Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
“ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ”! Ενα από τα “παρανόμια” που… κόλλησαν στην Ελλάδα από τότε που γεννήθηκε ως (σαν) ανεξάρτητο κράτος. Αρχόντισσα των Κυδωνιών, του Αϊβαλιού, ήταν κάποτε η “Ψωροκώσταινα”, η Πανωραία Χατζηκώστα, με τ’ όνομα, μέχρι να σφάξουν οι Τούρκοι τον άντρα της και τα παιδιά της για να καταντήσει, με σαλεμένα τα λογικά, ζητιάνα στους δρόμους του Ναυπλίου, τα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Γι’ αυτήν ο λόγος με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, προχθές. Αρχή της κουβέντας μας η συνάντηση του πρωθυπουργού με τους περιφερειάρχες για το ζήτημα της μεταφοράς των ταμειακών διαθεσίμων των Ο.Τ.Α. στην Τράπεζα της Ελλάδας…
Ο “ΚΑΚΟΣ” Σόιμπλε και η “καλή” Μέρκελ. Στην καγκελάριο της Γερμανίας τώρα τα θάρρη μας. Από ορκισμένη εχθρός, απρόσμενη σύμμαχός μας η Σιδηρά Κυρία της Ευρώπης; Τι είναι η πολιτική, αλλά και οι πολιτικοί! Τα καλά και συμφέροντα τας… τραπέζας ημών.
ΠΟΤΕ των ποτών δεν λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή, γνωστό αυτό. Ούτε οι μεγαλοεπενδυτές, όπως ο πολύς Τζορτζ Σόρος, πίσω από τις όποιες αποφάσεις για τις χώρες, όπως η Ελλάδα, που δοκιμάζονται από την κρίση βεβαίως – βεβαίως.
ΕΠΙ πίνακι ζητούν… το κεφάλι του Γιάνη Βαρουφάκη οι δανειστές μας. Ομόθυμο το “μίσος” τους γι’ αυτόν. Η τελευταία πράξη ενός ακόμα επεισοδίου απ’ το έργο που άρχισε να γράφεται πριν από 5 χρόνια στο ηλιόλουστο Καστελόριζο, επί σκηνής. Τι έχουν ακόμα να δουν τα μάτια μας και να δοκιμάσει η… καμπούρα μας!
ΔΙΑ γυμνού οφθαλμού συναντά κανείς τη δυστυχία να κόβει βόλτες στην Ελλάδα της κρίσης. Πράγμα που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Η φετινή Εκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας, ωστόσο, βάζει “τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων”. Η περίπτωση της Ελλάδας ενισχύει την άποψη ότι η πτώση της ευτυχίας μπορεί να έρθει ως αποτέλεσμα της “κατάρρευσης των κοινωνικών θεσμών” και της “διάβρωσης του κοινωνικού ιστού” μας λέει.
ΓΥΡΩ στους 2.500 οι νεκροί στο Νεπάλ, μετά τον σεισμό του περασμένου Σαββάτου! Σοκ και δέος στην παγκόσμια κοινή γνώμη απ’ τα καμώματα του Εγκέλαδου στις ρίζες των Ιμαλαΐων. Γελοίες οι φαινομενικά πανίσχυρες δυνάμεις της παγκόσμιας πολιτικής μπροστά στις καταχθόνιες δυνάμεις της Φύσης!
«ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ της ζωής του/ ο Βραχμάνος είπε: Δεν έχω καταλάβει ακόμα,/ εμείς παίζουμε με τους θεούς/ ή οι θεοί με μας;». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΓΙΑ ΑΛΛΗ μια χρονιά ο Α.Ο. Πλατανιάς θα βρίσκεται στα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου. Χαράς ευαγγέλια για όλους μας, για όλους τους Χανιώτες φιλάθλους. Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο! Συγχαρητήρια σ’ εκείνους που… τραβάνε το κάρο!
«ΔΕΝ ΕΧΩ τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι», είπε περήφανη η γριά πλύστρα Χατζηκώσταινα και τα άφησε πάνω στο τραπέζι που είχε στήσει στην πλατεία του Ναυπλίου η ερανική επιτροπή εκείνη την Κυριακή του 1826. Υστερα απ’ αυτή την απρόσμενη χειρονομία, κάποιος απ’ το πλήθος φώναξε: “Για δείτε η πλύστρα η “Ψωροκώσταινα” πρώτη πρόσφερε τον οβολό της!”. Κι αμέσως το φιλότιμο πήρε κι έδωσε. Βροχή πέφταν πάνω στο τραπέζι λίρες, γρόσια, ασημικά. Αυτή ήταν η συνέχεια της φτωχής προσφοράς της πλύστρας Χατζηκώσταινας, που από εκείνη τη στιγμή απαθανατίστηκε με το παρατσούκλι “Ψωροκώσταινα”. Και το παρανόμι αυτό κόλλησε έπειτα στην Ελλάδα». (Από το βιβλίο “Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις” του Τάκη Νατσούλη).
«Τραγούδι των ηρώων! Εμπρός, τραγούδι των ηρώων!/ Απάνου από τ’ απόσταχτα, άναψε, ω φλόγα, λάμψε./ Κανένα χέρι δε θα ιδείς απάνω σου ν’ απλώσει,/ να θρέψει σε, να ζεσταθεί, να πάρει απ’ τον θυμό σου,/ να σπείρει σε στην εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι,/ να σε φωλιάσει στην καρδιά, στο κάστρο, στ’ αργαστήρι./ Φλόγα, εσύ τότε αβοήθητη κι έρμη εσύ φλόγα,/ κρύψου/ και κάμε τη μνημούρι σου τη στάχτη και μη σβήσεις!».
Από τη “Φλογέρα του βασιλιά” του Κωστή Παλαμά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
