Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Ο ΗΛΙΟΣ βγήκε και προχθές Κυριακή, την επαύριον της απόφασης για το γνωστό δημοψήφισμα και χθες, πρώτη μέρα με κλειστές τις τράπεζες και σήμερα απ’ την ανατολή στην πατρίδα μας. Το μόνο σίγουρο ότι και αύριο και μεθαύριο και καθημερινά στον αιώνα του αιώνος απ’ την ανατολή θα βγαίνει. Οπως έβγαινε πάντα άλλωστε. Δεν χαμπαριάζει με τα όποια συμβαίνοντα σ’ οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου αυτός! Ηλιε, ήλιε, αρχηγέ!
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! Αυτό συστήνει ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος σαν το μόνο γιατρικό για να αντιμετωπιστεί εκ των ενόντων, όσο μπορεί να αντιμετωπιστεί, η ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση που μπήκαμε ως λαός, ως κράτος και ως έθνος, τώρα και λίγες μέρες. Ψυχραιμία σε συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους, αλλά και στους πολίτες. Κακός σύμβουλος ο πανικός, που πρέπει να τον αποφεύγουμε όπως ο διάβολος το λιβάνι. Ενα αυτό, συν το άλλο που είναι και σπουδαιότερο. Μακριά ο διχαστικός λόγος που κι αν βρίσκει πρόσφορο έδαφος να βλαστήσει!
ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ άρχισα, έτσι όπως άρχισα σήμερα να γράψω τη στήλη και έτσι προτίθεμαι να συνεχίσω. Ηταν και η μακρυγιάννεια μαντινάδα που μου έστειλε, μέσω κινητού, ο φίλος ιερωμένος που μ’ επηρέασε. «Είν’ όμορφη η πατρίδα μας η πιο γλυκιά του κόσμου/ γι’ αυτό Θεέ μου φύλα την και πάρε μου το φως μου», μας λέει.
ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ και χείρα κίνει! Σωστό! Να τη φυλάει ο Θεός την πατρίδα μας, πρώτα όμως να τη φυλάμε γιατί τη φιλάμε (αγαπάμε) εμείς. Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Περί πάτρης και όχι περί.. πάρτης μας λέει ο θείος Ομηρος.
ΚΑΛΗ φώτιση! «Ο ήλιος πάντα φωτίζει, η φώτιση, όμως πότε θα έλθει;». Από τον συνεργάτη της εφημερίδας μας καλό μου φίλο Παναγιώτη Αλεβαντή το μήνυμα – ερώτημα, στον υπολογιστή μου, ενώ γράφω τη στήλη. Ελα ντε, πότε θα έλθει; Ποτέ;
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να το πιστέψω ότι έστω και την ύστατη ώρα δεν θα βρεθεί μια έντιμη λύση στο ελληνικό πρόβλημα που είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό. Οτι η ευρωπαϊκή δημοκρατική συνείδηση δεν θα υπερισχύσει της Ευρώπης των Αγορών. Οτι οι πολιτικοί μας ηγέτες απ’ το ένα άκρο ως το άλλο, ενώ καίγεται το κοινό μας σπίτι δεν θα πάψουν να άδουν, όπως τα σαλιγκάρια στον μύθο του Αισώπου. Ωστόσο, ας αγρυπνούμε!
ΣΤ’ ΑΠΟΣΤΟΛΗ το κουτούκι πήγα κι άκουσα μπουζούκι. Με αφορμή τη σημερινή, γιορτή των Αγίων Αποστόλων η θύμηση του γνωστού τραγουδιού. Χρόνια πολλά Απόστολε – Αποστόλη και Αποστολία. Χρόνια πολλά και σε σας Παύλο, Παυλίνα, Πέτρο και Πετρίνα που γιορτάζατε χθες, όπως και σε σας που γιορτάζετε αύριο, εορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού. Οι γιορτές – γιορτές και οι ευχές “στα πεταχτά” για τους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες ευχές!
Ο ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ για να αντιμετωπίσει τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του κράτους, αναγκάστηκε να αυξήσει υπέρμετρα τη φορολογία. Οπως είναι φυσικό, κάθε φορολογούμενος προσπαθούσε να κρύψει τα εισοδήματά του, γι’ αυτό και ο Διοκλητιανός οργάνωσε ειδικό ελεγκτικό μηχανισμό, που εξέταζε την περιουσία και τα έσοδα κάθε πολίτη. Για να αποκαλυφθούν τα εισοδήματα, οι ελεγκτές είχαν δικαίωμα να βασανίζουν τις συζύγους, τα παιδιά και τους υπηρέτες των φορολογουμένων, ώστε να αποκαλύψουν πού βρίσκεται κρυμμένος ο πλούτος της οικογένειας. Η καταπίεση των φοροεισπρακτόρων ήταν τόσο μεγάλη, ώστε πολλοί εγκατέλειψαν τη γη τους και έφευγαν εκτός συνόρων της αυτοκρατορίας. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
«Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των/ ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες./ Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·/ δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,/ αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·/ γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν/ είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,/ πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·/ πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,/ πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους./ Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει/ όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)/ πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,/ κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε».
Tο ποίημα “Θερμοπύλες” του Κ.Π. Καβάφη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
