Πολυτεχνείο Κρήτης

Κύριε διευθυντά,
Ημέρα Επιστήμης και Τεχνολογίας, Σάββατο 16 Νοεμβρίου, το Κτήριο Επιστήμης, Πολυτεχνειούπολη, άνοιξε τις πύλες του για να δεχθεί αρκετούς Χανιώτες.
Γονείς με παιδιά και πολλοί άλλοι επισκέπτες, διαφόρων ηλικιών βρήκαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Η είσοδός μας στο επιβλητικό κτήριο και η ξενάγηση από τους φοιτητές, ήταν άψογη και οργανωμένη.
Εβλεπε ο επισκέπτης νέα παιδιά με το χαμόγελο της δημιουργίας στο πρόσωπό τους, το χαμόγελο της ικανοποίησης και τη δύναμη των νιάτων τους, για την επιστήμη, την έρευνα, τη δημιουργία, να μας παρουσιάζουν τα διάφορα επιτεύγματά τους.
Στο ισόγειο, πρώτος σταθμός ήταν το εργαστήριο Γεωδαισίας και Πληροφορικής των Γεωεπιστημών. Δεύτερος σταθμός Ρομποτικές επιδείξεις και τρίτος σταθμός Αυτονομία και Οικολογία στην ηλεκτρική αυτοκίνηση.
Ο επόμενος όροφος είχε Εργαστήριο Μεταβαλλόμενων Ευφυών Περιβαλλόντων, Εργαστήριο Διανεμημένων Πληροφοριακών Συστημάτων και Εφαρμογών Πολυμέσων. Εκτος σταθμός Εργαστήριο Δομημένου Περιβάλλοντος και Διαχείρισης Ενέργειας. Εργαστήριο Υπολογιστικής Μηχανικής και Βελτιστοποίησης. Αυτόνομοι Ρομποτικοί Ανιχνευτές.
Ολη η περιήγηση ήταν ενδιαφέρουσα. Σε κάθε εργαστήριο υπήρχαν πρόθυμοι φοιτητές και φοιτήτριες που εξηγούσαν αναλυτικά αυτό που παρουσίαζαν σε παιδιά και ενηλίκους.
Η όλη τους προθυμία, φροντίδα, ικανοποίηση και τα χαμόγελα των φοιτητών, μας έδειχναν ότι αυτά τα παιδιά, μαζί και η εγγονή μου δευτεροετής φοιτήτρια της Αρχιτεκτονικής, είναι τυχερά που δουλεύουν σε ένα τέτοιο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα, το Πολυτεχνείο Κρήτης.
Ολο το εκπαιδευτικό ίδρυμα από την είσοδό μας, την περιήγηση στους ατελείωτους διαδρόμους του, οι αίθουσες, οι προβολές, ακτινοβολούσαν σαν ένας φωτεινός φάρος γνώσης, σεβασμού, προσπάθειας, θέλησης για τους φοιτητές μας.
Ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα όπως θα έπρεπε να είναι όλα τα υπόλοιπα της χώρας μας.
Το βράδυ του Σαββάτου, το κτήριο του Πολυτεχνείου ακτινοβολούσε και πνευματικά αλλά και ουσιαστικά. Ολος ο χώρος ήταν πεντακάθαρος, αστραφτερός. Αντιλαμβανόμασταν ότι εκεί μέσα ο κάθε φοιτητής σεβόταν τον εαυτό του, σεβόταν τον χώρο που ζούσε αρκετές ώρες κάθε μέρα και τον χώρο που για αρκετά χρόνια θα χρησιμοποιεί για να δουλέψει άπειρες ώρες με τους καθηγητές τους ώστε να κτίσουν το μέλλον τους.
Δεν υπήρχε ούτε ένα γκράφιτι, ούτε μια μουντζούρα, ούτε ένα σκουπιδάκι.
Συγχαρητήρια στην πρυτανεία του Πολυτεχνείου, στους καθηγητές και συγχαρητήρια στους άψογους φοιτητές. Καλή πρόοδο σε όλους και ευχές η προσπάθεια όλων να βοηθήσει ώστε να κτίσουν ένα μέλλον με προοπτική και επιτυχία.
Μαριάννα Μαυροματάκη