Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΣΑΣ λέγω όμως ότι εδώ υπάρχει σαφές σχέδιο για τη μηδενοποίηση των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν θα μπορούν να παίξουν δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο, αλλά θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις που μας δίνει το Διευθυντήριο». Αυτά, μεταξύ άλλων, είπε πριν από 20 χρόνια, στις 27.6.1995 συγκεκριμένα, ο Ανδρεάς Γ. Παπανδρέου, όντας πρωθυπουργός της χώρας, αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής στις Κάννες. Ουδέν σχόλιον;
ΘΕΡΟΣ, τρύγος, πόλεμος! Λέει αυτό που λέει η παλιά παροιμία, υπονοεί, ωστόσο, και άλλα πολλά. «Ολα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν» τελικά, για να θυμηθώ το γνωστό τραγούδι. Τέλος πάντων, τέλος πάντων, είναι μεθαύριο και των Αγίων Πάντων! Βοήθειά μας…
ΕΠΙΜΕΝΕΙ να πιστεύει ότι στο τέλος θα υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους μας ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Το θέρος έφτασε, μου είπε χθες, μεταξύ των άλλων, προς το τέλος της τηλεφωνικής κουβέντας που κάναμε. Για να προσθέσει με νόημα. Μένει, βέβαια, το αλώνισμα και το λίχνισμα…
ΝΑ ΚΑΤΕΧΑΜΕ είντα αλωνεύουμε και να μας έκανε καιρό να λιχνούμε! Πολλά ζητώ, το ξέρω. Ν’ αλωνεύουμε τουλάχιστον σε δικό μας αλώνι και να λιχνίζουμε με δικό μας θρινάκι, καημός δεν ήτανε!
ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Θερίζω, αλωνεύω, λιχνίζω, θρινάκι… Ενός λεπτού σιγή για τις χαμένες λέξεις της κρητικής διαλέκτου και όχι μόνο. Για τις λέξεις που έχουν πάρει μαζί τους τις εικόνες μιας άλλης εποχής. Για τις λέξεις που ψάχνουν να βρουν χώρο αναπνοής στις διασωθείσες παροιμιώδεις εκφράσεις. Κλείνω την παρένθεση.
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ στη μεταρρύθμιση και… ω της απορρύθμισης! Με αφορμή τη χθεσινή εκδήλωση για την Παιδεία που έγινε στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων και στην οποία μίλησε η και η πρώην υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου η φράση. Κάποτε πρέπει να συνεννοηθούμε σ’ αυτόν τον τόπο και να συμφωνήσουμε ότι η Παιδεία είναι το κατ’ εξοχήν εθνικό θέμα και ως τέτοιο πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται. Πριν είναι πολύ αργά. Δράξασθε παιδείας!
ΤΑ ΘΑΡΡΗ μας στον τουρισμό! Πάλι καλά που η βαριά βιομηχανία της χώρας μας, παρά τα κάθε λογής στριμώγματα των… συγκυριών εξακολουθεί να λειτουργεί. Θετικά μηνύματα απ’ το πρώτο τρίμηνο του 2015, διαβάζω. Σκόρδο!
ΔΥΟ μαντινάδες σήμερα… αγκιναρομαντινάδες και οι δύο. «Οι αγκινάρες με κουκιά καλομαγειρευμένα/ είναι φαΐ του μερακλή, αρέσουνε κι εμένα», μας λέει ο Ηλίας ο Σταματάκης. «Τις αγκινάρες πρόσεχε γιατί κακά τσιτώνουν/ και του γραφιά τα δάχτυλα δεν πρέπει να ματώνουν» μας (μου) λέει ο φίλος ιερωμένος.
«ΚΑΠΟΤΕ οι Μεσσήνιοι ρώτησαν το μαντείο των Δελφών για τη σωτηρία τους και η Πυθία τους έδωσε τον εξής χρησμό: “Οσο καιρό ο τράγος πίνει το νερό της πολύστροφης Νέδας (μικρό ποτάμι της περιοχής) δεν μπορώ να γλυτώσω τη Μεσσήνη. Η καταστροφή είναι κοντά της”. Φοβισμένοι αυτοί δεν άφηναν τους τράγους των να πίνουν νερό από το ποτάμι. Την περίοδο εκείνη φύτρωσε δίπλα στο ποτάμι μια αγριοσυκιά που ο κορμός της έγερνε και τα φύλλα της βρέχονταν στο νερό. Στη Μεσσηνία την αγριοσυκιά την έλεγαν και τράγο. Ο μάντης Θέοκλος κατάλαβε τότε το νόημα του χρησμού, όπως και το ότι η καταστροφή βρισκόταν κοντά. Το είπε μόνο στον Αριστομένη για να μην τρομοκρατήσει τον λαό». (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”).
«Τα Κοινοβούλια χωράφια σάπια/ Γεμάτα κρυπτόγαμες ενοχές/ Και φανερόγαμες επωάσεις/ Στους συρμούς αποκρουστήρες/ Στους θεσμούς επικρουστήρες/ Κι απολιόρκητοι οι Κένταυροι/ Των νομοσχεδίων που αποκτηνώνονται/ Από πολυοξείδωση Και πάντα/ Ώρες κρίσιμες στιγμές ιστορικές/ Και πάντα εμπόλεμοι και πάντα απόλεμοι Κι οι απολεπιστές των κρυπτογραφημάτων/ Διπλούς και τρίδιπλους μισθούς/ Κι ο λαός σε τόπους κρυογονίας, οδηγημένος/ Σε μικρόχαρη ευημερία τυλιγμένος/ Σε μέρες συνέχεια μεθυσμένες/ Πηδά εκδίκηση για να πάρει».
Το ποίημα “Έρχεται ώρα” του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
