Ποια ανάπτυξη;

Σοκάρουν τα νέα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση των Ελλήνων που έγιναν χθες γνωστά.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Eurostat, ένας στους τρεις κατοίκους στην Ελλάδα και κατά μέσο όρο ένας στους τέσσερις στην Ε.Ε., ζουν σε συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.
Βεβαίως, δεν είναι αυτή η Ελλάδα, ούτε η Ευρώπη που κάποτε, κάποιοι οραματίστηκαν και κάποιοι άλλοι πίστεψαν. Δεν έχει μέλλον αυτή η Ευρώπη. Οσο κι αν σε προηγούμενα σχόλιά μας, εκφράσαμε την ελπίδα, κάτι να αλλάξει μήπως η Ευρώπη αποκτήσει ξανά το χαμένο της κύρος απέναντι στα πλατιά κοινωνικά στρώματα, προς το παρόν μάλλον… πλανόμαστε.
Σε χειρότερη θέση βρίσκονται, βεβαίως, οι Ελληνες πολίτες, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν κάτω, ίσως, από τις πιο αντίξοες συνθήκες, μετά τη μεταπολίτευση. Πώς να επιβιώσεις με μια οικονομία διαλυμένη;
Γινόμαστε πλέον γραφικοί όταν γράφουμε για την ανάγκη μιας διαφορετικής πολιτικής, ώστε να ανακτηθεί έστω το κράτος πρόνοιας που και αυτό χάνεται στη… δίνη της κρίσης. Γινόμαστε κουραστικοί, ίσως, όταν επαναλαμβάνουμε πως αυτή η Ευρώπη και αυτή η Νομισματική Ενωση δεν έχει ουσιαστικό μέλλον όσο δεν συνοδεύεται από κοινωνικές πολιτικές. Οσο για την Ελλάδα και την… ανάπτυξη που όλο… έρχεται, για ποια ανάπτυξη μπορεί να γίνει λόγος όσο υπάρχουν εξοντωτική φορολογία, άγρια οικονομικά μέτρα αλλά και χαράτσια που φτωχοποιούν την κοινωνία και σβήνουν την υγιή επιχειρηματικότητα;