Πολιτισμός κι εκφοβισμός

Στις 6 Μαρτίου εορτάστηκε η παγκόσμια ημέρα κατά του bullying. Μόνο που o εκφοβισμός -σχολικός και μη- είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο που δεν είναι εύκολο να σταματήσει όσο η  κοινωνία σε μεγάλο βαθμό θα κλείνει τα μάτια μπροστά σε τέτοια φαινόμενα που συμβαίνουν γύρω της. Που θα καταγγέλλει το bullying, αλλά με ευκολία θα αναπαράγει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτήσεις που στρέφονται σε βάρος άλλων.  Που θα θυμώνει,  θα εξοργίζεται για την αδικία και ύστερα θα ξεχνά…
Που αντί να μπαίνει από το εγώ στο εμείς, ολοένα και περισσότερο θα κλείνεται στον εαυτό της, αδιαφορώντας για τον συνάνθρωπο.
Αν δεν αδιαφορούσε, ίσως ο κόσμος μας να ήταν διαφορετικός. Να μην υπήρχαν τόσα προβλήματα, τόσοι θάνατοι, τόσοι άνεργοι, τόσοι άστεγοι. Ακόμη, θα ήταν ίσως παρελθόν τα φαινόμενα λεκτικής βίας που παρατηρούνται καθημερινά στους δρόμους, αλλά και τα φαινόμενα bullying στην εκπαίδευση που προκαλούν πονοκέφαλο σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
Για να μην αδιαφορούμε πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τον άλλον. Τον όποιο άλλον. Γιατί συνήθως ταυτιζόμαστε με τα όμοια. Οχι με ό,τι δεν μας μοιάζει ή δεν συμφωνεί μαζί μας.
Δεν είναι όμως έτσι όλη η κοινωνία. Ούτε φυσικά έχει νόημα η ισοπέδωση και το… τσουβάλιασμα.
Ο πολιτισμός αρχίζει από το σπίτι και σε έναν βαθμό καθορίζεται από τον περίγυρο, την εκπαίδευση, το ίδιο το σύστημα που μας θέλει “έτσι” κι όχι αλλιώς. Οταν “ανακτήσουμε” τον πολιτισμό και απομονώσουμε απάνθρωπες συμπεριφορές, τότε  θα μπορέσουμε να πούμε ότι κάτι αλλάζει…