Αληθινή στήριξη από κάθε αρμόδιο (κράτος, περιφέρεια, δήμο) ζητούν οι κάτοικοι των Σφακίων που επλήγησαν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Αν και έχουν περάσει 13 ημέρες από την κακοκαιρία της 20ης Φεβρουαρίου τα στενά δρομάκια της γειτονιάς που κτυπήθηκε περισσότερο παραμένουν κλειστά από τεράστιες ποσότητες λάσπης και πετρών, ενώ την ίδια στιγμή οι κάτοικοι ανησυχούν έντονα ότι αν επαναληφθούν οι βροχοπτώσεις οι ζημιές θα είναι μεγαλύτερες.
Για αυτό και επισημαίνουν την ανάγκη για αντιπλημμυρικό έργο που θα προστατεύσει αποτελεσματικά τον οικισμό.
Φτάνοντας στη γειτονιά που κτυπήθηκε περισσότερο βλέπουμε ότι ακόμα οι εργασίες καθαρισμού και απομάκρυνσης των φερτών υλικών δεν έχουν
σταματήσει. «Έχουν περάσει τόσες μέρες και ακόμα βγάζουμε λάσπη μέσα από το σπίτι μου» μας λέει η 85χρονη κ. Ζαμπία Μαρινάκη. Το σπίτι της δέχθηκε ένα τεράστιο όγκο φερτών υλικών, η κουζίνα της διαλύθηκε και σχεδόν ολόκληρος ο εξοπλισμός της καταστράφηκε.
Και χθες τα παιδιά της προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν εργασίες στήριξης του σπιτιού αφού ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι πραγματικός όπως αποφάνθηκε και μηχανικός που εξέτασε την κατασκευή!
«ΕΥΤΥΧΩΣ»
«Ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε ζωές ανθρώπων, οι πέτρες ακόμα και αν περάσουν 3 και 4 μήνες θα απομακρυνθούν οι άνθρωποι όμως όχι» λέει η ηλικιωμένη γυναίκα από την οποία ζητάμε να θυμηθεί πως έζησε την κακοκαιρία.
«Μέσα στο σπίτι ήμουν γιατί έβρεχε. “Έγρικα” το “κοκοσάλι” και μετά άρχισε να “γρικώ” το “βρούχο” από τις πέτρες και τα χώματα. Ποτάμι περνούσε από το δρομάκι δίπλα στο σπίτι μου και το νερό έριξε τον τοίχο της κουζίνας. Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο πράγμα όσα χρόνια ζω. Ήλθαν δύο παιδιά από την πυροσβεστική για να με πάρουν αλλά τους είπα ότι δεν φεύγω με κανένα τρόπο. Είχα ειδοποιήσει τα παιδιά μου και έρχονταν και δεν ήξερα τι θα αντιμετωπίσουν. Όταν ήλθαν τα παιδιά μου ησύχασα και έφυγα» λέει η ηλικιωμένη γυναίκα, που πλέον με τα μπάζα να έχουν συσσωρευτεί μπροστά στο σπίτι της αδυνατεί να πάει ακόμα και στην τουαλέτα χωρίς βοήθεια (είναι σε εξωτερικό χώρο).
«Να ναι καλά οι γείτονες μου ο Μανούσος Χιωτάκης και η γυναίκα του που μου συμπαραστάθηκαν, να καλά πάντα…» λέει η κ. Μαρινάκη που δεν χάνει την ελπίδα της παρά τις δυσκολίες.
Η κόρη της κ. Μαρινάκη δεν κρύβει την ανησυχία της για το τι πρόκειται να συμβεί αν επαναληφθεί ισχυρή νεροποντή στην περιοχή τώρα που έχουν χαλαρώσει τα πετρώματα και ο οικισμός εμφανίζεται πολύ ευάλωτος.
ΠΟΤΑΜΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΝΟ
«Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα. Από το βουνό κατέβηκε ένα ποτάμι που πέρασε μέσα από τα δρομάκια του χωριού. Είναι ευτύχημα που δεν είχαμε θύματα. Ελπίζουμε να αποκατασταθούν οι ζημιές» μας τονίζει η κ. Ανθή Χιωτάκη, το σπίτι της οποίας είναι κοντά σε αυτά που έπαθαν τις μεγαλύτερες ζημιές.
Πολλά σπίτια πλημμύρισαν στο χωριό, δύο ήταν αυτά που έπαθαν όμως τις μεγαλύτερες ζημιές.
Ένα από αυτά της κ. Γιαννούλα Μαρινάκη. Στην κουζίνα της η λάσπη έφτασε σχεδόν στην…οροφή, ενώ η ζημιά στον οικιακό εξοπλισμό ήταν πολύ μεγάλη. Μας περιγράφει χαρακτηριστικά πως επειδή ακούει καλά κατάλαβε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει όταν είδε να παρασέρνεται ένα έπιπλο που είχε στο σπίτι της και να καταλήγει στην αυλή!
«Να ναι καλά τα παιδιά που ήλθαν και συμπαραστάθηκαν σε μένα και το γιο μου και βοήθησαν να βγάλουμε τη λάσπη από το σπίτι μας» λέει η γυναίκα και μας δείχνει ένα χώρο μέσα στο σπίτι της το οποίο έχει διαμορφώσει ως κουζινάκι. Έξω από το σπίτι ηλεκτρονικός εξοπλισμός και οικιακά σκεύη. Ακόμα και η κεραμιδένια οροφή έχει υποστεί σοβαρές ζημιές.
