Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΜΑ η Κάντανος εχτίστηκε καλύτερα από πρώτα». Να γυρίζω απ’ την Κάντανο (χθες αργά τ’ απόγευμα), όπου στο πλαίσιο των φετινών λαμπρών εκδηλώσεων, στις οποίες βρέθηκε και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος, είχα τη χαρά και την ευθύνη να παρουσιάσω, μετά τα Χανιά και το Μάλεμε, μαζί με τον ιστορικό ερευνητή Δημήτρη Νικολακάκη και τον υπεύθυνο των εκδόσεων “Ερεισμα”, ποιητή και συγγραφέα Χρήστο Μαχαιρίδη, το μοναδικό στο είδος του βιβλίο – λεύκωμα του Νίκου Βαβουλέ “Εις μνημόσυνον αιώνιο – θύματα Μάχης Κρήτης και Κατοχής από και στο Νομό Χανίων”, με τον τελευταίο στίχο απ’ το γνωστό τραγούδι που μιλεί για το ολοκαύτωμά της απ’ τους Ναζί, πριν από 74 χρόνια, να ’χει κάνει κατοχή στον νου μου. Κόντρα στην ύβρη των επιγραφών που άφησαν οι “ελληνολάτρες” τύπου Αδόλφου Χίτλερ… Ακριβή συντροφιά!
ΜΕΣΩ… Ηρακλείου, όπου συμμετείχα στην παρουσίαση του βιβλίου “Χιλιάκριβε σεβντά μου”, του και καλού μου φίλου, κορυφαίου διαλεκτόφωνου ποιητή της σύγχρονης Κρήτης Κωστή Λαγουδιανάκη, που έγινε προχθές στην αίθουσα “Ανδρόγεω”, στην ιστορική πρωτεύουσα του Σελίνου, όπου η μνήμη επιμένει να καίει άκαυτη βάτος. Κι αν έχω να γράψω και για τις δύο, αυτές ξεχωριστές εκδηλώσεις! Επιφυλάττομαι για άλλη στήλη…
«ΜΙΑ μαργαρίτα ρώτησα για να μου μαρτυρήσει/ ο Τσίπρας με την τρόικα πότε θα βρούνε λύση». Από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη η σημερινή μαντινάδα. Να ρωτήσω εγώ τη δική μου μαργαρίτα, αν βρούνε λύση, αφού υπάρχει και το ενδεχόμενο να μη βρούνε, Νεκταρία;
ΑΛΛΟ να λέμε δεν θα ιδιωτικοποιηθεί το αεροδρόμιο Χανίων κι άλλο να λέμε να μην ιδιωτικοποιηθεί. Οπως επίσης άλλο να λέμε ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα προσχωρήσει στον ρεαλισμό και άλλο να λέμε ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης να προσχωρήσει στον ρεαλισμό. Αλλο το “θα” κι άλλο το “να”. Τεράστια η διαφορά των… ψιλών μορίων.
«Σ’ ΑΥΤΟΝ τον τόπο με τ’ αγκάθια των “γιατί”;/ που δεν ανθίσανε ποτέ τους τα “διότι”,/ περπάτησε και υπόφερε/ ο στοχασμός μου ο γυμνοπόδης». Από το “ψηφιδωτό” (Τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΕΠΙΚΑΙΡΟ όσο ποτέ το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων. Δυναμικά επί τάπητος αυτές τις μέρες. Τι κρίμα που ενώ μας χρωστάνε, μας παίρνουν και το βόδι!
ΙΑΚΩΒΟ Κασελάκη, πρόεδρο, Πολιτιστικού Συλλόγου “Καντανία”, Κάντανος: Πολλές ευχαριστίες για τ’ ακριβά σας δώρα. Για το υπέροχο λεύκωμα “Οι βυζαντινές εκκλησίες της Καντάνου” (έκδοση του Συλλόγου σας) και τα υπόλοιπα. Και βέβαια θερμά συγχαρητήρια για τη διοργάνωση των φετινών λαμπρών εκδηλώσεων για την 74η επέτειο του Ολοκαυτώματος και την προβολή τους. Πάντα άξιοι!
«ΗΤΑΝ νύχτα, θυμάμαι, όταν τα γερμανικά στρατεύματα προχωρούσαν από το Μάλεμε προς Παλαιόχωρα. Ο πατέρας μου, μαζί με άλλους συγχωριανούς του και άνδρες από άλλα χωριά, έφθασαν, εφοδιασμένοι με όποιο οπλισμό διέθεταν, στα Φλώρια. Στη θέση Άναβος προέβαλαν σθεναρή αντίσταση κατά των εισβολέων Γερμανών. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός του γερμανικού στρατού, γεγονός που υπήρξε η πρωταρχική αφορμή για τη μετέπειτα καταστροφή της Καντάνου και τις μαζικές εκτελέσεις Ελλήνων πατριωτών, όπως εκείνη στο κοιμητήριο Παλαιόχωρας». Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη: “Η Μνήμη και η Στάχτη, IV”, Απόσπασμα από την αφήγηση του ιερέως Ιωάννη Μαυρίγιαννη του Εμμανουήλ (γεν. 1928).
«Απού την Κάντανο έρχομαι κι απού τ’ Αποπηγάδι/ Δε με ρωτάτε είντα άκουσα, δε με ρωτάντε είντα δα;/ Είδα τα σπίτια τρόχαλο, τσ’ αυλές χορταριασμένες/ κι άκουσα στα χαλάσματα κι έκραζαν νυχτοπούλια!/ Κι εκειά στο έμπα του χωριού νιους Γερμανού το μνήμα/ και δίπλα μαρμαρόπλακα, που γραφ’ αυτά τα λόγια:/ “Επάτανε η Κάντανο κι εκαστρέψαμέ ντη/ και μπλιο δε θα ξαναχτιστεί κι έρημη θ’ απομείνει,/ γιατί ’καμε βαριές ζημιές στω Γερμανώ τ’ ασκέρι./ Μα η Κάντανος εχτίστηκε καλύτερη απού πρώτα».
Παντελής Π. Βαβουλές “Ο Κρητικός Τραγουδιστής”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
