Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΚΑΘΕ που ανοίγει ένα ρολό χαρτιού, μαγεύει ως και τις βροντές,/ κάθε που λικνίζεται ένα πινέλο, μέχρι και ο δράκος στέκει αμήχανος», λέει, μεταξύ των άλλων, σ’ ένα ποίημά του ο διάσημος Κινέζος ποιητής Γουέι Τζουάνγκ (836 – 910 περίπου) απευθυνόμενος στο φάντασμα της ποιήτριας χαρτοποιού και εταίρας στην Κίνα του 800 μ.Χ. Σούε Τάο. Υμνος στο χαρτί, στο τυπωμένο χαρτί, στην τυπογραφία, οι στίχοι του. Ας αρχίσω μ’ αυτούς…
ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ του χαρτιού, του τυπωμένου χαρτιού, η πολυσύνθετη και πολυεπίπεδη εκδήλωση που έγινε προχθές, Κυριακή 17 Μαΐου, για τα 10 χρόνια λειτουργίας του μοναδικού στο είδος του στην Ελλάδα Μουσείου Τυπογραφίας της εφημερίδας μας. Τι να πρωτογράψω γι’ αυτήν! Είναι τόσα, μα τόσα, πολλά εκείνα που θέλουν να βγουν εδώ και τώρα στο… όβγορο, μην μπορώντας να περιμένουν τις “εύφημες μνείες” της προσεχούς Δευτέρας!
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ η παρουσία του κόσμου στα γενέθλια για τα δέκα χρόνια του Μουσείου Τυπογραφίας. Τι κι αν δεν είχαν σταλεί προσκλήσεις! Τι κι αν υπήρχαν κι άλλες εκδηλώσεις στην πόλη την ίδια ώρα! Τι κι αν άρχιζε σε λίγο ο τελικός της Ευρωλίγκα του μπάσκετ, στον οποίο ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τη Ρεάλ! Κοσμοσυρροή! Σε μια μαγική βραδιά, σ’ έναν μαγικό χώρο, σ’ ένα μαγικό ταξίδι… Ηταν να μη λάμπουν από χαρά τα πρόσωπα του Γιάννη και της Λίλης Γαρεδάκη, έργο ζωής, των οποίων είναι το Μουσείο!
«ΔΟΞΑ τω Θεώ υπάρχουν ακόμα σ’ αυτόν τον τόπο άνθρωποι που επιμένουν να προτιμούν τον ρόλο του δημιουργού, σε αντίθεση με τους πολλούς που προτιμούν τον ρόλο του προπέτη», έγραψα πριν από τρία χρόνια στη στήλη, με αφορμή τα εγκαίνια της πτέρυγας του Μουσείου Τυπογραφίας, που στέγασε το πολύτιμο υλικό το οποίο πρόσφερε ο Πατρινός τυπογράφος και μανιώδης συλλέκτης Αντώνης Παπαντωνόπουλος. Το ξαναγράφω και σήμερα. Και με αφορμή τα εγκαίνια της νέας αίθουσας του Μουσείου, που δημιουργήθηκε για να στεγάσει το πλούσιο υλικό που πρόσφερε ο ωραίος Χανιώτης, επίσης μανιώδης συλλέκτης Κώστας Τζωρτζάκης και η οποία πήρε βέβαια το όνομά του! Τι καλύτερο δώρο γι’ αυτόν απ’ τον Γιάννη Γαρεδάκη!
ΠΕΡΙ θησαυρού ο λόγος! Πραγματικός θησαυρός για όλους μας τα που προσέφερε ο Κώστας Τζωρτζάκης στο Μουσείο Τυπογραφίας. Οι σπάνιες εκδόσεις από τη Βενετία του 16ου και 17ου αιώνα για τις οποίες μίλησε εμπεριστατωμένα ο Γιάννης Καραχρήστος, αλλά και το άλλο υλικό, οι λιθογραφίες, χαλκογραφίες κ.λπ. Θησαυρός, ωστόσο, γι’ αυτόν η φιλία του με τον Γιάννη Γαρεδάκη. Κατά δήλωσή του, όταν πήρε τον λόγο…
ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ συγκινημένος και συγκινητικός ταυτόχρονα ο Αντώνης Παπαντωνόπουλος όταν βγήκε στο βήμα για να παρουσιάσει την “Ιστορία της Γραφής και των Γραφικών Τεχνών”. Χρόνια έψαχνε να βρει μιαν αγκαλιά, όπως κάθε ερωτευμένος με τη δουλειά του. Τη βρήκε, λέει, στο Μουσείο Τυπογραφίας του Γιάννη και της Ελένης Γαρεδάκη…
ΛΕΥΚΕΣ μορφές – Μαύρο φόντο: Χαρτί, κινέζικα έκτυπα και η γέννηση της ιδέας της Τυπογραφίας. Πόσα δεν έμαθα (μάθαμε) ακούγοντας τον Μαρίνο Βλέσσα να μιλά για τη συναρπαστική μορφή του χαρτιού ανά τους αιώνες και για την Κινέζα Σούε Τάο, την οποία ούτε σαν όνομα δεν είχα ακουστά! Δάσκαλος είναι όποιος για να πει ένα, πρέπει να ξέρει χίλια!
«Εχω χίλια ποιήματα/ λαμπερά σαν τους αστερισμούς που αιωρούνται πάνω απ’ τα βουνά/ Κάθε που ανοίγει ένα ρολό χαρτιού, μαγεύει ως και τις βροντές,/ κάθε που λικνίζεται ένα πινέλο, μέχρι και ο δράκος στέκει αμήχανος./ Πολλά απ’ τα ποιήματα τούτα διαδόθηκαν στόμα με στόμα,/ τα μανίκια μου είναι γεμάτα από χαρτιά, αλλά όχι αυτά με τα άνθη του πεύκου./ Δεν υπάρχει στον κόσμο, τρόπος να βρεις τέτοια ομιχλώδη σύννεφα/ πρέπει να τα αποκτήσεις από τα χέρια Αθανάτων./ Το ξέρω ότι είναι ακριβά σαν τον αχάτη που αξίζει όσο πολιτείες πολλές./ Για ένα μόνο φύλλο, θα πλήρωνα δέκα χιλιάδες χρυσά νομίσματα./ Η Σούε Τάο ήρθε στα όνειρά μου χθες τη νύχτα./ Κι η συμβουλή της ήταν “Από εσένα τον ίδιο να το ζητήσεις”».
Από το ποίημα του Γουέι Τζουάνγκ “Ικετεύοντας για ένα χρωματιστό χαρτί: Ενα τραγούδι”
(μεταφρ. Δέσποινα Κανελοπούλου).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
