Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ΟΣΟ περνά ο καιρός απ’ την εκδημία του στο άλλο ημισφαίριο της ζωής τόσο περισσότερο αναθιβάλουμε τα έργα και τα λόγια του, τόσο περισσότερο ομολογούμε την αγιότητα της ζωής του, τόσο περισσότερο αισθανόμαστε την ανάγκη της ευλογίας του. Για τον μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου κυρό Ειρηναίο, με αφορμή “το ενιαύσιον Αρχιερατικόν Μνημόσυνον υπέρ αναπαύσεως της ψυχής αυτού εν τω Ιερώ Μητροπολιτικώ Ναώ Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εις την Κίσαμον”, αύριο, Κυριακή 27 Απριλίου, ο λόγος. Για τον εν ζωή Αγιο Ειρηναίο τον Χριστιανό…
“ΘΕΛΩ να μιλήσω απλά να μου δοθεί ετούτη η χάρη”, είχε γράψει εξομολογητικά σ’ ένα ποίημα του ο Γιώργος Σεφέρης. Ο Ειρηναίος Γαλανάκης, ο Παππούς, όπως του άρεσε τελευταία να τον προσφωνούμε, είχε απ’ τον Θεό δοσμένη τούτη τη χάρη. Μιλούσε απλά, ταυτόχρονα, ωστόσο, μιλούσε σοφά. Σταλακτίτες απλότητας και σταλαγμίτες σοφίας τα λόγια του. Πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα, ωστόσο, ο Ειρηναίος Γαλανάκης, ήταν άνθρωπος της πράξης. Ορθοδοξία ήταν γι’ αυτόν ορθοπραξία!
ΠΟΛΛΑ λέεις, παιδί μου, έβγαλες πάλι τη σούρα μου, πες και πράμα άλλο! Σαν να ακούω τα λόγια του και σταματώ, προσώρας, για να επανέλθω, ωστόσο, στο τέλος. Και βέβαια για να κλείσω τη στήλη μ’ ένα απόσπασμα από μια ωδή του. Και ποιητής σπουδαίος ο Παππούς!
ΠΑΓΚΑΛΟΣ είναι, το ακαταλόγιστο έχει, ό,τι θέλει λέει. Είναι κι αυτό μια άποψη. Μόνο που στα ανόητα και παντελώς ανιστόρητα λεγόμενά του περί Κρήτης, Κρητικών τελευταία ξεπέρασε κατά πολύ τον επικίνδυνο εαυτό του. Ποια αμετροέπεια! Σκληρός κριτής η ιστορία του καθενός μας, κύριε Πάγκαλε!
ΤΡΕΧΟΥΝ και δεν φτάνουν οι διάφοροι υποψήφιοι. Οσο να ’ναι ακόμα κι εκείνοι που το ξέρουν ότι δεν έχουν καμιά πιθανότητα εκλογής, θέλουν την ψήφο μας και μας έχουν γίνει… τσιμπούρι. Ψήφος να ’ναι κι ό,τι να ’ναι…
“ΕΣΥ που είδες τον Χριστό με τον σταυρό στον ώμο/ μην πάρεις τ’ Απιστου Θωμά της άρνησης τον δρόμο”. Από τον φίλο “λεξιπλόκο” μοναχό η σημερινή μαντινάδα. Κυριακή του Θωμά, του Απιστου Θωμά, αύριο…
ΔΕΣΠΟΙΝΑ Τζιάκη, νηπιαγωγό – συγγραφέα, Χανιά: Διάβασα με ξεχωριστό ενδιαφέρον μεταξύ άλλων και την “Ανθομαλλούσα” σου, το υπέροχο, αυτό λαϊκό παραμύθι της Σούγιας Σελίνου, έτσι όπως η χαρισματική πένα σου το απέδωσε, που εικονογραφημένο με αγάπη απ’ την Αλεξία Λουγιάκη συμπεριελήφθη στον ιδιαίτερα επιμελημένο 2ο τόμο των εκδόσεων “Οσελότος”. Σ’ ευχαριστώ που μου χάρισες τον εν λόγω τόμο και μου έδωσες εκτός των άλλων την ευκαιρία να επαναδιαπιστώσω το πλούσιο ταλέντο σου στο γράψιμο και τη μεγάλη σου αγάπη στον γενέθλιο τόπο.
ΚΑΠΟΤΕ γύρισε (σ.σ. ο μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης) από τη Ρωσία και την ώρα του φαγητού πήγε κοντά στα παιδιά κρατώντας ένα βαζάκι. “Ξέρετε τι είναι αυτό;”. “Οχι!”, είπαν τα παιδιά. “Είναι χαβιάρι. Μου το έκαναν δώρο και σας το έφερα να δοκιμάσετε όλοι σας. Δεν τρώνε μόνο οι πλούσιοι χαβιάρι, μα και τα παιδιά του οικοτροφείου μας”. Αλλη μια φορά, χειμώνας καιρός, μπαίνει στο αναγνωστήριο των κοριτσιών κρατώντας στον ώμο του ένα μεγάλο ορθογώνιο αυλακωτό αντικείμενο. “Τι ’ναι πάλι τούτο;”, αναρωτήθηκαν τα παιδιά. Το κατεβάζει στο πάτωμα, βάζει το καλώδιο στην πρίζα και αυτό σε λίγο άρχισε να ζεσταίνει. “Παιδιά αυτό το λένε καλοριφέρ. Μου το χάρισαν για το γραφείο μου, μα πιο χρήσιμο είναι για το αναγνωστήριό σας”. Βιργινία Μανουσογιαννάκη – Κατάκη “Ενα πολυφωνικό πορτραίτο για τον Ειρηναίο”, εκδ. Μαρίας Ανουσάκη – Παλλιού.
“Ψέματα είναι πως μόνο ο πόνος σε ανακαλύπτει./ Οταν η καρδιά μας Σε ζητά θα σε βρει παντού/ Οπου κι αν είσαι κρυμμένος./ Δεν έχει σημασία ο πόνος ή η χαρά/ Χρειάζεται μόνο μια καρδιά να Σε ζητά και να Σε νοσταλγεί./ Δικός Σου είναι ο Πόνος, δική Σου είναι κι η χαρά./ Κι η Τρικυμία Σε φωνάζει κι η γαλήνη Σε τραγουδά./ Και κείνοι που καρτερούνε να μολογήσουνε μόνο/ όταν η σούβλα του Πόνου περονιάζει την καρδιά των/ θαρρώ πως είναι πολύ αναίσθητοι και πολύ Ειδωλολάτρες./ Μα πόσο μ’ αρέσουν εκείνες οι ωραίες ψυχές/ που Σ’ ανακαλύπτουν μ’ ευγνωμοσύνη και μέσα στη χαρά”.
Απ’ το ποίημα “Και στη χαρά σε βρίσκω, Κύριε” του μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
