Tο διακύβευμα..

Ο εφιάλτης της τρομοκρατίας επέστρεψε στην Ευρώπη μέσα από το τρομοκρατικό χτυπημα στο Λονδίνο αλλά, και από την επίθεση κατά αστυνομικού στην Παναγία των Παρισίων.
Ο κύκλος του αίματος που άνοιξε το 2015 συνεχίζεται απτόητος σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ενώ αποτελεί καθημερινότητα σε χώρες της Μέσης Ανατολής.
Μέσα σε αυτή την πραγματικότητα, από τη μια βρίσκουν “πάτημα” ακραίες φωνές που ζητούν υποχώρηση της Δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων στο όνομα της ασφάλειας και από την άλλη υπάρχουν οι φωνές εκείνες που τονίζουν ότι η τρομοκρατία δεν αντιμετωπίζεται με λιγότερη αλλά με περισσότερη Δημοκρατία μέσα σε ανοιχτές κοινωνίες – ανοιχτά κράτη στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών αξιών. Αυτό θα είναι, μάλλον, και το διακύβευμα των πολιτικών αντιπαραθέσεων του μέλλοντος: Κλειστές οι ανοιχτές χώρες; Κλειστές ή ανοιχτές κοινωνίες;
Η καλύτερη απάντηση στις κραυγές μίσους και διχασμού δεν μπορεί παρά να είναι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η ανοιχτή Ευρώπη μέσα στην οποία ανήκει φυσικά και η Ελλάδα και η διεύρυνση της Δημοκρατίας. Ομως, για να έχει μέλλον αυτή η Ευρώπη στη συνείδηση των κοινωνιών της και να αντιμετωπιστούν οι “ακραίες” φωνές, προαπαιτούμενο είναι η αναθεώρηση των οικονομικών της πολιτικών ώστε να αντιμετωπιστεί η ανεργία των νέων, να στηριχθούν η Παιδεία και η Υγεία, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.