η Κάντανος σαν αντίποινα.
Μανόλης Αλατσάκης
Για τη μάχη της Κρήτης γράφτηκαν πολλά ριζίτικα αλλά και πολλές μαντινάδες .
Εμένα μου αρέσει το “Χίτλερ να μη το καυχηθείς” «…Χίτλερ να μην το καυχηθείς πώς πάτησες την Κρήτη, ξαρμάτωτη την ήβρηκες και τα παιδιά τση λείπαν, στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία…» αλλά και μία μαντινάδα που είπαμε στο σχολείο μας στον κ. Σταμάτη Αποστολάκη, όταν ήρθε να μοιραστεί μαζί μας τις αναμνήσεις του από τη γερμανική κατοχή: «Κρήτη μου όμορφο νησί, πού ’γραψες Ιστορία, δίχως στρατό πολέμησες μιαν αυτοκρατορία!»
Γιώργος Αλεξανδράκης
Αυτό που μου άρεσε από όλα όσα άκουσα, ήταν ότι στη Μάχη της Κρήτης πολέμησαν άντρες γυναίκες και παιδιά με ό,τι είχαν, τσουγκράνες, τσεκούρια, πέτρες και σκότωσαν πολλούς Γερμανούς.
Γιάννης Γεωργεδάκης
Η μάχη της Κρήτης για μένα σημαίνει πολλά, λόγω του ότι η Κρήτη είναι η πατρίδα μου, το μέρος που γεννήθηκα και μεγάλωσα και ακόμη συνεχίζω να ζω. Το μέρος που, πριν από 75 χρόνια, απλοί πολίτες αντιστάθηκαν στους τότε εχθρούς τους, τους Γερμανούς, οι οποίοι με χίλια ζόρια κατάφεραν να κατακτήσουν μετά από μέρες το νησί. Μερικοί από τους πολίτες αυτούς που ζουν έως σήμερα θα θυμούνται αυτή τη μάχη για πάντα. Πολλά χωριά όπως η Κάντανος, αφανίστηκαν επειδή αντιστάθηκαν και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε αυτούς τους γενναίους ανθρώπους.
Βασίλης Τρωιάνος
Από τη μάχη της Κρήτης μού έκανε εντύπωση πως έπεσαν για πρώτη φορά στην ανθρώπινη Ιστορία αλεξιπτωτιστές από τον ουρανό και από κάτω τους περίμεναν οι κάτοικοι της Κρήτης οπλισμένοι με τσεκούρια, μαχαίρια, δρεπάνια και όπλα παλιά από αυτά που πολέμησαν τους Τούρκους.
Γεωργία Αθανασάκη
Στις 21 Μαΐου του 1941 έγινε η μάχη της Κρήτης. Γερμανοί στρατιώτες έπεφταν από τα αεροπλάνα τους στο έδαφος της Κρήτης με σκοπό να την κατακτήσουν. Ηθελαν ολόκληρη την Κρήτη γι’ αυτό πήγαιναν από χωριό σε χωριό και όποιο αντιστεκόταν το έκαιγαν. Εφτασαν και στις Βουκολιές και δεν τις έκαψαν παρόλο που αντιστάθηκε, γιατί ο αρχηγός τους ο Γιάννης Λαζόπουλος φορούσε τη στολή του Ελληνα στρατιώτη και ήταν “νόμιμη” μάχη .Οι Γερμανοί πίστευαν ότι ο απλός λαός δεν επιτρέπεται να πολεμά, μόνο οι στρατιώτες μεταξύ τους.
Ανδρέας Πατεράκης
Από τη συλλογή των μαντινάδων που μαζέψαμε…
Είκοσι Μάη άρχισε να σειέται ο Ψηλορείτης, κι απ’ άκρη σ’ άκρη μαύρισε ο ουρανός της Κρήτης.
Είκοσι Μάη έδωσε μάχη η λεβεντογέννα,
κι έγραψε με το αίμα της καινούργιο ’21.
Η Κρήτη ξεσηκώνεται, βροντοφωνάζει αέρα, και δίνει μάχη κι αψηφά του Χίτλερ τη φοβέρα.
