Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
KAI MIA και δύο και τρεις μαντινάδες για το χιόνι που έρχεται (ήρθε;), σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ε.Μ.Υ. και στα μέρη μας για να καλύψει τα πάντα όλα, μου έστειλε μέσω κινητού, όπως πάντα, ο φίλος ιερωμένος: «Χιόνι πολύ μας έρχεται καλώς να μας ορίσει/ τη μάνα γη σαν το παιδί γλυκά να τη φιλήσει». Η πρώτη. «Νέος χιονιάς μας έρχεται με πέπλα να σκεπάσει/ όρη, βουνά, κάμπους, χωριά στη θάλασσα να φτάσει». Η δεύτερη. «Η μυγδαλιά σαν το παιδί χαίρεται με το χιόνι και τ’ ανθισμένα τα κλαδιά να το χαρεί απλώνει». Η τρίτη. Η μία καλύτερη απ’ την άλλη! Πάμε παρακάτω!
ΔΙΩΚΤΗΣ ΤΗΣ πανούκλας, της “πανώγλας”, όπως τη λένε (τη λέγαμε) στην Κρήτη είναι ο Αγιος Χαράλαμπος που γιορτάζει σήμερα. Σε πολλή υπόληψη τον έχει ο λαός μας τον Αγιο αυτόν με το υπέροχο όνομα. Πολλοί οι Χαράλαμποι – Χαραλάμπηδες… Χρόνια τους πολλά και πάντα να λάμπουν από χαρά η ευχή μου. Τι καλύτερη ευχή απ’ το να λάμπουνε (να λάμπουμε όλοι) από χαρά!
ΚΛΑΨ’ ΤΑ (κλάφ’ τα) Χαράλαμπε! Και η συνήθως, άγνωστης ωστόσο για μένα προέλευσης, αυτή έκφραση, που τη λέμε όταν όλα πάνε στραβά και ξαφνικά στραβώσουν ακόμα πιο πολύ, στον νου μου. Για τον ορισμό της πλήρους αποτυχίας και απογοήτευσης ο λόγος.
ΜΑΧΗ ΧΑΜΕΝΗ είναι μόνο η μάχη που δεν δόθηκε. Για τη μεγάλη μάχη που δίνει η χώρα μας… στας Ευρώπας η κουβέντα που κάναμε χθες με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Ξεκάθαρη η άποψή του!
ΓΙΑ “ΔΙΑΒΟΛΟΕΙΚΟΣΑΗΜΕΡΟ” που άρχισε προχθές με τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή κάνουν λόγο πολλοί εντός και εκτός Ελλάδας. Ολα ανοιχτά μέσα σ’ ένα κλίμα έντονων πιέσεων. Στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης που δίνει τη μάχη της αξιοπρέπειας, απαξάπαντες!
«ΟΛΟΙ ΤΟΝ ζηλεύαν όσο ζούσε/ τον ανάπηρο λεβέντη του ’40/ με το δεκανίκι/ (Που χόρευε τη μέρα κάθε γιορτής/ με τις κοπέλες)./ Σαν πέθανε, στην κατοχή,/ τον θάψαν με το δεκανίκι./ Κι όλοι μετά τον ζήλευαν οι σκελετοί,/ τούτον τον δοξασμένο σκελετό/ με το δεκανίκι./ (Που χόρευε τη μέρα κάθε γιορτής/ με τους αγγέλους)». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ αυτού Δημήτριος Αβραμόπουλος. Κατά λάθος εξεπίτηδες έχει αφήσει τον φάκελο με το όνομα του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός ή μου φαίνεται;
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΡΙΑΝΟ αγώνα που δίνει η ομάδα μας στο “Καραϊσκάκη” με τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Ελλάδας ζει εδώ και μια εβδομάδα ο φ(θ)ανατικός ΑΕΚτζής γείτονάς μου. Μέχρι και λαμπάδα ίσαμε το μπόι του… Τραϊανού Δέλλα έταξε στην Παναγία των Βλαχερνών έτσι και νικήσει η ΑΕΚΑΡΑ!
ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ Κουνουπιδιανών σήμερα το πρωί όπου θα μιλήσω σε δύο ομάδες παιδιών με θέμα “Το βιβλίο όπως το βλέπει ένας δάσκαλος, ποιητής και δημοσιογράφος”. Από τους Συλλόγους Διδασκόντων και Γονέων του Συλλόγου, στο πλαίσιο μιας διήμερης Εκθεσης Βιβλίου, η πρόσκληση. Χάριν των παιδιών υπάρχουμε όλο! Και ως γονείς και ως δάσκαλοι! Το ξέρουν καλά αυτό στο Γυμνάσιο Κουνουπιδιανών!
«ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Κρήτη η Πανώγλα ήταν γριά, ξυπόλυτη, μαυροφόρα με τριμμένα ρούχα και δεν περνούσε ποτέ από δρόμους όπου υπήρχε εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπη! Λένε πως όπου δει το Γέρο το βάνει στα πόδια. Κι ως είναι ξυπόλυτη, σκοντάφτει στις πέτρες, πέφτει, σηκώνεται, ξαναπέφτει και τσουρλά στους γκρεμούς, δεν τσακίζεται μα γίνεται ελεεινή. Φοβάται να μην την πιάσει από τα χούρδικα μαλλιά και την πατεί. Αμα δει το Γέρο Χαραλάμπη στη στράτα τση μπαίνει στο χωριό και χτυπά τσι πόρτες. Οσες φορές χτυπήσει η Πανώγλα την πόρτα τόσες φορές θα χτυπήσει κι ο παπάς την καμπάνα». Από το βιβλίο του Νίκου Ψιλάκη “Λαϊκές τελετουργίες στην Κρήτη”.
«Ολα γύρω μου νιώθω να διαμαρτύρονται,/ περιμένουν την ώρα της βαθιάς εξιλέωσης/ βρίσκονται στο δρόμο της τραγικής αναθεώρησης/ του μεγάλου κατηγορώ, της αιώνιας ελπίδας./ Κι εγώ αγωνιώ γράφοντας στίχους να προλάβω/ τον ανακριτή,/ μήπως δώσει τα στοιχεία μου λάθος/ μήπως μου επιρρίψει ευθύνες, γιατί δεν ύψωσα/ τη φωνή μου όταν τουφέκιζαν την αγάπη».
Το ποίημα “Να προλάβω” της Νέλλης Β. Λαγάκου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
