Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση χορήγησε περισσότερα από $ 73.500.000 για την υποστήριξη 15.700 εργαζόμενων στην Ε.Ε. το 2012. Η Ελλάδα απούσα, από το μηδαμινό αυτό κονδύλι!
Με τα προηγούμενα σημειώματά μου έχω υποστηρίξει ότι είναι έγκλημα διαρκείας να βρίσκονται τα νιάτα μας στις καφετέριες και να αναστενάζουν από την ανεργία. Να τους δολοφονούνται τα όνειρα και να μένουν με ένα πικρό χαμόγελο. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Δεν ενδιαφέρονται οι 600 χιλιάδες νέοι μας αν είμαστε στο ευρώ ή στην Ε.Ε. της κα Μέρκελ, δεν ενδιαφέρονται αν έχουμε μνημόνια και αν χρεώνεται η χώρα μας διαρκώς, αλλά χωρίς να μπαίνουν λεφτά στον τόπο.
Βλέπουμε δυστυχώς ότι από παντού μας κόβουν! Πέρυσι μόλις είχα αναφέρει ότι για το 2011 και το 2012 πληρώσαμε ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά στο γεωργικό ταμείο το εξωφρενικό ποσόν των 600 εκατ. ευρώ! Και εμείς είμαστε ανίκανοι να κλείσουμε έναν προϋπολογισμό και έχουμε και από πάνω την τρόικα που μας έχει κυριολεκτικά εξαθλιώσει!
Ετσι, ερχόμαστε να δούμε τι συμβαίνει σχετικά με τη χώρα μας; Γιατί είμαστε στην μπούκα του ντουφεκιού; Διάβασα και σας το μεταφέρω στο σημερινό μου σημείωμα ότι το 2012, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (Ε.Τ.Π.) βοήθησε συνολικά 15.700 εργαζόμενους που απολύθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης και τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης, να βρουν νέες ευκαιρίες απασχόλησης, σύμφωνα με έκθεση που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Το Ταμείο χορήγησε το προαναφερόμενο ποσόν για να βοηθήσει τους εργαζόμενους σε έντεκα κράτη μέλη (Αυστρία, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Κάτω Χώρες, Ρουμανία και Σουηδία). Στο ποσόν αυτό προστέθηκαν 51.700.000 € από εθνικούς πόρους. Περίπου 115 εκατ.€ το σύνολο των χορηγήσεων.
Δυστυχώς η Ελλάδα απούσα από την ισχνή αυτή προσπάθεια, λες και δεν είμαστε πρώτοι στην ανεργία, και εκ του μακρόθεν πρώτοι και για τη νεολαία.
Φταίει η έλλειψη ίδιων πόρων για να μπούμε στους καταλόγους που δέχονται βοήθεια από το Ταμείο αυτό; Ή περισσότερο φαντάζει στο μυαλό μας η ασυδοσία των ιθυνόντων εταίρων μας που μόνο μέλημά τους είναι η πλήρης αποδιοργάνωση της χώρας μας; Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε πορεία;
Πάντως αν υπολογίσει κανείς ότι το Ταμείο για την παγκοσμιοποίηση υποστηρίζει συγκεκριμένα μέτρα για να βοηθήσει τους απολυμένους εργαζομένους για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας και την ικανότητά τους να βρουν νέες ευκαιρίες απασχόλησης, θα συμφωνήσει μαζί μου ότι εφαρμόζεται μια διακριτική προσπάθεια σε βάρος της πατρίδας μας, για την οποία συνυπεύθυνοι είναι και οι κυβερνώντες, οι οποίοι θα κατηγορηθούν για πράξεις και παραλείψεις τους.
Διότι το πιο πιθανό φαντάζει ο υπουργός εργασίας να μην έχει κινητοποιήσει τους υπεύθυνους μοχλούς των υπηρεσιών του να υποβάλουν προτάσεις και να δούμε να εισρέουν, οι έστω και αναιμικοί αυτοί πόροι. Υπενθυμίζω στους αναγνώστες μας, ότι τα κονδύλια που είχαν αποφασιστεί για το σύνολο της ανεργίας στην Κοινότητα ανερχόταν στο τελευταία συνάντηση κορυφής τον Ιούνιο στο ασήμαντο ποσόν των 6 δις που έγιναν στο δρόμο 8 δις, ελέω Μέρκελ, για να φθάσουμε στην παράτα των Ηλυσίων του κ. Ολάντ που κατάφερε να βρει θεωρητικούς πόρους για την ανεργία 45 δισ. €, για να μην αρχίσουν να τους παίρνουν με τις πέτρες. Ας τα δούμε και αυτά τα ισχνά κεφάλαια και βλέπουμε τι θα πούμε στη συνέχεια.
Επανερχόμενοι στο θέμα μας, τονίζουμε ότι ένα από τα πλεονεκτήματά του Ταμείου είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση μέτρων προσαρμοσμένων στις ιδιαιτερότητες των εν λόγω εργαζομένων. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν:
· Εντατική υποστήριξη προσαρμογής για την αναζήτηση εργασίας.
· Διάφορα μέτρα επαγγελματικής κατάρτισης, αναπροσανατολισμού, και επιμόρφωσης.
· Κίνητρα και προσωρινά κονδύλια για τη διάρκεια των ενεργών μέτρων.
· Βοήθεια για τη δημιουργία μιας επιχείρησης.
· Διδασκαλία.
· Δημόσια προγράμματα για την απασχόληση.
Η έκθεση δείχνει ότι το ήμισυ του συνόλου των εργαζομένων (14.333 από 28.662), που συμμετείχαν σε μία από τις 41 πρωτοβουλίες που υιοθετήθηκαν έχει ήδη ολοκληρωθεί κατά τα προηγούμενα έτη έχουν βρει μια νέα θέση εργασίας ή ασχολούνται με αυτο-απασχόληση στο τέλος της περιόδου της συνδρομής του Ταμείου, και 1.069 άλλοι άνεργοι σε σπουδές ή κατάρτιση για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας τους.
Για τους συντάκτες της έκθεσης, «Τα αποτελέσματα της επαγγελματικής αποκατάστασης είναι ενθαρρυντικά, δεδομένου της σημερινής δύσκολης κατάστασης στην αγορά εργασίας και τις συνθήκες του Ταμείου: έχει κινητοποιηθεί σε ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες, που χαρακτηρίζεται από μαζικές απολύσεις που επηρεάζουν μια συγκεκριμένη περιοχή, και υποστηρίζει οι εργαζόμενοι είναι συχνά μεταξύ εκείνων που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες στην αγορά εργασίας, όπως άτομα με χαμηλή ειδίκευση και μειονεκτούντα άτομα που αναζητούν εργασία».
Για την κριτική που οφείλουμε στα άνεργα παιδιά μας, είναι τα ψιχία αυτά ικανά να αναγεννήσουν τα όνειρα της νεολαίας μας; Η απάντηση είναι γνωστή.
Δεν είναι και δε θα είναι όσο μας κυβερνούν άνθρωποι ανελέητοι, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για την επίλυση των προβλημάτων των συνανθρώπων μας, παρά μόνο για τη διατήρηση κάθε μορφής εξουσίας. Και είναι ντροπή για τη νεολαία μας να βλέπει το χαλί να τραβιέται μονίμως κάτω από τα πόδια της.