Το πολύτιμο αγαθό της Δημοκρατίας, το θυμόμαστε όποτε μια επέτειος μας θυμίζει άλλες, σκοτεινές και ανελεύθερες εποχές. Μια τέτοια επέτειος είναι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Σήμερα, 50 χρόνια μετά, λόγω και της οικονομικής συγκυρίας, μια επικίνδυνη υπεραπλούστευση που φαίνεται να υιοθετούν ακόμα και νέοι, είναι όταν λένε κάποιοι ότι και σήμερα έχουμε… “χούντα”. Είναι προφανές ότι αν είχαμε “χούντα”, δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι έχουμε… χούντα και να συζητήσει ελεύθερα. Αυτός ο οδοστρωτήρας της πολιτικής ισοπέδωσης, ανοίγει τον δρόμο σε επικίνδυνες ατραπούς. Ας μη ξεχνάμε λοιπόν ότι η Δημοκρατία σού επιτρέπει να την κρίνεις, ακόμα και να τη… βρίζεις, η χούντα όχι. Σήμερα, λοιπόν, ας κάνουμε μια ευχή: Χούντα ποτέ ξανά. Κι αν έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν κυβερνήσεις άλλα υπόσχονται και άλλα κάνουν, αυτό το έλλειμμα μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα από το αίτημα για περισσότερη Δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Οχι με μηδενισμό και ισοπέδωση.