Τα γεγονότα απ’ όλο τον κόσμο “χτυπούνε στο μάτι” και βγάζουν αβασάνιστα σχόλια και χρονογραφήματα. Ειδικοί, καθηγητές πολιτικών επιστημών, διεθνολόγοι γεωστρατηγικοί αναλυτές κ.ά. κάνουν κριτική, άλλοι υποστηρίζουν την πολιτική των κυβερνήσεών τους, ό,τι δεν έχει ψεγάδια και άλλοι την αμφισβητούν χωρίς να ελέγχουν, να “φιλτράρουν” τις κατηγορίες, που απευθύνουν με απέραντη ελαφρότητα. Ο καθένας “κοιτάει για πάρτη του”, αδιαφορώντας για τους άλλους.
Η Γερμανίδα καγκελάριος με τον πρόεδρο της Ε.Ε. Γιούνκερ σκέπτονται, πώς θα πλήξουν την Τερέζα Μέι με τη Συμφωνία “Brexit”, που να συμφέρει μόνο τους Ευρωπαίους. Εν τω μεταξύ ανησυχούν με τη σύγκρουση Ιταλίας – Ε.Ε., όσον αφορά τον Π/Υ της. Παράλληλα η προσπάθεια της Μέρκελ να συννενοηθεί με τον Μακρόν για τη συνοχή των στις μεταρρυθμίσεις της Ε.Ε., δεν έφερε τα προσδοκόμενα αποτελέσματα. Θέλουν να στρέψουν τους αγοραστές εξοπλιστικών υλικών στα ευρωπαϊκά εργοστάσια, να μπουν “σφήνα” στην αμερικανική χειραφέτηση, που εκνευρίζει τον Τραμπ και τον κάνει, να εκδηλώνεται εναντίον τους απροσχημάτιστα.
Η Καλιφόρνια καίγεται συνεχώς, καρβουνιάζονται και ξεσπιτώνονται άνθρωποι, περιουσίες καταστρέφονται, χιλιάδες οι αγνοούμεοι και οι δηλώσεις του ενοίκου του Λ. Οίκου για την τραγωδία είναι ότι «απαιτείται σωστή διαχείρηση των δασών…»!! Η συνάντηση στις ΗΠΑ Τσαβούσογλου – Πομπέο έληξε άδοξα. Δεν εθίγησαν Νατοϊκά ζητήματα, η αγορά των “S400 απ’ τη Ρωσία και των Α.Φ F35, ούτε ετέθη ξανά το αίτημα έκδοσης του Γκιουλέν. Ζητήθηκε, να εξαιρεθεί η Τουρκία απ’ τις κυρώσεις για την προμήθεια πετρελαίου, και να μην κατηγορούν οι Αμερικανοί τον τουρκικό Τύπο, που θεωρεί λανθασμένες τις ενέργειες των ΗΠΑ και τη στάση τους στον πόλεμο της Συρίας. Συγκεκριμένα η “Sabah” γράφει, ότι «κάποιος πρέπει να πει στις ΗΠΑ ότι ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε»! Δηλαδή ετοιμάζουν τον θερμό πόλεμο;
Η λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι γέμισε από πλήθος διαμαρτυρομένων με “κίτρινα γιλέκα και μαύρη οργή” εναντίον του “προέδρου των πλουσίων” Μακρόν, για τα σκληρά μέτρα λιτότητας, που επιβάλει. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το φάσμα του λαϊκισμού έχει πάρει την πάνω βόλτα, με αποτέλεσμα η μία μετά την άλλη να διοικούνται από ακροδεξιούς ηγέτες. Εξι μήνες πριν τις ευρωεκλογές αυτά τα κόμματα έχουν πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις τους, απόρροια της προσφυγικής πολιτικής της Μέρκελ, που πήρε διαστάσεις ακόμα και στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Πολιτικοί επιστήμονες χαρακτηρίζουν τον λαϊκισμό ως ιδεολογία, που δεν είναι απαραίτητο να τοποθετείται σε ακροδεξιές μάζες, αλλά κλιμακώνεται και στην αριστερά, η οποία με προγράμματα, τα οποία σκοπεύουν, να εξάπτουν τα συναισθήματα του λαού, προσπορίζονται πολιτικά οφέλη. Μερικές φορές συγκυβερνούν με ακροδεξιούς, εφαρμόζοντας αντιλαϊκούς νόμους.
Ο κόσμος παρακολουθεί μυστικές αποφάσεις των μεγάλων, που γνωστοποιούνται πριν την οριστικοποίησή τους. Αν δεν αμφισβητηθούν, θα έχουν πετύχει του σκοπούς τους οι επικυρίαρχοι. Αν όχι, επιτίθενται στις αντιδράσεις τους με ιταμό τρόπο. Διανύουμε την εποχή, που ο κόσμος αγνοεί ότι κι αν ακόμα εκφέρει γνώμη στο ζήτημα, που τον αφορά, δεν θα εισακουσθεί. Εδώ σ’ εμάς τα σκάνδαλα θέριεψαν. Ξαναβγαίνουν από τ’ αρχεία και δείχνουν, πόσο η διαφθορά είχε εισχωρήσει στον κρατικό μηχανισμό.
