Εχω έναν μεγάλο ανθόκηπο και θέλω να αποξηράνω τα λουλούδια μου απλά και εύκολα
Βάλτα λουλούδια ανάποδα,
δεμένα κρεμασμένα,
κρατά καιρό η ομορφιά,
στα αποξηραμένα.
Σήμερα περιγράφουμε την πιο απλή μέθοδο αποξήρανσης λουλουδιών, τη μέθοδο αποξήρανσης στον αέρα. Επιλέξτε άνθη στο στάδιο του μπουμπουκιού ή μόλις αρχίζουν να ανοίγουν τα πρώτα πέταλα και ποτέ υπερώριμα άνθη καθώς παρουσιάζουν μειωμένη ανθεκτικότητα στον χρόνο. Συλλέξτε τα άνθη από το πρωί μέχρι νωρίς το απόγευμα, με ξηρό καιρό και ηλιοφάνεια. Αποφύγετε τη συλλογή ανθέων μετά από βροχή ή πότισμα καθώς αλλοιώνεται το σχήμα και η ποιότητα τους κατά την αποξήρανση. Τοποθετήστε τα άνθη σε μικρές ομάδες και δέστε τα στελέχη σε απόσταση πέντε εκατοστών ώστε να εξασφαλίζεται η ελεύθερη κίνηση του αέρα και να προχωρά ομαλά η αποξήρανση του φυτικού υλικού. Κρεμάστε τα άνθη ανάποδα σε διάφορα σημεία στο κέντρο του χώρου αποξήρανσης, ώστε να επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση του αέρα. Διατηρήστε τη θερμοκρασία στον χώρο αποξήρανσης στους 20 – 25 °C. Χρησιμοποιήστε ανεμιστήρες για τον χώρο αποξήρανσης για να εξασφαλίσετε καλή κυκλοφορία του αέρα και απαλλαγείτε από την υγρασία. Επισημαίνουμε ότι ο χρόνος που απαιτείται για την πλήρη ξήρανση εξαρτάται από το είδος του φυτικού υλικού καθώς και από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν πριν από την κοπή καθώς άνθη που συλλέγονται με υγρό καιρό απαιτούν μεγαλύτερο χρόνο για την αποξήρανσή τους. Το φυτικό υλικό έχει αποξηρανθεί τελείως, όταν το ανθικό στέλεχος σπάζει εύκολα. Με τη μέθοδο της αποξήρανσης στον αέρα μπορούμε να αποξηράνουμε ταυτόγχρονα μεγάλη ποσότητα φυτικού υλικού.
Το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι τα άνθη και τα φύλλα δεν διατηρούν την αρχική μορφή που είχαν στο φυσικό τους περιβάλλον.
Τι πρέπει να προσέξω κατά τη συγκομιδή και αποθήκευση των πατατών που φύτεψα;
Συγκόμισε προσεκτικά, πατάτες σαν θα βγάλεις,
και Θουρηγγίας βάκιλλο, θυμήσου να τους βάλεις.
Ηρθε η ώρα για να συγκομίσουμε τις ανοιξιάτικες πατάτες που φυτέψαμε και να τις αποθηκεύσουμε. Συγκομίστε την πατάτα περίπου 3.5 μήνες μετά από τη φύτευση, σε χρονικό στάδιο 10 – 15 ημερών μετά την ξήρανση του υπέργειου πράσινου μέρους των φυτών. Σε αυτό το σημείο η φλούδα της πατάτας ξεκινά και αποσπάται κάπως πιο δύσκολα από την σάρκα. Συγκομίστε τις πατάτες όταν το έδαφος βρίσκεται στο ρώγο του, δεν είναι δηλαδή πολύ υγρό ούτε πολύ ξηρό. Σε υγρό έδαφος, υπάρχει κίνδυνος σαπίσματος των κονδύλων ενώ σε πολύ ξηρό υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούν οι κόνδυλοι και να παρουσιάσουν σκασίματα. Πραγματοποιήστε προσεκτική διαλογή των υγιών από τους προσβεβλημένους ή τραυματισμένους κονδύλους κατά τη συγκομιδή. Διατηρήστε προσωρινά τις πατάτες σε σωρούς στο χωράφι, 2 – 3 μέρες για να στεγνώσουν, και σκεπάστε τις με πανί ή λινάτσες ή άχυρα για την αποφυγή ηλιεγκαυμάτων. Αποφύγετε να τις σκεπάσετε με τα φυτικά υπολείμματα της καλλιέργειας, καθώς υπάρχει