Πούτιν και Αγιον Ορος

Κάθε φορά που επισκέπτεται ο αρχηγός μιας μεγάλης χώρας τη μικρότερη Ελλάδα παρατηρείται το στερεότυπο επαναλαμβανόμενο επιχείρημα, η καραμέλα, ότι πίσω απ’ αυτή την παρουσία κρύβονται σοβαρά θέματα, ότι γίνονται ανοίγματα εξωτερικής πολιτικής ή υπογράφονται συμβάσεις οικονομικής συνεργασίας, στα ψιλά γράμματα των οποίων κρύβεται ο διάβολος.
Η επίσκεψη του Πούτιν στην Αθήνα είναι η 4η απ’ το 2001 και παρεμπίπτον γεγονός της συμπλήρωσης 1.000 χρόνων ύπαρξης των Ρώσων μοναχών στο Αγιον Ορος. Ομως τον ενδιαφέρει πιο πολύ το Αγιον Ορος, παρά οι άλλες σχέσεις που οικοδομούνται με την Ελλάδα. Το γεγονός, φυσικό είναι, να ενοχλεί τις Η.Π.Α., οι οποίες θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι δικό τους “οικόπεδο” και δυσανασχετούν, όταν βλέπουν να μπαίνει άλλος μέσα.
Το Πατριαρχείο της Μόσχας, το οποίο αμφισβητεί τα τελευταία χρόνια την πρωτοκαθεδρία του Πατριάρχη Κων/πόλεως στο Αγιον Ορος, χρησιμοποιείται αρκούντως ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Σημειωτέον ότι ο Κύριλλος Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών, ο οποίος είχε πάντοτε καλές σχέσεις με τον Πούτιν, ακολούθησε τον πρόεδρο στην Ελλάδα. Η επίσκεψη των υψηλών προσώπων, τα οποία θα υποδεχθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλος στη Μονή του Αγ. Παντελεήμονος στο Αγιον Ορος, δίδουν ένα μήνυμα ότι η Ρωσία είναι παρούσα στον “προμαχώνα της Ορθοδοξίας”. Εδώ τα πράγματα δυσκολεύονται με την απουσία του Πατριάρχη Κων/πόλεως Βαρθολομαίου, που δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει Ρωσικός Μοναχισμός στο Αγιο Ορος, αλλά “Ρώσοι Μοναχοί”. Ωστόσο, αίσθηση κάνει και ερωτήματα δημιουργεί η επίσκεψη του προέδρου της Ν. Δημοκρατίας κ. Μητσοτάκη στο Φανάρι την ημέρα της έλευσης του Πούτιν στην Αθήνα, τον οποίο όμως επιστρέφοντας, συνάντησε εθιμοτυπικώς στο Καβούρι.
Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ επιχειρείται συστηματική κάθοδος της Ρωσίας, αν και είναι μακριά από τον χώρο της, προς τη Μεσόγειο διά της Ελλάδος και προς τη Μ. Ανατολή διά της Συρίας. Ο Ρώσος πρόεδρος προσπαθεί να βρει ερείσματα να προβάλει τις αξιώσεις του για τα συμφέροντα της χώρας του εν όψει και των γεωστρατηγικών ανακατατάξεων, που προβλέπει ότι πολύ σύντομα θα ’ρθουν. Βρήκε ως ευκαιρία το Αγιον Ορος για να επισκεφθεί την Αθήνα. Το χρησιμοποιεί ως όργανο γεωπολιτικών επιδιώξεων. Η οικειοποίηση της θρησκείας γίνεται επί αιώνες απ’ όλους τους ηγέτες του κόσμου, εκτός από τον δικό μας, που την αποποιείται.
Το 1926 η Ελληνική Βουλή κύρωσε με νόμο τον καταστατικό χάρτη του Αγίου Ορους, που εγκρίθηκε το 1924, απ’ το Πατριαρχείο Κων/πολης, όπου καθορίζεται ότι θα διοικείται από Ελληνα διοριζόμενο απ’ το ΥΠ.ΕΞ. και ότι τα πνευματικά δικαιώματα θα ανήκουν στο Πατριαρχείο. Θα ήθελε, λοιπόν, η ρωσική εξουσία να ’χει τον πρώτο λόγο στο Αγιο Ορος, να υποκαταστήσει τον Πατριάρχη Κων/πόλεως, να διαλύσει την παράδοση και να επιτάσσει το “ομόδοξον” ως επιχείρημα για άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Λέγεται ότι απώτερος στόχος της Ρωσίας είναι να απεξαρτηθεί το Αγιο Ορος πολιτικώς και θρησκευτικώς από την ελληνική Πολιτεία και τα Φανάρι αντιστοίχως και να είναι αυτόνομο κράτος, κάτι όπως το Βατικανό για τον καθολικισμό. Να γίνει το Αγιον Ορος κέντρο της Ανατολικής Ορθοδοξίας. Μην ξεχνάμε και την προ καιρού επίσκεψη του Πούτιν στο Βατικανό και τη συνάντηση των προκαθημένων των δύο εκκλησιών, πράγμα που εμβάλλει σε σκέψεις ότι ίσως κάτι επιχειρείται.