Περιβάλλον και Αυτοδιοίκηση

Υπερψηφίστηκε προσφάτως από τη Βουλή το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο με την κυβέρνηση να κάνει λόγο για εκσυχρονισμό της νομοθεσίας αλλά με περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς να επισημαίνουν τις απειλές που απορρέουν για “ευαίσθητες” περιοχές.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον οι προβληματισμοί που είχε καταθέσει το Διοικητικό Συμβούλιο του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς – Δυτικής Κρήτης το οποίο, μεταξύ άλλων, είχε επισημάνει ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στη θέση των Φορέων μπαίνει (ακόμη) μία υπηρεσία με έδρα την Αθήνα. Ετσι, χάνεται η έννοια της Αυτοδιοίκησης που θα έχει συμβουλευτικό ρόλο ενώ οι αποφάσεις θα λαμβάνονται κεντρικά. Επιπλέον, με την απλούστευση των διαδικασιών αδειδοτήσεων χαλαρώνει το καθεστώς προστασίας περιοχών.
Φυσικά, η ευρωπαϊκή νομοθεσία για περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ενταγμένες στο δίκτυο Natura, όπως το Λαφονήσι, παραμένει ισχυρή. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι οι φορείς πρέπει να εφησυχάζουν. Ούτε ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι.
Και αυτό γιατί, όπως λένε άνθρωποι που έχουν μελετήσει το νομοσχέδιο, πλέον επιτρέπονται δραστηριότητες που πριν δεν επιτρέπονταν ενώ η διαδικασία για αδειοδότηση είναι χαλαρή, αρκεί να μη φαίνεται τυπικά ότι υποβαθμίζεται (αυστηρά και μόνο) το κάθε φορά προστατευταίο.
Ομως, παρά τη χαλάρωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η προστασία περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους όπως το Λαφονήσι, επιβάλλεται να αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας για τις κοινωνίες και την Αυτοδιοίκηση.