κίνδυνος μεταφοράς μολυσμάτων, και συγκεκριμένα του περονόσπορου. Κατά την αποθήκευση, πραγματοποιήστε ενδελεχή διαλογή των προσβεβλημένων κονδύλων από το έντομο φθοριμαία ή τραυματισμένων κονδύλων πριν την αποθήκευση. Επιλέξτε δροσερές, σκοτεινές, χωρίς υγρασία, καθαρές αποθήκες με θερμοκρασία 6 – 10°C και τοποθετήστε τις πατάτες σε καθαρά πλαστικά ή ξύλινα τελάρα. Σε αυτές τις θερμοκρασίες οι πατάτες καθυστερούν να φυτρώσουν για τουλάχιστον δυο – τρεις μήνες ενώ δεν δραστηριοποιείται η φθοριμαία. Σκονίζετε κάθε 20 – 30 μέρες με βιολογικό σκεύασμα βάκιλου Θουρηγγιάς πάνω από κάθε στρώση με πατάτες, καθώς και σε μια ζώνη τουλάχιστον ένα μέτρο γύρω από τα τελάρα. Ο βάκιλος Θουριγγίας είναι μικροοργανισμοί – βακτήρια που κατατρώγουν τις κάμπιες της φθοριμαίας που προσβάλλουν τις πατάτες κατά την αποθήκευση τους. Τέλος, τοποθετήστε κλαδιά φασκόμηλου γύρω και ανάμεσα από τις πατάτες καθώς βοηθά συμπληρωματικά στην απομάκρυνση της φθοριμαίας
Με πιάνουν τα νεύρα μου, γιατί όλα τα χωράφια μου είναι γεμάτα ξυνίδα. Πώς εξηγείται αυτό;
Ξυνίδα κατακτητική, εισβάλλεις στα περβόλια,
σαν βλέπω να εξαπλώνεσαι, με πιάνουν τα διαόλια.
Σύμφωνα τις αρχές της οικολογίας, τα είδη φυτών που εισέρχονται σε ένα οικοσύστημα από κάποιο άλλο και εγκαθίστανται ονομάζονται ξενικά ή αλλόχθονα. Μερικά από αυτά τα είδη εγκλιματίζονται άμεσα, αναπαράγονται ταχύτατα καθώς είναι περιορισμένοι οι ανταγωνιστές τους στο καινούργιο περιβάλλον. Τα φυτά αυτά χαρακτηρίζονται ως εισβολείς ή χωροκατακτητικά είδη και περιορίζουν την ανάπτυξη των γηγενών τα οποία απειλούνται με εξαφάνιση. Πέρα από τις οικολογικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, η εισβολή από χωροκατακτητικά ξενικά είδη έχει κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις τόσο στη γεωργία όσο και στη δασοπονία. Για παράδειγμα, η οξαλίδα ή ξινοτρίφυλλο ή ξινήθρα ή ξυνίδα (Οxalis pes-caprae) είναι φυτοεισβολέας από την περιοχή του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδας, στη Νότια Αφρική. Η οξαλίδα μοιάζει με το τριφύλλι, αν και ανήκει σε διαφορετική οικογένεια, και φέρει κίτρινα άνθη. Η εισαγωγή του στην Ευρώπη διαπιστώθηκε στη Μάλτα, στις αρχές του 19ου αιώνα και σταδιακά επεκτάθηκε και στην Ελλάδα. Θα την βρούμε να εξαπλώνεται ανάμεσα από ελιές, πορτοκαλιές και αμπέλια στην Πελοπόννησο, την Κρήτη, στη Στερεά Ελλάδα, στα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες ενώ οι καλλιεργητές προσπαθούν να την ξεβγάλουν. Η ανθεκτικότητα του είδους οφείλεται στα βολβίδια του ριζικού του συστήματος, καθώς εύκολα επεκτείνεται με νέους βλαστούς, ενώ πολύ δύσκολα ξεριζώνεται. Ετσι, σε πολλά σημεία ο κίνδυνος περιορισμού της γηγενούς βλάστησης είναι μεγάλος. Μάλιστα, σε περιοχές όπως η Χίος οι τουλίπες που βγαίνουν στους ελαιώνες αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα από τη ξυνίδα, η οποία με την υπεραύξησή της τις ανταγωνίζεται σοβαρότατα τόσο στο φως όσο και στα θρεπτικά στοιχεία και στο πολύτιμο νερό του εδάφους.
